Ιστολόγιο για λοιμώξεις, εμβόλια, αντιβιοτικά, πρακτικά θέματα, οδηγίες διάγνωσης-θεραπείας, περιστατικά κλπ. / A site about infectious diseases, vaccines, antibiotics, practical issues, guidelines for diagnosis-treatment, case reports etc.
Ιουνίου 24, 2006
EMΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΗPV.
Στις 08-06-06 εγκρίθηκε από το FDA των ΗΠΑ η κυκλοφορία του τετραδύναμου εμβολίου κατά του HPV, με το όνομα Gardasil, και το οποίο προφυλάσσει από παθήσεις οφειλόμενες στους τύπους 6, 11, 16, 18 του ιού. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται ο καρκίνος του τραχήλου, τα οξυτενή κονδυλώματα, και οι δυσπλαστικές αλλοιώσεις που σχετίζονται με το αδενοκαρκίνωμα του τραχήλου. Έχει ένδειξη για θήλεα άτομα 9 έως 26 χρόνων. Χορηγείται ενδομυικά στον δελτοειδή σε σχήμα 0, 2, 6 μήνες. Είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό, όπως δείχνουν οι μέχρι τώρα μελέτες. Η τιμή του;; Στις ΗΠΑ 120 δολλάρια ανά δόση. Όχι ιδιαίτερα φθηνό. Στην Ελλάδα πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα. Η τιμή του σε μας;; Θεωρητικά θα πρέπει να είναι μικρότερη (αρκετά) των 100 ευρώ. Ίδωμεν. Το εμβόλιο πρέπει να το αναλάβουν οι παιδίατροι. Είναι οι μόνοι καλοί γνώστες των εμβολιαστικών θεμάτων, οι μόνοι που έχουν προπαιδεία στο θέμα και οι μόνοι στους οποίους καταφεύγουν εύκολα οι γονείς ακόμα και σε ήπιας μορφής νοσήσεις των παιδιών τους, ακόμη και σε αυτή την ηλικία.
Ιουνίου 22, 2006
KΡΙΤΗΡΙΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΜΕΣΗΣ ΩΤΙΤΙΔΑΣ
Οξεία εισβολή συμπτωμάτων και
παρουσία υγρού στο μέσον ους:
δηλ. μειωμένη κινητικότητα μεμβράνης
προέχουσα μεμβράνη
ωτόρροια
και
σημεία φλεγμονής μέσου ωτός:
δηλ. ερυθρότητα τυμπανικού υμένα
έντονη ωταλγία
παρουσία υγρού στο μέσον ους:
δηλ. μειωμένη κινητικότητα μεμβράνης
προέχουσα μεμβράνη
ωτόρροια
και
σημεία φλεγμονής μέσου ωτός:
δηλ. ερυθρότητα τυμπανικού υμένα
έντονη ωταλγία
Ιουνίου 19, 2006
ΠΑΡΩΤΙΤΙΔΑ ΕΠΙΔΗΜΙΚΗ
Αίτιο: Ιός της παρωτίτιδας (Rubulavirus της οικογένειαςparamyxoviridae). Μόνος ξενιστής ο άνθρωπος
Κλινικά στοιχεία: Διόγκωση παρωτίδας, ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη, μυαλγίες, κακουχία, κεφαλαλγία, ήπιο πυρέτιο. 1/3 υποκλινική νόσηση
Επιπλοκές: Σπάνιες. Απώλεια ακοής (1:20.000), εγκεφαλίτιδα (<2:100.000),> 15 χρόνων. Παγκρεατίτιδα. Άσηπτη μηνιγγίτιδα (10%). Θνητότητα σπάνια (1.6-3.8/10000 - συνήθως σε ενήλικες). Παρωτίτιδα α΄ τριμήνου κύησης, αυξημένος κίνδυνος αποβολών
Ορισμός κρούσματος: Κλινικός: αιφνίδια διόγκωση παρωτίδας ή άλλου σιελογόνου αδένος διάρκειας > 2 ημερών χωρίς άλλη εμφανή αιτία
Εργαστηριακός: 1. ανεύρεση ειδικών IgM αντισωμάτων ή 2. ≥τετραπλή αύξηση τίτλου αντισωμάτων (ΙgG) σε 2 δείγματα (οξεία φάση – ανάρρωση) με την εξέταση κατά προτίμηση στο ίδιο εργαστήριο ή 3. απομόνωση του ιού της παρωτίτιδας από κλινικό δείγμα ή 4. ανίχνευση του RNA του ιού με RTPC
Διάγνωση: Με βάση τον παραπάνω ορισμό κρούσματος.
Μετάδοση: Αερογενώς με σταγονίδια ή με επαφή με ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις.
Λοιμώδες υλικό: Αναπνευστικές εκκρίσεις
Χρόνος επώασης: 16-18 ημέρες (12-25)
Μεταδοτικότητα: 3 ημέρες πριν έως 9 ημέρες μετά την εμφάνιση της διόγκωσης
Απομόνωση ασθενούς: 9 ημέρες μετά την εμφάνιση του οιδήματος
Θεραπεία: Υποστηρικτική
Προφύλαξη: Εμβολιασμός
Σχόλια: 1. το εμβόλιο (συνήθως τριπλό =ιλαράς-παρωτίτιδας-ερυθράς) γίνεται σε μία δόση (12-15 μηνών για παιδιά). Στα παιδιά επαναλαμβάνεται στην ηλικία των 4-6 χρόνων. Οι ενήλικες μπορούν να κάνουν το τριπλό εμβόλιο (εφόσον είναι κάτω των 40 ετών) ή το μεμονωμένο της παρωτίτιδας εφόσον συντρέχει λόγος, σε οποιαδήποτε ηλικία. 2. το εμβόλιο γίνεται 2 εβδομάδες τουλάχιστον πριν ή 3 μήνες μετά τη χορήγηση γ-σφαιρίνης ή μετάγγισης αίματος. Υψηλές δόσεις σφαιρίνης επηρεάζουν το εμβόλιο της ιλαράς περισσότερο, γι΄ αυτό και τα μεσοδιαστήματα τροποποιούνται αν πρόκειται για τριπλό εμβόλιο. 3. οι γυναίκες πρέπει να αποφύγουν τη σύλληψη για 28 ημέρες μετά τον εμβολιασμό 4. το εμβόλιο δεν χορηγείται στις εγκυμονούσες (θεωρητικός κίνδυνος βλάβης εμβρύου) 5. το εβόλιο δεν είναι αποτελεσματικό μετά την έκθεση. Ωστόσο, μπορεί να χορηγηθεί για να προφυλάξει από επόμενες εκθέσεις (αν στην πρώτη δεν νοσήσει το άτομο)
Δήλωση κρούσματος: Υποχρεωτική η δήλωση στο ΚΕEΛΠNO ή στη Διεύθυνση Υγιεινής.
Κλινικά στοιχεία: Διόγκωση παρωτίδας, ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη, μυαλγίες, κακουχία, κεφαλαλγία, ήπιο πυρέτιο. 1/3 υποκλινική νόσηση
Επιπλοκές: Σπάνιες. Απώλεια ακοής (1:20.000), εγκεφαλίτιδα (<2:100.000),> 15 χρόνων. Παγκρεατίτιδα. Άσηπτη μηνιγγίτιδα (10%). Θνητότητα σπάνια (1.6-3.8/10000 - συνήθως σε ενήλικες). Παρωτίτιδα α΄ τριμήνου κύησης, αυξημένος κίνδυνος αποβολών
Ορισμός κρούσματος: Κλινικός: αιφνίδια διόγκωση παρωτίδας ή άλλου σιελογόνου αδένος διάρκειας > 2 ημερών χωρίς άλλη εμφανή αιτία
Εργαστηριακός: 1. ανεύρεση ειδικών IgM αντισωμάτων ή 2. ≥τετραπλή αύξηση τίτλου αντισωμάτων (ΙgG) σε 2 δείγματα (οξεία φάση – ανάρρωση) με την εξέταση κατά προτίμηση στο ίδιο εργαστήριο ή 3. απομόνωση του ιού της παρωτίτιδας από κλινικό δείγμα ή 4. ανίχνευση του RNA του ιού με RTPC
Διάγνωση: Με βάση τον παραπάνω ορισμό κρούσματος.
