• Έντονο κλάμα ή κραυγές
• Εναλλαγές υπνηλίας και ευερεθιστότητας
• Σπασμοί
• Άρνηση λήψης τροφής
• Επανειλημένοι έμετοι
• Ταχύπνοια και εργώδης αναπνοή
• Επεισόδια ασυνήθους ωχρότητας ή κυάνωσης
• Πορφυρικό εξάνθημα πάνω από 2 mm που εξαπλώνεται
Ιστολόγιο για λοιμώξεις, εμβόλια, αντιβιοτικά, πρακτικά θέματα, οδηγίες διάγνωσης-θεραπείας, περιστατικά κλπ. / A site about infectious diseases, vaccines, antibiotics, practical issues, guidelines for diagnosis-treatment, case reports etc.
Ιουλίου 31, 2010
Ιουλίου 23, 2010
ΚΟΚΚΥΤΗΣ
Λοίμωξη που δεν εξέλιπε. Σποραδικά κρούσματα αντιμετωπίζουμε συνεχώς.
Στις ΗΠΑ παρατηρήθηκε σε ορισμένες περιοχές έξαρση του κοκκύτη το 2010. Μάλιστα στην Καλιφόρνια το πρώτο εξάμηνο του 2010 τα κρούσματα ήσαν 3.4 ανά 100.000, κάτι που σημαίνει 500 φορές περισσότερα από ότι το αντίστοιχο διάστημα του 2009. Μάλιστα υπήρξαν και 5 θάνατοι σες βρέφη κάτω των 3 μηνών.
Τι δείχνουν όλα αυτά; Επιμονή και προσήλωση στους εμβολιασμούς. Κάθε απομάκρυνση από τα προγράμματα εμβολιασμών στοιχίζει ακριβά.
Και βέβαια να θυμόμαστε ότι απαιτείται και επαναληπτική δόση κοκκύτη και στην εφηβεία.
Στις ΗΠΑ παρατηρήθηκε σε ορισμένες περιοχές έξαρση του κοκκύτη το 2010. Μάλιστα στην Καλιφόρνια το πρώτο εξάμηνο του 2010 τα κρούσματα ήσαν 3.4 ανά 100.000, κάτι που σημαίνει 500 φορές περισσότερα από ότι το αντίστοιχο διάστημα του 2009. Μάλιστα υπήρξαν και 5 θάνατοι σες βρέφη κάτω των 3 μηνών.
Τι δείχνουν όλα αυτά; Επιμονή και προσήλωση στους εμβολιασμούς. Κάθε απομάκρυνση από τα προγράμματα εμβολιασμών στοιχίζει ακριβά.
Και βέβαια να θυμόμαστε ότι απαιτείται και επαναληπτική δόση κοκκύτη και στην εφηβεία.
Ιουλίου 21, 2010
ΒΡΟΓΧΙΟΛΙΤΙΔΑ - ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ (?)
Σε Πανεπιστημιακή Κλινική της πόλης μας: δύο βρέφη 3 μηνών και 10 μηνών, με κοινή συμπτωματολογία ήπιας λοίμωξης αναπνευστικού και απύρετα.
Η διάγνωση ήταν: βρογχιολίτιδα.
Η θεραπεία: Augmentin IV, + Klaricid IV, + Aerolin neb, + Pulmicort neb, + Decadron IV.
Συγχρόνως !
Επειδή χρόνια μάς μιλάνε για αντοχές των μικροβίων σε αντιβιοτικά, επειδή χρόνια μας διδάσκουν ότι στη βρογχιολίτιδα δεν χορηγούμε φαρμακευτική αγωγή, επειδή τη διπλή αντιβίωση σε μια απύρετη βρογχιολίτιδα δεν μπορούμε να την ερμηνεύσουμε (με όλη την καλή θέληση θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η κλαριθρομυκίνη για την αντιφλεγμονώδη δράση της και αυτό χωρίς να έχει τεκμηριωθεί η ως ρουτίνα χορήγηση της), επειδή άλλα μας λένε και άλλα πράττουν οι ίδιοι άνθρωποι, θα παρακαλούσαμε οποιονδήποτε αγαπητό συνάδελφο πνευμονολόγο να κάνει ένα σχόλιο για τη σωστή αντιμετώπιση της βρογχιολίτιδας. Ίσως κάνουμε εμείς λάθος.
