ΓΟΝΟΚΟΚΚΙΚΗ ΛΟΙΜΩΞΗ

H γονόρροια αποτελεί (και σήμερα) μια από τις συχνότερες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις. Το ενδιαφέρον δεν είναι σ’ αυτό ή στην αύξηση της συχνότητας της, αλλά στο γεγονός ότι το παθογόνο αίτιο είναι πλέον αρκούντως ανθεκτικό στα κλασικά μέχρι τώρα αντιμικροβιακά (πενικιλλίνη, σουλφοναμίδες, τετρακυκλίνη) αλλά και στις κινολόνες (κιπροφλοξασίνη, οφλοξασίνη, λεβοφλοξασίνη) που χρησιμοποιούντο τελευταίως για τη θεραπεία της λοίμωξης.

Αυτό οδήγησε το CDC των ΗΠΑ να τροποποιήσει τις συστάσεις θεραπείας και να συστήνει τη χρήση κεφαλοσπορινών, στις οποίες μέχρι στιγμής δεν έχει διαπιστωθεί αντοχή της N. gonorrhoeae.

Στις γυναίκες οι επιπλοκές της γονόρροιας αφορούν: φλεγμονώδη νόσου του εντέρου, χρόνια άλγη πυέλου, στείρωση, έκτοπη κύηση. Στους άνδρες οι επιπλοκές είναι πιο σπάνιες και αφορούν επιδυδιμίτιδα και στείρωση. Η γονόρροια, όπως και όλα τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, αυξάνει τον κίνδυνο για HIV λοίμωξη. Σπανιότατα η γονόροροια μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα, μηνιγγίτιδα, ενδοκαρδίτιδα.

Η συνιστώμενη σήμερα (ΜΜWR, April 2007) θεραπεία της μη επιπεπλεγμένης γονοκοκκικής λοίμωξης τραχήλου, ουρήθρας και πρωκτού είναι:

κεφτριαξόνη 125 mg IM σε 1 εφάπαξ δόση

ή κεφιξίμη 400 mg p.o. σε 1 εφάπαξ δόση.

Απαιτείται συγχρόνως και θεραπεία χλαμυδιακής λοίμωξης αν αυτή δεν έχει αποκλεισθεί.
Εναλλακτικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν τα παρακάτω σχήματα: σπεκτινομυκίνη 2 g ΙΜ σε 1 εφάπαξ δόση, ή κάποια κεφαλοσπορίνη σε 1 εφάπαξ δόση δηλ. κεφτιζοξίμη 500 mg IM; Κεφοξιτίνη 2 g IM + προβενεκίδη 1 g p.o.; κεφοταξίμη 500 mg IM.

Σε μη επιπεπλεγμένες γονοκοκκικές λοιμώξεις φάρυγγα συνιστάται:

κεφτριαξόνη 125 mg IM σε 1 εφάπαξ δόση + θεραπεία χλαμυδιακής λοίμωξης αν αυτή δεν έχει αποκλεισθεί.

Εναλλακτική θεραπεία δεν αναφέρεται προς το παρόν.