Μετάδοση: Αερογενώς με σταγονίδια ή με επαφή με ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις.
Λοιμώδες υλικό: Αναπνευστικές εκκρίσεις
Χρόνος επώασης: 16-18 ημέρες (12-25)
Μεταδοτικότητα: 3 ημέρες πριν έως 9 ημέρες μετά την εμφάνιση της διόγκωσης
Απομόνωση ασθενούς: 9 ημέρες μετά την εμφάνιση του οιδήματος
Θεραπεία: Υποστηρικτική
Προφύλαξη: Εμβολιασμός
Σχόλια: 1. το εμβόλιο (συνήθως τριπλό =ιλαράς-παρωτίτιδας-ερυθράς) γίνεται σε μία δόση (12-15 μηνών για παιδιά). Στα παιδιά επαναλαμβάνεται στην ηλικία των 4-6 χρόνων. Οι ενήλικες μπορούν να κάνουν το τριπλό εμβόλιο (εφόσον είναι κάτω των 40 ετών) ή το μεμονωμένο της παρωτίτιδας εφόσον συντρέχει λόγος, σε οποιαδήποτε ηλικία. 2. το εμβόλιο γίνεται 2 εβδομάδες τουλάχιστον πριν ή 3 μήνες μετά τη χορήγηση γ-σφαιρίνης ή μετάγγισης αίματος. Υψηλές δόσεις σφαιρίνης επηρεάζουν το εμβόλιο της ιλαράς περισσότερο, γι΄ αυτό και τα μεσοδιαστήματα τροποποιούνται αν πρόκειται για τριπλό εμβόλιο. 3. οι γυναίκες πρέπει να αποφύγουν τη σύλληψη για 28 ημέρες μετά τον εμβολιασμό 4. το εμβόλιο δεν χορηγείται στις εγκυμονούσες (θεωρητικός κίνδυνος βλάβης εμβρύου) 5. το εβόλιο δεν είναι αποτελεσματικό μετά την έκθεση. Ωστόσο, μπορεί να χορηγηθεί για να προφυλάξει από επόμενες εκθέσεις (αν στην πρώτη δεν νοσήσει το άτομο)
Δήλωση κρούσματος: Υποχρεωτική η δήλωση στο ΚΕEΛΠNO ή στη Διεύθυνση Υγιεινής.
Ιουνίου 16, 2006
ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Θα θέλαμε από το βήμα αυτό να πούμε δυο λόγια για το Πανελλήνιο Παιδιατρικό Συνέδριο. Συνέδριο καλά οργανωμένο, και παλαιότερα με πολυπληθή συμμετοχή, η οποία δυστυχώς φθίνει συνεχώς. Ποιο είναι το το ζητούμενο από ένα τέτοιο συνέδριο; Σήμερα υπάρχει πληθώρα επιστημονικών ημερίδων, συμποσίων, σεμιναρίων κλπ σε όλη την Ελλάδα και με θέματα που άπτονται όλων των υποειδικοτήτων της παιδιατρικής. Η γνώση λοιπόν προσφέρεται πλουσιοπάροχα. Με την ευρεία χρήση μάλιστα του διαδικτύου, η γνώση προσεγγίζεται και αποκτάται ακόμη πιο εύκολα. Από την πολυθρόνα του σπιτιού μας. Τι θα ζητούσε επομένως ο παιδίατρος από ένα πανελλήνιο συνέδριο; Όχι φυσικά ακόμη έναν αριθμό εργασιών, ποικίλου επιπέδου. Το πανελλήνιο συνέδριο είναι η κορυφαία εκδήλωση της παιδιατρικής οικογένειας και θα πρέπει να αποτελεί το «συμπέρασμα» όλων των άλλων εκδηλώσεων. Ο παιδίατρος θα πρέπει να έρθει να ακούσει τη συσσωρευμένη εμπειρία καταξιωμένων συναδέλφων και την πραγματικά ερευνητική δουλειά τους. Το συνέδριο αυτό δεν πρέπει για κανέναν λόγο να αποτελεί βήμα για «βάπτισμα πυρός». Η διοίκηση ας αποφασίσει να λάβει τολμηρές πρωτοβουλίες. Το συνέδριο να γίνεται ανά διετία, να αναβαθμισθεί επιστημονικά, να μειωθεί ο αριθμός των εργασιών, να τεθούν αυστηρά κριτήρια για τις όποιες ανακοινώσεις θα υποβάλλονται, να λαμβάνονται υπόψη οι βαθμολογίες των κριτών. Βέβαια αυτά ίσως έχουν κάποιο κόστος. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι θα είναι πολύ μικρό. Όποιοι τολμήσουν, να είναι σίγουροι ότι θα έχουν την επιδοκιμασία και τη συμπαράσταση της πλειονότητας των παιδιάτρων. Η θητεία τους θα μείνει στη μνήμη όλων και όχι μόνον στον στενό κύκλο των συναδέλφων που ασχολούνται με τα κοινά.
Ιουνίου 02, 2006
ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ
Παθογόνο (pathogen): Οργανισμός που μπορεί να διεισδύσει στο σώμα-ξενιστή και να προκαλέσει νόσο
Παθογόνος δράση (pathogenicity): Η ικανότητα πρόκλησης νόσου
Μεταδοτικότητα (infectiousness): Η ευκολία με την οποία ένα παθογόνο εξαπλώνεται στον πληθυσμό
Λοιμικότητα (virulence): Η ικανότητα του παθογόνου να προκαλεί σοβαρή νόσηση
Λοίμωξη (infection): Νόσος που προκαλείται από κάποιο παθογόνο
Μεταδοτική νόσος (communicable disease): Λοίμωξη που μπορεί να εξαπλωθεί από άτομο σε άτομο.
Επιδημία (outbreak): Η εκδήλωση μιας νόσου σε συχνότητα μεγαλύτερη της συνήθως αναμενόμενης
Παθογόνος δράση (pathogenicity): Η ικανότητα πρόκλησης νόσου
Μεταδοτικότητα (infectiousness): Η ευκολία με την οποία ένα παθογόνο εξαπλώνεται στον πληθυσμό
Λοιμικότητα (virulence): Η ικανότητα του παθογόνου να προκαλεί σοβαρή νόσηση
Λοίμωξη (infection): Νόσος που προκαλείται από κάποιο παθογόνο
Μεταδοτική νόσος (communicable disease): Λοίμωξη που μπορεί να εξαπλωθεί από άτομο σε άτομο.
Επιδημία (outbreak): Η εκδήλωση μιας νόσου σε συχνότητα μεγαλύτερη της συνήθως αναμενόμενης
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ;
- Χρειάζεται επαγρύπνηση - Μέγιστη θα λέγαμε
- Χορήγηση όλων των υπαρχόντων εμβολίων
- Αύξηση ποσοστών εμβολιασμών
- Ύπαρξη και τήρηση αυστηρών κανόνων υγιεινής
- Τήρηση αυστηρών μέτρων προσωπικής υγιεινής
- Λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας, αναλόγως των καταστάσεων
- Παροχή καθαρού νερού σε όλους
- Ικανή χρηματοδότηση για την υγεία
O ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ
ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ
ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ ΛΟΙΜΩΔΗ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ
