ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΜΒΟΛΙΑ

Σήμερα η Εκκλησία διέπραξε ένα σοβαρό ατόπημα. Αφού υποτάχθηκε πλήρως στην πολιτική εξουσία συνέταξε (ή μάλλον της ενεχείρισαν) ένα έγγραφο με το οποίο λαμβάνει θέση στο πρόβλημα της πανδημίας και της υποχρεωτικότητας του εμβολίου. Και το έγγραφο αυτό το ανέγνωσαν οι ιερείς σε όλες της εκκλησίες της χώρας.      

Η Εκκλησία πάντα ήταν το στήριγμα του Έθνους. Πάντα ήταν η καταφυγή του λαού. Η ελπίδα των αδυνάτων και των κατατρεγμένων. Η Εκκλησία στη διαδρομή των αιώνων ήταν η ενωτική δύναμη που αγκάλιαζε τους πάντες.

Σήμερα η Εκκλησία παρεκτράπηκε. Πήρε θέση σε ένα ζήτημα ιατρικό βασικά, που ταλαιπωρεί την ανθρωπότητα αλλά έχει πολλά θέματα αμφισβητούμενα. Το κείμενο λέει ότι πρέπει να ακούσουμε την επιστήμη. Ποια επιστήμη όμως; Φωνές καταξιωμένων επιστημόνων από όλον τον πλανήτη  αντιδρούν στους επιστήμονες των κυβερνήσεων. Άρα ομοφωνία δεν υπάρχει. Άρα το θέμα δεν έχει λυθεί ακόμη. Και η Εκκλησία παίρνει το μέρος της μιας μόνον πλευράς με ένα κείμενο που έχει πλείστα όσα λάθη. Συγχρόνως, η Εκκλησία παραβλέπει ότι κύριο πρόβλημα δεν είναι ο εμβολιασμός αλλά η βάναυση, σημερινή και πιθανόν και μελλοντική, καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Θα κατανοούσα πλήρως μια ενημερωτική παρέμβαση της Εκκλησίας, που θα άφηνε όμως την ελευθερία επιλογής. Η κατάργηση της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου δεν μπορεί να έχει την υποστήριξη της Εκκλησίας.

Η Εκκλησία σήμερα διχάζει τον λαό. Σε μια πρωτόγνωρη πράξη σύμπλευσης με την πολιτική εξουσία. Με τι αντάλλαγμα άραγε; Με τι αντάλλαγμα αποκηρύσσει τον ενωτικό, συναινετικό και πατρικό της ρόλο;