ΙΛΑΡΑ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

 Όταν το κράτος υπολειτουργεί, όταν οι υπηρεσίες υγείας υπολειτουργούν, όταν κάποιοι αγνοούν, τότε μπορεί να παρουσιαστούν λοιμώξεις και σε επαγγελματίες υγείας.  Φυσικό είναι.  Γιατί στρέφονται όλοι εναντίον όλων; Γιατί φωνάζει η ΠΟΕΔΗΝ και όποιος άλλος φωνάζει;

Οι μόνοι υπεύθυνοι για τις περιπτώσεις αυτές είναι οι επιτροπές λοιμώξεων των νοσοκομείων. Πάγια αρχή για κάθε έναν που προσλαμβάνεται σε νοσοκομείο (με οποιαδήποτε μορφή εργασίας), ήταν, είναι και οφείλει να είναι ο έλεγχος της εμβολιαστικής του κατάστασης από τον υπεύθυνο γιατρό λοιμωξιολόγο ή αν δεν υπάρχει τέτοιος από τη νοσηλεύτρια λοιμώξεων. Σε κάθε νοσοκομείο της χώρας υπάρχει επιτροπή λοιμώξεων. Αυτή η επιτροπή δεν είναι για το θεαθήναι.  Έχει ορισμένες αρμοδιότητες.

Ας δούμε λοιπόν γιατί δεν είχαν εμβολιασθεί οι υπάλληλοι αυτοί όταν διορίστηκαν και στη συνέχεια ας φωνάζουμε για το ποιος ευθύνεται που οι γιατροί, νοσηλευτές κλπ προσβλήθηκαν από ιλαρά.

Στο Νοσοκομείο Λοιμωδών Θεσσαλονίκης η αρχή αυτή ήταν απαράβατη για κάθε διοριζόμενο. Ακόμη και ειδικευόμενοι που ερχόντουσαν για 1-2 χρόνια ελεγχόντουσαν (και εργαστηριακά) και υπήρχε η ανάλογη αντιμετώπιση.

Παρεμπιπτόντως να αναφέρω (χωρίς αυτό να  έχει σχέση με το θέμα) ότι η λειτουργία του νοσοκομείου διεκόπη μετά λυσσαλέες επιθέσεις παραγόντων της Θεσσαλονίκης και επιμονή του τότε Υπουργού Υγείας κ. Γεωργιάδη, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, δεν γνώριζε ούτε που βρίσκεται το νοσοκομείο αυτό. Το νοσοκομείο που σήμερα αποτελεί άθλια αποθήκη πάσης φύσεως αντικειμένων και κοντεύει να καταρρεύσει κτιριακά.