ΚΥΣΤΕΟ-ΟΥΡΗΤΗΡΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ. ΝΑΙ ή ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΗΜΕΙΟΠΡΟΦΥΛΑΞΗ;

H τρέχουσα πρακτική για την αντιμετώπιση παιδιών με κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση είναι: χειρουργική παρέμβαση ή προφυλακτική αγωγή με αντιμικροβιακά. Η πρώτη γίνεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Σκοπός της δεύτερης (που εφαρμόζεται σε όλους τους ασθενείς) είναι η διατήρηση των ούρων στείρων, ώστε να μην αναπτυχθεί πυελονεφρίτιδα και νεφρικές ουλές. Μια άλλη άποψη όμως, πολύ πρόσφατη (Pediatrics, March 2006;117:626-632), υποστηρίζει ότι δεν απαιτείται χημειοπροφύλαξη σε παιδιά με κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση και οξεία πυελονεφρίτιδα.
Αυτό προέκυψε από μελέτη 236 ασθενών 3 μηνών έως 18 χρόνων με οξεία πυελονεφρίτιδα και με ή χωρίς κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε ομάδες που έλαβαν ή όχι προφύλαξη και παρακολουθήθηκαν (οι 218) για ένα χρόνο με ουροκαλλιέργειες, DMSA, υπερηχογραφήματα και κυστεοουρηθρογραφία. Σύμφωνα με τη μελέτη, ο ρυθμός υποτροπής ουρολοίμωξης, ο τύπος της υποτροπής, το ποσοστό πυελονεφρίτιδας και η ανάπτυξη ουλών του παρεγχύματος δεν διέφεραν στατιστικά μεταξύ των ασθενών που έλαβαν και αυτών που δεν έλαβαν χημειοπροφύλαξη.
Οι συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν ότι:
- Η κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση 1ου – 3ου βαθμού δεν αυξάνει τη συχνότητα των ουρολοιμώξεων, της πυελονεφρίτιδας και των νεφρικών ουλών στα παιδιά.
- Σε παιδιά με κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση 1ου – 3ου βαθμού, η χορήγηση αντιμικροβιακής προφύλαξης δεν μειώνει τη συχνότητα των ουρολοιμώξεων, της πυελονεφρίτιδας και των νεφρικών ουλών.
- Συνεπώς σε κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση 1ου – 3ου βαθμού δεν απαιτείται χορήγηση αντιμικροβιακής προφύλαξης.

Σχόλιο: Η μελέτη αυτή ανατρέπει τα έως σήμερα γνωστά και εφαρμοζόμενα. Αν διασταυρωθεί και τεκμηριωθεί και με ευρύτερες μελέτες τότε βοηθά ποικιλοτρόπως: απαλάσσει τους ασθενείς και τις οικογένειες τους από τον καθημερινό βραχνά της αντιβίωσης. Μειώνει το οικονομικό κόστος μιας ουρολοίμωξης. Μειώνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών από τα φάρμακα. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης μικροβιακής αντοχής. Τα αντιμικροβιακά αποτελούν πλέον είδος εν ανεπαρκεία.