ΠΝΕΥΜΟΝΙΕΣ...

Μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι το ποσοστό παιδιών με πνευμονία κοινότητας από τη δεκαετία του 90 και έπειτα, δεν άλλαξε, παρά την εισαγωγή του πνευμονιοκοκκικού εμβολίου το 2000. Συχνότερη ήταν η πνευμονία σε παιδιά κάτω των 5 χρόνων.

Η συνταγογράφηση αφορούσε ευρέως φάσματος αντιβιοτικά μεταξύ των οποίων μακρολίδες και κεφαλοσπορίνες. Η χρήση των μακρολιδών ήταν συχνή παρόλο που δεν προσέφεραν περισσότερα πλεονεκτήματα από τις πενικιλλίνες.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι το εμβόλιο προφύλαξε από τις διεισδυτικές μορφές πνευμονιοκοκκικής λοίμωξης αλλά όχι από τις ήπιες μη διεισδυτικές μορφές. Μάλιστα από το 2000 έως το 2007, παρατηρήθηκε μείωση 8% στις επισκέψεις σε νοσοκομεία αλλά συγχρόνως αύξηση 8% σε επισκέψεις στα ιδιωτικά ιατρεία, οι οποίες επισκέψεις αφορούσαν λοιμώξεις από S. pneumoniae.

H χρήση του εμβολίου μείωσε τους αντίστοιχους ορότυπους αλλά οδήγησε σε αντικατάσταση οροτύπων με αποτέλεσμα μικρή αύξηση της διεισδυτικής νόσου, που όμως σε γενικότερο ποσοστό παραμένει χαμηλότερα από ότι παλαιότερα.

Η αύξηση της πνευμονίας και του εμπυήματος (κυρίως από 19Α) σχετίζεται επίσης με την αντικατάσταση οροτύπων, μερικοί από τους οποίους είναι υπεύθυνοι για διεισδυτικές λοιμώξεις αλλά και για νεκρωτικές και βαριές πνευμονίες. Η αντοχή σε αντιβιοτικά είναι μεγάλη σε τέτοια στελέχη.

Να σημειωθεί ότι ταυτόχρονα παρατηρήθηκε και αύξηση των λοιμώξεων αναπνευστικού από S. aureus ο οποίος επίσης κάνει βαριές πνευμονίες.

Οι παιδίατροι καλό είναι να σκέπτονται τις επιπλοκές και το εμπύημα σε πνευμονίες που δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στην κλασική αγωγή και να τροποποιούν ανάλογα τη θεραπεία τους.


Pediatrics. 2011;doi:10.1542/peds.2010-2008.


ΣΗΜ. Το άρθρο επιβεβαιώνει επιδημιολογικά την κλινική μας άποψη ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε αύξηση των πνευμονιών και δη των σοβαρών μορφών.