Μέχρι να έρθει (και αν έρθει) το σχόλιο, παραπέμπω σε ένα πολύ καλό και έγκυρο βιβλίο του 2008: D. Isaacs, Evidence-based pediatric infectious diseases, Blackwell Publishing.
Αναφέρει για την αντιμετώπιση της βρογχιολίτιδας:
Ριμπαβιρίνη= δεν συνιστάται η χρήση της γενικώς. Θα μπορούσε να χορηγηθεί neb σε παιδιά με σοβαρή ανοσολογική διαταραχή.
Βρογχοδιασταλτικά= δεν συνιστάται η χρήση τους.
Aδρεναλίνη= δεν συνιστάται η χρήση της.
Στεροειδή= δεν συνιστάται η συστηματική (pο, ΙΜ, ΙV), χρήση τους.
Αντιβιοτικά= δεν συνιστάται η χρήση τους ως ρουτίνα. Θα μπορούσε να συζητηθεί η χρήση τους σε παιδιά που νοσηλεύονται με σοβαρή RSV λοίμωξη, σε παιδιά με κυανωτική καρδιοπάθεια και σε παιδιά της εντατικής μονάδας. Σε αυτές τις τρεις κατηγορίες υπάρχει πιθανότητα βακτηριαιμίας σε ποσοστά από 3 έως 6,5%, οπότε μπορεί να χορηγηθεί εμπειρικά αντιβίωση μέχρις ότου έρθει το αποτέλεσμα των καλλιεργειών. Τα αντιβιοτικά που συστήνονται σ΄ αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις είναι η κεφοταξίμη και η κεφτριαξόνη.
Σημ. Τα παιδιά διακομίστηκαν στην κλινική μας για διαρροϊκές κενώσεις.
Η διάγνωση ήταν: βρογχιολίτιδα.
Η θεραπεία: Augmentin IV, + Klaricid IV, + Aerolin neb, + Pulmicort neb, + Decadron IV.
Συγχρόνως !
Επειδή χρόνια μάς μιλάνε για αντοχές των μικροβίων σε αντιβιοτικά, επειδή χρόνια μας διδάσκουν ότι στη βρογχιολίτιδα δεν χορηγούμε φαρμακευτική αγωγή, επειδή τη διπλή αντιβίωση σε μια απύρετη βρογχιολίτιδα δεν μπορούμε να την ερμηνεύσουμε (με όλη την καλή θέληση θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η κλαριθρομυκίνη για την αντιφλεγμονώδη δράση της και αυτό χωρίς να έχει τεκμηριωθεί η ως ρουτίνα χορήγηση της), επειδή άλλα μας λένε και άλλα πράττουν οι ίδιοι άνθρωποι, θα παρακαλούσαμε οποιονδήποτε αγαπητό συνάδελφο πνευμονολόγο να κάνει ένα σχόλιο για τη σωστή αντιμετώπιση της βρογχιολίτιδας. Ίσως κάνουμε εμείς λάθος.
Μέχρι να έρθει (και αν έρθει) το σχόλιο, παραπέμπω σε ένα πολύ καλό και έγκυρο βιβλίο του 2008: D. Isaacs, Evidence-based pediatric infectious diseases, Blackwell Publishing.
Αναφέρει για την αντιμετώπιση της βρογχιολίτιδας:
Ριμπαβιρίνη= δεν συνιστάται η χρήση της γενικώς. Θα μπορούσε να χορηγηθεί neb σε παιδιά με σοβαρή ανοσολογική διαταραχή.
Βρογχοδιασταλτικά= δεν συνιστάται η χρήση τους.
Aδρεναλίνη= δεν συνιστάται η χρήση της.
Στεροειδή= δεν συνιστάται η συστηματική (pο, ΙΜ, ΙV), χρήση τους.
