Τα εμπύρετα νοσήματα είναι συχνότατα στην παιδική ηλικία και ο πυρετός ταλαιπωρεί τα παιδιά και ανησυχεί ιδιαίτερα τους γονείς.
Τι γίνεται με την αντιμετώπιση του;
Κατ' αρχήν πρέπει να γίνει σαφές (σε γονείς και γιατρούς) ότι:
1. ο πυρετός είναι αμυντικός μηχανισμός και σαν τέτοιος πρέπει να αντιμετωπίζεται
2. προτιμούμε πάντα τα φυσικά μέσα καταπολέμησης του πυρετού (πχ πολλά υγρά, βρεμμένα πανάκια, λίγα ρούχα κλπ)
3. χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν λιγότερα φάρμακα και σε ανάγκη μόνο συνδυασμούς
Ποια όμως φάρμακα; Κατά γενική παραδοχή, τα συνηθέστερα και ασφαλέστερα για τα παιδιά είναι η παρακεταμόλη και η ιμπουπροφένη. Προσπαθούμε αρχικά με το ένα. Ο συνδυασμός φυσικά είναι πιο ισχυρός. Μάλιστα σε πρόσφατη μελέτη στο BMJ (Σεπτ. '08), διαπιστώθηκε ότι ο συνδυασμός οδηγεί σε απυρεξία ταχύτερα (περίπου 20 λεπτά) από ότι μεμονωμένα η παρακεταμόλη, αλλά όχι ταχύτερα από ότι μεμονωμένα η ιμπουπροφένη. Οι συγγραφείς συστήνουν αρχικά την ιμπουπροφένη (ως πιο ισχυρό από τα δύο μεμονωμένα) και στη συνέχεια επί μη αποτελέσματος , την προσθήκη και παρακεταμόλης.
Προσωπικά, προτιμώ τα φυσικά μέσα και στη συνέχεια παρακεταμόλη, και στη συνέχεια κάτι άλλο, πιστεύοντας στην παλιά κλασική και πάγια αρχή της ιατρικής: αν μπορείς να κάνεις κάτι καλά με απλά, δοκιμασμένα και φθηνά μέσα κάντο. Τα καινούρια (να σημειωθεί ότι η ιμπουπροφένη δεν είναι και πολύ καινούριο φάρμακο) και πιο ακριβά φάρμακα δεν δίνουν πάντα τη λύση.
Η αρχή αυτή δεν αφορά μόνο τον πυρετό αλλά οποιοδήποτε νόσημα και φάρμακο.
Την πιο απλή πάθηση να σκεφθεί κανείς, την αμυγδαλίτιδα, και να δει τη συνταγογραφία για το νόσημα (φάρμακα ακριβά, ευρέος φάσματος, με ανεπιθύμητες ενέργειες κλπ,κλπ), θα καταλάβει τι εννοώ. Ελάχιστοι χρησιμοποιούν την απλή, πάμφθηνη και αποτελεσματική πενικιλλίνη.
Στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε πάρα πολύ το μεφεναμικό οξύ ως αντιπυρετικό. Απ' όσο ξέρω στο εξωτερικό το αποφεύγουν, στη δε Βρεττανία δεν είναι καν εγκεκριμένο ως αντιπυρετικό παρά μόνο ως αναλγητικό. Γιατί σε εμάς έχει επικρατήσει η τόσο εκτεταμένη χρήση του; Είναι μήπως το κόστος ο μοναδικός λόγος που δεν χρησιμοποιείται στις Αγγλοσαξωνικές χώρες ως αντιπυρετικό ή μήπως υπάρχουν επιφυλάξεις ως προς το θέμα της ασφάλειάς του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαράλαμπος Μουρατίδης
Παιδίατρος
Όντως, το μεφεναμικό οξύ δεν είναι από τα ασφαλέστερα φάρμακα. Επιπλέον έχει άσχημη γεύση και πολλά παιδιά κάνουν εμετό μόλις δουν το φάρμακο, πριν καν το καταπιούν. Τώρα γιατί ένα φάρμακο έχει μεγάλη ή μικρή κατανάλωση, εξαρτάται όπως γνωρίζετε, από πολλούς παράγοντες, όχι κατ' ανάγκην μόνον ιατρικούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή