Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΜΑΣΚΑΣ

 Tι ίσχυε βιβλιογραφικά για τις μάσκες πριν το ζήτημα καταστεί πολιτικό

Τραγικά ψέματα σχετικά με τις μάσκες

Daniel Horowitz / www.theblaze.com/op-ed/horowitz-lied-to-dramatically-about-masks

Επιστημονική λογική πίσω από την μασκοφορία παγκοσμίως σίγουρα δεν μπορεί να βρεί κανείς τώρα που το ζήτημα έχει γίνει τόσο πολιτικό όσο η οπλοφορία, οι εκτρώσεις και η φορολογία. Βρισκόμαστε σε σημείο που επικεφαλής δημόσιας υγείας του Καναδά ζήτησε από τους πολίτες να φορούν μάσκες κατά τη διάρκεια σεξουαλικών επαφών και βρέφη ηλικίας 19 μηνών να φορούν μάσκα στο αεροπλάνο. Δεν υπάρχει λογική σκέψη σε μια πολιτική τάση. Αλλά τι έλεγε η κυβερνητική και η επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με το ζήτημα πριν αυτό να γίνει πολιτικό;

Στις 3 Απριλίου, μερικές εβδομάδες μετά την έναρξη του lockdown, αλλά πριν τη μεγάλη προώθηση της παγκόσμιας μασκοφορίας από τα ΜΜΕ, η Διοίκηση Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία εξέδωσε οδηγίες για την προστασία του αναπνευστικού συστήματος των εργαζομένων που εκτίθενται σε άτομα που έχουν τον ιό. Δήλωσε ξεκάθαρα τι είχαν πει  οι κυβερνήσεις εξ αρχής σχετικά με άλλες μορφές αερόβιας μόλυνσης όπως την εισπνοή καπνού: «Χειρουργικές μάσκες και προστατευτικά ματιών (π.χ. ασπίδες προσώπου, γυαλιά) παρέχονται ως προσωρινό μέτρο για την προστασία από πιτσιλιές και μεγάλα σταγονίδια (σημείωση : οι χειρουργικές μάσκες δεν είναι αναπνευστικές συσκευές και δεν παρέχουν προστασία έναντι διαδικασιών παραγωγής αερολυμάτων)».

Με άλλα λόγια, ήξεραν ότι επειδή τα virions  του κορωνοϊού έχουν μέγεθος περίπου 100 nanometers, 1 / 100.000 του πλάτους μιας τρίχας και 1/30 του μεγέθους των φίλτρων χειρουργικής μάσκας (περίπου 3,0 μ ή 3.000 nanometers), οι χειρουργικές μάσκες (για να μην αναφερθούμε στις υφασμάτινες) δεν βοηθούν. Αυτό θα εξηγούσε γιατί η εμπειρία έχει δείξει ότι όλα τα μέρη που έκαναν γενικές παραγγελίες μασκών που ισχύουν για μήνες, όπως η Ιαπωνία, το Χονγκ Κονγκ, το Ισραήλ, η Γαλλία, το Περού, οι Φιλιππίνες, η Χαβάη, η Καλιφόρνια και το Μαϊάμι, απέτυχαν να αποτρέψουν την εξάπλωση της μόλυνσης. Οι χειρουργικές μάσκες θα μπορούσαν ενδεχομένως να σταματήσουν τα μεγάλα σταγονίδια από αυτούς που βήχουν με πολύ εμφανή συμπτώματα, αλλά δεν θα σταματούσαν τη ροή των αερολυμάτων που μεταδίδονται με τον αέρα, σίγουρα όχι από ασυμπτωματικά άτομα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το CDC, στα τέλη Μαΐου επκαλείτο τις 10 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές οι οποίες δεν έδειξαν "σημαντική μείωση της μετάδοσης της γρίπης με τη χρήση μάσκας προσώπου”. Το Center for Evidence-Based Medicine  στην Οξφόρδη συνόψισε επίσης έξι διεθνείς μελέτες που «έδειξαν ότι οι μάσκες από μόνες τους δεν έχουν σημαντική επίδραση στη διακοπή της εξάπλωσης της γρίπης στο γενικό πληθυσμό, ούτε στους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.»

Όταν ο Δρ. Fauci μίλησε κατηγορηματικά κατά της καθολικής επιβολής της μάσκας από την αρχή της επιδημίας, βασίστηκε σε αυτήν τη γνώση. «Δεν υπάρχει λόγος να περπατάς φορώντας μάσκα», είχε δηλώσει στο "60 minutes" στις 8 Μαρτίου. Εξήγησε ότι οι μάσκες μπορούν να μπλοκάρουν μόνο μεγάλα σταγονίδια, δίνουν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας, και έχουν ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να μαζέψουν περισσότερα μικρόβια στα χέρια τους παίζοντας με τη μάσκα. Αυτά τα δεδομένα δεν αλλάζουν με το χρόνο.

