ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ

Οι άνθρωποι δικαιούνται να έχουν απόψεις διάφορες. Και δικαιούνται να τις πιστεύουν και να τις προπαγανδίζουν. Δεν δικαιούνται όμως να τις επιβάλλουν και δη βιαίως.  Και όμως αυτό γίνεται με τον κορωνοϊό. Κάποιοι (οι πολλοί) συντάχθηκαν με το αφήγημα, και κάποιοι (οι λιγότεροι) αμφισβήτησαν το αφήγημα. Μέχρις εδώ καλά. Οι δεύτεροι όμως (οι λιγότεροι παλαιότερα, πλην όμως πληθαίνοντες τελευταία) τι δεν άκουσαν. Κοσμητικά επίθετα ουκ ολίγα. Λες και οι άλλοι είχαν τη θεόσταλτη γνώση. Εκείνο που είχαν ήταν το χρήμα και το ακαταδίωκτο.  Όμως η ιστορία διδάσκει ότι η αλήθεια δεν είναι θέμα πλειοψηφίας. Είναι θέμα γνώσης  και αντίληψης. Άρα η αλήθεια θα μπορούσε να είναι είτε από την πλειοψηφούσα πλευρά είτε από τη μειοψηφούσα. Εκείνo που προκαλεί εντύπωση είναι η στενότατης οπτικής αντίληψη ορισμένων και δη της ανώτατης καθηγητικής βαθμίδος. Άνθρωποι που τους θεωρούν ή τους θεωρούσαν οι νεότεροι ως "ιερά τέρατα" της επιστήμης, αποδεικνύεται ότι στερούνται απλής λογικής σκέψης και απλής συνδυαστικής ικανότητας ώστε να συναρμολογήσουν τις συνεχώς προκύπτουσες νέες γνώσεις περί κορωνοϊού.  Και μη δυνάμενοι να αναλύσουν και να συνδυάσουν, παραμένουν στις αποστεωμένες απόψεις κοιτάζοντας αφ΄ υψηλού τους πάντες (η λεγόμενη τακτική από καθέδρας).  Τι κρίμα.  Εκτός εάν γνωρίζουν, αλλά αδυνατούν δια ποικίλους λόγους να ομιλήσουν. Και πάλι κρίμα.