Πριν μερικούς μήνες εκδηλώθηκε στη χώρα μας επιδημία ιλαράς. Δέκα ολόκληρα χρόνια είχαμε να δούμε κρούσμα ιλαράς. Τώρα διαβάζουμε ότι στις ΗΠΑ υπάρχει επιδημία παρωτίτιδας. Πιθανόν να καταφθάσει και σε μας. Τι συμβαίνει άραγε; Προσπάθειες ετών και εκατομμύρια δόσεις εμβολίων απέδωσαν αποτελέσματα, σημαντικότατα θα λέγαμε, πλην όμως δεν κατάφεραν να εξαλείψουν πλήρως τις αντίστοιχες λοιμώξεις. Η μόνη νίκη του ανθρώπου ήταν η εξάλειψη της ευλογιάς, που και αυτή όμως ξαναήρθε στην επικαιρότητα με τα θέματα της βιοτρομοκρατίας.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι τα μικρόβια (με τη γενική έννοια του όρου) φαίνεται ότι είναι ευφυέστερα του ανθρώπου. Μεταβάλλονται, προσαρμόζονται, αναδιπλώνονται και επιτίθενται. Υπάρχει ένας συνεχής και ανελέητος πόλεμος μεταξύ ανθρώπου-ξενιστή και μικροβίων. Η ουσία είναι ότι δεν μπορεί να επικρατήσει κανένα από τα δύο μέρη στον πόλεμο αυτό. Διότι και τα δύο μέρη χρειάζονται ο ένας τον άλλον. Μάλλον είναι πόλεμος χαρακωμάτων με σκοπό τις όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες από την κάθε μεριά και με τελικό στόχο τη συνύπαρξη των δύο.
Πόσο αστείο όμως φαντάζει όταν κάποιοι, που αυτοχαρακτηρίζονται ως “πνευματική ελίτ”, ισχυρίζονται ότι οι λοιμώξεις εξέλιπαν, ότι τα εμβόλια εξολόθρευσαν τους εχθρούς μας, ότι δεν έχουμε πλέον ανάγκη τους ειδικούς. Πότε; Σήμερα. Με τις τόσες επιδημίες. Τα τόσα νέα παθογόνα. Τη συνεχή επιφυλακή των υπηρεσιών υγείας παγκοσμίως. Τα συστήματα επαγρύπνησης. Τα έλεγαν αυτά ορισμένοι τη δεκαετία του 1960. Και διαψεύσθηκαν οικτρά εκείνοι οι επιστήμονες. Να ισχυρίζεσαι όμως σήμερα τα ίδια πράγματα! Αν αυτό δεν είναι οπισθοδρομισμός, τότε είναι έκπτωση. Πνευματική έκπτωση.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι τα μικρόβια (με τη γενική έννοια του όρου) φαίνεται ότι είναι ευφυέστερα του ανθρώπου. Μεταβάλλονται, προσαρμόζονται, αναδιπλώνονται και επιτίθενται. Υπάρχει ένας συνεχής και ανελέητος πόλεμος μεταξύ ανθρώπου-ξενιστή και μικροβίων. Η ουσία είναι ότι δεν μπορεί να επικρατήσει κανένα από τα δύο μέρη στον πόλεμο αυτό. Διότι και τα δύο μέρη χρειάζονται ο ένας τον άλλον. Μάλλον είναι πόλεμος χαρακωμάτων με σκοπό τις όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες από την κάθε μεριά και με τελικό στόχο τη συνύπαρξη των δύο.
Πόσο αστείο όμως φαντάζει όταν κάποιοι, που αυτοχαρακτηρίζονται ως “πνευματική ελίτ”, ισχυρίζονται ότι οι λοιμώξεις εξέλιπαν, ότι τα εμβόλια εξολόθρευσαν τους εχθρούς μας, ότι δεν έχουμε πλέον ανάγκη τους ειδικούς. Πότε; Σήμερα. Με τις τόσες επιδημίες. Τα τόσα νέα παθογόνα. Τη συνεχή επιφυλακή των υπηρεσιών υγείας παγκοσμίως. Τα συστήματα επαγρύπνησης. Τα έλεγαν αυτά ορισμένοι τη δεκαετία του 1960. Και διαψεύσθηκαν οικτρά εκείνοι οι επιστήμονες. Να ισχυρίζεσαι όμως σήμερα τα ίδια πράγματα! Αν αυτό δεν είναι οπισθοδρομισμός, τότε είναι έκπτωση. Πνευματική έκπτωση.