Φεβρουαρίου 23, 2008

ΣΕ ΑΡΓΗ ΚΙΝΗΣΗ

Το παρακάτω κείμενο - ποίημα γράφτηκε από ένα κοριτσάκι στην Μπολώνια. Η μικρή πάσχει από καρκίνο και έχει λίγο χρόνο ακόμη ζωής. Αυτά με ενημέρωσε ο φίλος που μου το έστειλε σε μαιλ. Δείτε πόσες αλήθειες κρύβει και πόσο όλοι μας τις προσπερνάμε αυτές τις αλήθειες!


ΑΡΓΟΣ ΧΟΡΟΣ

Έχεις σταματήσει ποτέ να κοιτάξεις τα παιδιά που παίζουν;
Ή ν΄ ακούσεις τον ήχο της βροχής που πέφτει στη γη;
Ή να κοιτάξεις την τρελή κούρσα μιας πεταλούδας;
Ή να παρατηρήσεις τον ήλιο που χάνεται μέσα στη νύχτα;

Χαμήλωσε ταχύτητα
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα
Ο χρόνος είναι λίγος
Η μουσική δεν θα διαρκέσει για πάντα

Περνάς κάθε σου μέρα στα γρήγορα;
Όταν ρωτάς κάποιον «τι κάνεις»
Ακούς ποτέ σου την απάντηση;

Στο τέλος της ημέρας ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου
Με χιλιάδες σκέψεις στο μυαλό σου;

Μη χορεύεις τόσο γρήγορα
Ο χρόνος είναι λίγος
Η μουσική δεν θα διαρκέσει για πάντα

Είπες ποτέ στο παιδί σου
«θα το κάνουμε αύριο»
Χωρίς να προσέξεις μέσα στη βιασύνη σου
Την απογοήτευση του;

Έχεις χάσει ποτέ σου
Έναν καλό φίλο
Μόνο και μόνο επειδή δεν έβρισκες χρόνο
να του τηλεφωνήσεις;

Καλά θα κάνεις να κόψεις ταχύτητα
Μη χορεύεις τόσο γρήγορα
Ο χρόνος είναι λίγος
Η μουσική δεν θα διαρκέσει για πάντα

Όταν αγχώνεσαι και τρέχεις όλη μέρα
Είναι σαν να έχεις ένα δώρο
Που δεν το άνοιξες ποτέ
Και που το πέταξες

Η ζωή δεν είναι μια κούρσα ταχύτητας
Ζήσε χαλαρά
Άκου τη μουσική

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου