ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

Ακούστε σύμπτωση.

Το Μ. Σάββατο το πρωί κοινωνούν πολλοί, ως γνωστόν. Ένα παιδί, το απόγευμα της ίδιας ημέρας εκδήλωσε μηνιγγίτιδα και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Αυτά σε κάποια πόλη. Ερώτηση από συνάδελφο: χρειάζονται προφύλαξη αυτοί που κοινώνησαν μετά το παιδί (και μέχρι ποίου αριθμού;).

Μετά λίγες ώρες πληροφορία και σχετική ερώτηση από συνάδελφο άλλης πόλης, πολύ μακράν της πρώτης: παιδί που κοινώνησε το πρωί Μ. Σάββατο, εκδήλωσε το απόγευμα μηνιγγίτιδα. Τι θα γίνει με αυτούς που κοινώνησαν μετά το παιδί;

Οι μηνιγγίτιδες θα πρέπει να ήταν μικροβιακές, όπως φαίνεται από τις πληροφορίες. Δεν μπορώ να το πω με σιγουριά όμως.

Στο προκύπτον ερώτημα απαντώ διττά:
1) Αν πιστεύεις, τότε εξ ορισμού η Θεία Κοινωνία δεν μεταδίδει τίποτε. Κάτι που το ασπάζομαι.
2) Επιστημονικά δεν έχει βρεθεί ότι όσοι κοινωνούν είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο για λοιμώξεις (έστω και τόσο σοβαρές, όπως η μηνιγγίτιδα). Εξάλλου είναι γνωστό ότι τα χέρια μεταδίδουν σε μεγαλύτερο ποσοστό τις λοιμώξεις από ό,τι τα χείλη.
3) Ουδέποτε αναφέρθηκε (από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε) κάτι για ιερείς που κοινωνούν σε νοσοκομεία, ή παλαιότερα σε κέντρα φυματίωσης κλπ και που ως γνωστόν καταλύουν την κοινωνία στο τέλος.

Τι έγινε με τα παιδιά αυτά; Δόθηκε χημειοπροφύλαξη από τους εκεί γιατρούς. Δεν γνωρίζω ακόμη σε ποιούς συγκεκριμένα και σε πόσους.

Βλέπετε το θέμα της χημειοπροφύλαξης έχει γίνει πλέον ψυχολογικό όπλο. Εδώ, ακούσαμε πρόσφατα από την τηλεόραση, επίσημους κρατικούς φορείς να λένε ότι σε κρούσμα πνευμονιοκοκκικής μηνιγγίτιδας λήφθηκαν αμέσως τα απαραίτητα μέτρα, δόθηκε χημειοπροφύλαξη (που στον πνευμονιόκοκκο ουδέποτε δίνουμε προφύλαξη) και απολυμάνθηκε το σχολείο για ψυχολογικούς λόγους. Όταν όλοι το ομολογούν ότι η απολύμανση είναι εκ του περισσού, γιατί δεν μπορούν να πείσουν και τον κόσμο ή να επιβάλλουν την σωστή άποψη; Έτσι θα γίνει και πιο σοβαρό το κράτος μας.

Κλείνοντας, θα μας ενδιέφεραν γνώμες και απόψεις για το θέμα της κοινωνίας.