Στη συνέχεια ο Surgeon General J. Adams υπογράμμισε την αναποτελεσματικότητα της χρήσης μάσκας στο κοινό, μιλώντας στο  “Fox & Friends” στις 31 Μαρτίου. Ο Adams είπε ότι βάσει μιας μελέτης που δείχνει ότι φοιτητές ιατρικής που φορούν μάσκες αγγίζουν τα πρόσωπά τους 23 φορές πιο συχνά, πρέπει να υποθέσουμε ότι «η ακατάλληλη χρήση μάσκας μπορεί στην πραγματικότητα να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθένειας.»

Από τότε, όλοι έχουμε δει πώς οι άνθρωποι αφήνουν μάσκες στις τσέπες ή τα αυτοκίνητά τους για μέρες και συνεχώς τις βάζουν και τις βγάζουν όπως απαιτείται χωρίς να πλένουν τα χέρια τους. Είναι αυτονόητο ότι αυτό δεν χρησιμεύει ως παγίδα βακτηρίων, αλλά μπορεί και να συμβάλλει  απόλυτα στη διάδοση του ιού στα χέρια μας. 

Τυχαιοποιημένη μελέτη του 2015 από το University of South Wales για τις υφασμάτινες μάσκες διαπίστωσε ότι το κακό φιλτράρισμα γίνεται αγωγός για τη διατήρηση της υγρασίας. Διαπιστώθηκε επίσης υψηλό ποσοστό μόλυνσης μεταξύ εργαζομένων πιθανώς λόγω επαναχρησιμοποίησής και κακού φιλτραρίσματος. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο χειρότερο είναι αυτό σε ένα περιβάλλον που δεν είναι  υγειονομικής περίθαλψης όπου η επαναχρησιμοποίηση και η διασταυρούμενη μόλυνση είναι ανεξέλεγκτες; 

Αυτός είναι ο λόγος που πριν  γίνει η μασκοφορία «θρησκεία» στον Καναδά, διευθυντής δημόσιας υγείας του Κεμπέκ τόνισε  στο Montreal Gazette ότι οι μάσκες είναι αναποτελεσματικές, και σημείωσε ότι «οι μάσκες γεμίζουν υγρασία από το στόμα και τη μύτη μετά από περίπου 20 λεπτά-μόλις βραχούν, δεν σχηματίζουν πλέον φραγμό έναντι των ιών που προσπαθούν να περάσουν ή να βγουν». Αυτό καθιστά την ολοήμερη μασκοφορία κατά τη διάρκεια της ημέρας σε επιχειρήσεις, καταστήματα και σχολεία, σε αντίθεση με τη σύντομη χρήση σε κλινικές συνθήκες, μεγάλο κίνδυνο για την εξάπλωση βακτηρίων και παθογόνων μικροοργανισμών.

Τίποτα σχετικά με τον κορωνοϊό δεν άλλαξε τους τελευταίους μήνες που θα μας οδηγούσε να πιστέψουμε ότι οι μάσκες είναι κατά κάποιον τρόπο πιο αποτελεσματικές εναντίον του από ότι είναι ενάντια στην εξάπλωση άλλων ιών που προσβάλλουν το αναπνευστικό. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η πολιτική. Οι κυβερνήσεις δεν μπορούσαν πλέον να ελέγχουν τη ζωή μας μέσω εκτεταμένων lockdowns, επειδή ήταν πρακτικά ανυπόφορο, οπότε επέβαλαν τη μάσκα ως τρόπο μόνιμου ελέγχου της κίνησής μας. Το έκαναν σοφά μετά από ένα  ολοκληρωτικό lockdown, όταν οι άνθρωποι ήταν ευγνώμονες που επέστρεψαν στις επιχειρήσεις υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και ήταν απελπισμένα πρόθυμοι να κάνουν οτιδήποτε για να αποτρέψουν ένα νέο lockdown.

Ο Δρ. Jeffery Klausner, o οποίος ασχολείται με τις μολυσματικές ασθένειες στο UCLΑ περιέγραψε τη μασκοφορία στις αρχές Φεβρουαρίου ως ψυχολογική, όχι φυσιολογική. Ο φόβος εξαπλώνεται πολύ πιο γρήγορα από τον ιό, είπε στους Los Angeles Times και η μάσκα σε κάνει απλά να νιώθεις καλύτερα. Αυτό που είναι πιο επικίνδυνο είναι ότι πολλοί ανοσοκατεσταλμένοι άνθρωποι μπορεί να πάνε σε επικίνδυνα μέρη πιστεύοντας ότι η μάσκα τους προστατεύει. Υπάρχουν πολλοί χωρίς ανοσοκαταστολή αλλά με καρδιολογικά προβλήματα και διαβήτη, που κυκλοφορούν σε εσωτερικούς χώρους, πιστεύοντας ότι η μάσκα είναι η προστασία τους.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Σουηδός επιδημιολόγος A. Tegnell προειδοποίησε ότι επειδή τα επιστημονικά στοιχεία για τη μασκοφορία ως μέσο πρόληψης της COVID-19 είναι «εκπληκτικά αδύναμα», είναι «πολύ επικίνδυνο» να πιστεύουμε ότι οι μάσκες προσώπου από μόνες τους θα μπορούσαν να ελέγξουν την εξάπλωση της νόσου. Το πλύσιμο των χεριών και η απόσταση είναι σαφώς καλύτερα.

