ΟΙ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ

• Ο κόσμος που διαδηλώνει στους δρόμους δεν είναι αντιεμβολιαστές. Νοικοκυραίοι άνθρωποι είναι που ενδιαφέρονται για ένα και μόνο πράγμα. Την ελευθερία τους και το δικαίωμα τους να ζουν όπως αυτοί επιθυμούν.
• Το αντιεμβολιαστικό κίνημα δεν είναι τόσο ισχυρό όσο νομίζουν κάποιοι.
• Τους είπαν λοιπόν ψεκασμένους, παλαβούς, γραφικούς, αμόρφωτους, εξτρεμιστές και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί.
• Στη συνέχεια ήρθε και η σειρά των γιατρών. Τους είπαν τσαρλατάνους. Ναι. Απλά γιατί σκέπτονται.
• Οι γιατροί δεν είναι αντιεμβολιαστές. Σκεπτικιστές ίσως ναι. Μα έτσι προχωρά η επιστήμη. Με σκέψη, απορίες, αμφισβήτηση. Αλλιώς θα ήμασταν ακόμη στην εποχή του χαλκού.
• Έρχεται λοιπόν ένας κύριος, διορισμένος από ένα κόμμα, που από νεαρή ηλικία παρεγκωνισε την ιατρική (προφανώς γιατί δεν τα κατάφερνε καλά) και ασχολείται με τα διοικητικά,  και αρχίζει να κατηγορεί. Δεν του βγαίνει το πρόγραμμα που τον διέταξαν να εκτελέσει, δεν γνωρίζει  το αντικείμενο του (τα εμβόλια), πιστεύει ότι τα προϊόντα αυτά είναι τα τελειότερα που ανακαλύφθηκαν στην ιστορία της ανθρωπότητας και αναρωτιέται γιατί κάποιοι γιατροί αμφισβητούν τα προϊόντα αυτά.
• Τι πιο εύκολο; Οι σκεπτικιστές είναι τσαρλατάνοι. Τόσο απλό.
• Δεν σκέφτηκε ο κύριος αυτός ότι έτσι χαρακτηρίζει πρώτα τον ίδιο τον εαυτό του; Που αντί να κάτσει να χειρουργήσει σε ένα νοσοκομείο (θέλει κότσια η δουλειά αυτή), να μελετήσει την επιστήμη του, κάθεται και μετράει κάθε μέρα πόσοι εμβολιάστηκαν.
• Θα μου πείτε, πιο εύκολη δουλειά, πιο εύκολα λεφτά, μήνας μπαίνει – μήνας βγαίνει τα χιλιάρικα πέφτουν. Η ανεργία στη χώρα έχει φτάσει το 38%. Ο κόσμος είναι φτωχός. Που να ψάχνεις πελάτες τώρα.
• Αλήθεια θα διάλεγε κανείς να τον χειρουργήσει ο συγκεκριμένος κύριος;
• Τώρα ποιοι είναι οι τσαρλατάνοι και ποιοι όχι ας το σκεφτείτε εσείς.