Αντιβιοτικά= δεν συνιστάται η χρήση τους ως ρουτίνα. Θα μπορούσε να συζητηθεί η χρήση τους σε παιδιά που νοσηλεύονται με σοβαρή RSV λοίμωξη, σε παιδιά με κυανωτική καρδιοπάθεια και σε παιδιά της εντατικής μονάδας. Σε αυτές τις τρεις κατηγορίες υπάρχει πιθανότητα βακτηριαιμίας σε ποσοστά από 3 έως 6,5%, οπότε μπορεί να χορηγηθεί εμπειρικά αντιβίωση μέχρις ότου έρθει το αποτέλεσμα των καλλιεργειών. Τα αντιβιοτικά που συστήνονται σ΄ αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις είναι η κεφοταξίμη και η κεφτριαξόνη.
Σημ. Τα παιδιά διακομίστηκαν στην κλινική μας για διαρροϊκές κενώσεις.
Ιουλίου 06, 2010
ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Β - ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ερώτηση: Χορηγήθηκε μία δόση εμβολίου σε έφηβο. Η επόμενη δόση χορηγήθηκε σε 4 μήνες λόγω μη έγκαιρης προσέλευσης. Πότε πρέπει να γίνει η τελευταία δόση;
Γνωρίζουμε ότι το κλασικό σχήμα εμβολιασμού είναι 0, 1, 6 μήνες. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι δόσεις και αν καθυστερήσουν, αυτό δεν συνεπάγεται κακή απάντηση. Γνωρίζουμε, τέλος, ότι η τρίτη δόση είναι πιο αποτελεσματική αν αργήσει από την πρώτη και πέραν του κλασικού σχήματος.
Στην παραπάνω λοιπόν περίπτωση η τρίτη δόση μπορεί να γίνει 6 μήνες αργότερα.
Επειδή ό έφηβος βρισκόταν σε συνθήκες σχετικά επικίνδυνες ως προς την έκθεση του στην ηπατίτιδα, συστήθηκε χορήγηση της τρίτης δόσης σε 3 μήνες, έλεγχος αντισωμάτων στην κατάλληλη περίοδο και αναλόγως του αποτελέσματος επανάληψη ή όχι της δόσης.
Αυτό είναι μια λογική τακτική, λόγω των ειδικών συνθηκών που ευρίσκεται ο έφηβος. Προσωπικά δεν θα έκανα τίτλους αντισωμάτων, αλλά 8-12 μήνες από την 3η δόση θα έκανα ακόμη μία επαναληπτική ακριβώς διότι ο νεαρός είναι σε υψηλό κίνδυνο έκθεσης.
Γνωρίζουμε ότι το κλασικό σχήμα εμβολιασμού είναι 0, 1, 6 μήνες. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι δόσεις και αν καθυστερήσουν, αυτό δεν συνεπάγεται κακή απάντηση. Γνωρίζουμε, τέλος, ότι η τρίτη δόση είναι πιο αποτελεσματική αν αργήσει από την πρώτη και πέραν του κλασικού σχήματος.
Στην παραπάνω λοιπόν περίπτωση η τρίτη δόση μπορεί να γίνει 6 μήνες αργότερα.
Επειδή ό έφηβος βρισκόταν σε συνθήκες σχετικά επικίνδυνες ως προς την έκθεση του στην ηπατίτιδα, συστήθηκε χορήγηση της τρίτης δόσης σε 3 μήνες, έλεγχος αντισωμάτων στην κατάλληλη περίοδο και αναλόγως του αποτελέσματος επανάληψη ή όχι της δόσης.
Αυτό είναι μια λογική τακτική, λόγω των ειδικών συνθηκών που ευρίσκεται ο έφηβος. Προσωπικά δεν θα έκανα τίτλους αντισωμάτων, αλλά 8-12 μήνες από την 3η δόση θα έκανα ακόμη μία επαναληπτική ακριβώς διότι ο νεαρός είναι σε υψηλό κίνδυνο έκθεσης.