 Η ολλανδική κυβέρνηση έλαβε την απόφαση να απαιτεί μάσκες μόνο για τις δημόσιες συγκοινωνίες όταν οι άνθρωποι είναι πραγματικά κοντά ο ένας στον άλλο για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Με τόσο λίγα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της μάσκας, δεν ήθελε να διαταράξει τη ζωή των πολιτών. «Από ιατρική άποψη, δεν υπάρχουν ενδείξεις ιατρικής επίδρασης της μάσκας προσώπου, γι αυτό αποφασίσαμε να μην επιβάλλουμε τη μασκοφορία στη χώρα», δήλωσε η υπουργός υγειονομικής περίθαλψης της Ολλανδίας Tamara van Ark τον Αύγουστο.

Ο Henning Bundgaard, διευθυντής στο Rigshospitale της Δανίας, σημείωσε ότι οι χώρες που προτείνουν μάσκες προσώπου έχουν λάβει τις αποφάσεις τους χωρίς να έχουν αποδεικτικές μελέτες.

Ακόμη και στην Αγγλία, όπου η μάσκα είναι πιο διαδεδομένη από ό, τι σε μερικές από τις άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης, το Public Health England κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα στοιχεία από μελέτες επιδημιολογίας και μοντελοποίησης είναι αδύναμα και ότι η μασκοφορία στην κοινότητα δύσκολα θα συμβάλλει στη μείωση της εξάπλωσης της COVID -19.

Η αμερικανική κυβέρνηση απέτυχε να προσκομίσει νέα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των μασκών.  Τον Ιούνιο, ο HHS Agency for HealthCare Research and Quality  χρηματοδότησε μια συστηματική ανασκόπηση όλων των σχετικών τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών (RCTs) σχετικά με την αποτελεσματικότητα της μάσκας στην μείωση των αναπνευστικών λοιμώξεων και δημοσίευσε τα ευρήματα στο Annals of Internal Medicine. Το συμπέρασμα ήταν σαφέστατο και αντίθετο με την τρέχουσα αφοσίωση στη μάσκα – η οποία μοιάζει με λατρεία-. Η ανασκόπηση αυτή έδειξε ότι οι αναπνευστικές συσκευές N95 και οι χειρουργικές μάσκες έχουν σχεδόν τον ίδιο κίνδυνο για γρίπη και ιογενείς λοιμώξεις σε περιβάλλον υψηλού και χαμηλού κινδύνου. Η μελέτη σημείωσε ότι μόνο μία δοκιμή έδειξε μικρή μείωση του κινδύνου για λοίμωξη όταν οι γιατροί φορούσαν Ν95 σε περιβάλλον υψηλού κινδύνου, αλλά ακόμη και αυτά τα στοιχεία ήταν περιορισμένα.

Πώς λοιπόν φτάσαμε από δημόσιους αξιωματούχους που προειδοποιούν για την έλλειψη αποτελεσματικότητας και τη δυνατότητα εξάπλωσης μικροβίων από μάσκες, στην εντολή  τα μικρά παιδιά -που είναι εργοστάσια μικροβίων- να φορούν μάσκα όλη μέρα στο σχολείο – χωρίς καν νομοθετική συζήτηση ή δημόσιες ακροάσεις; Η απάντηση είναι ότι έχουμε αποδυναμωθεί ως κοινωνία. Έχουμε γίνει ένας λαός που είναι πρόθυμος να παραδώσει κάθε κομμάτι της ελευθερίας μας στις συνεχώς μεταβαλλόμενες και περίεργες ιδιοτροπίες των «υπαλλήλων δημόσιας υγείας», ακόμη και όταν είναι τρομακτικά αντιφατικές και χωρίς στοιχεία που να δικαιολογούν τη στροφή 180 μοιρών.

Σε περιόδους πανικού, καιροσκόποι πολιτικοί σε θέσεις εξουσίας στηρίζονται στις περίεργες και οπισθοδρομικές ιδέες τους για να παραβιάσουν την ελευθερία, ενώ τις παρουσιάζουν ως ένα είδος φωτισμένης προόδου στην τεχνολογία ή την κατανόηση των πραγμάτων. Στην πραγματικότητα, αυτά τα μέτρα απελπισίας δοκιμάστηκαν το 1918, και ακόμη και τότε, ήταν κατανοητό ότι δεν λειτουργούσαν. Στις 16 Νοεμβρίου 1918, ο τίτλος της Santa Barbara Daily News έλεγε: «Ο μέσος άνθρωπος δεν ξέρει πώς να φροντίζει τη μάσκα και έτσι αυτή γίνεται πραγματική συσκευή επώασης βακτηρίων».  Πολλές απόψεις  στη ζωή είναι απαραβίαστες και δεν αλλάζουν με το χρόνο. Συνηθίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι η μάσκα ήταν μια καινοτομία του Halloween. Τώρα, η παθητικότητα μας επέτρεψε σε ολόκληρη τη χώρα μας να γίνεται μια μεταμφίεση του Halloween κάθε μέρα, χωρίς τέλος.