Μαΐου 27, 2016

ΑΝΤΟΧΗ-ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ-ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Η ανεύρεση του γονιδίου mcr-1 που αφορά την αντοχή στην κολιστίνη ( το τελευταίο καταφύγιο για τα ανθεκτικά παθογόνα ) σήμανε συναγερμό μια και σε λίγο θα αντιμετωπίζουμε βακτήρια ανθεκτικά στα πάντα. Ήδη ο πρώτος ασθενής με αντοχή στην κολιστίνη περιγράφηκε στις ΗΠΑ.

The Lancet Infectious diseases 2016, 16:161
Antimicrob Agents Chemother doi:10.1128/AAC.01103-16 / Online 26 May 2016



2 σχόλια:

  1. K. Καβαλιώτη,
    δυστυχώς και εδώ έχουμε πρωτιά... Όπως φαίνεται και από τα παρακάτω άρθρα, αλλά και το whonet, η αντοχή στην κολιστίνη είναι υπαρκτή εδώ και χρόνια στην Ελλάδα... Ουσιαστικά η αντοχή στην κολιστίνη είναι δυστυχώς ρουτίνα σχεδόν σε όλες τις ΜΕΘ ενηλίκων.
    Για το συγκεκριμένο περιστατικό που δημοσιεύθηκε, θεραπευτικά υπάρχουν λύσεις... Ευαισθησία στις καρβαπενέμες, σε μια αμινογλυκοσίδη..Στην Ελλάδα υπάρχουν στελέχη (ευτυχώς σε πολύ μικρό αριθμό, έχουν αντοχή, R, σε όλα τα γνωστά αντιβιοτικα...Pan Drug Resistant).
    Το ανησυχητικό με αυτό το στέλεχος είναι ότι η αντοχή στη κολιστινη (κολιμυκίνη) οφείλεται σε γονίδια που βρίσκονται (και μεταδίδονται) μέσω πλασμιδίων που σημαίνει ευκολη μετάδοση μεταξύ μικροβίων, πιθανή διασπορά στην κοινότητα κλπ.


    Clin Microbiol Infect. 2014 Feb;20(2):O117-23. doi: 10.1111/1469-0691.12341. Epub 2013 Aug 30.,
    Int J Antimicrob Agents. 2014 Jan;43(1):52-9. doi: 10.1016/j.ijantimicag.2013.09.010. Epub 2013 Oct 16.
    J Antimicrob Chemother. 2016 May;71(5):1207-12. doi: 10.1093/jac/dkv467. Epub 2016 Jan 26.
    Ηλίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ιωσηφίδη Η.

    Καλημέρα, ευχαριστώ για τις πληροφορίες. Το θέμα το έθιξα ακροθιγώς για να τονίσω το πρόβλημα. Μάλιστα είχα αναφερθεί στο ίδιο γονίδιο και τον περασμένο Νοέμβριο (21-11-2015) με ανάλογη ανάρτηση.
    Το ζήτημα είναι πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Το να τη διαπιστώνουμε συνεχώς, δεν λέει τίποτε. Τι κάνουμε γι αυτό; ΤΙΠΟΤΕ ουσιαστικά. Γνωρίζεις μάλλον πολύ καλύτερα από μένα την τραγική κατάσταση στις ΜΕΘ, και όχι μόνο για το συγκεκριμένο αντιβιοτικό. Όμως βλέποντας ευρύτερα το πρόβλημα θα αναρωτηθώ για πολλοστή φορά: ποιος φταίει; Οι άρρωστοι μόνοι τους παίρνουν τα αντιβιοτικά; Η αντοχή δημιουργείται από τον αέρα; Καλές οι μελέτες, καλές οι ομιλίες, καλές οι συμβουλές προς το κοινό να μην παίρνει αντιβιοτικά χωρίς συνταγή. Όλα καλά. Τους γιατρούς όμως ποιος θα τους πείσει να μην συνταγογραφούν ασύστολα; Γνωρίζεις φαντάζομαι πολύ καλά ως νεαρός λοιμωξιολόγος ότι το 1/3 των συνταγών με αντιβιοτικά χορηγείται άδικα, χωρίς λόγο. Γνωρίζεις επίσης, ως εργαζόμενος σε νοσοκομείο, ότι η χρήση πολλών συγχρόνως αντιβιοτικών (ενίοτε ακόμη και σε σχεδόν σίγουρες ιώσεις) είναι πολλές φορές ρουτίνα. Μήπως εκεί δημιουργείται η αντοχή; Και όχι αν η κυρία τάδε από τη δείνα συνοικία πήγε στον φαρμακοποιό και πήρε ένα σιροπάκι για το απιδί της.
    Και επί τη ευκαιρία έκλεισε το κράτος κανένα φαρμακείο επειδή ο ιδιοκτήτης πουλούσε ό,τι ήθελε σε όποιον ήθελε; Άστο, μεγάλη συζήτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή