Πριν μερικούς μήνες εκδηλώθηκε στη χώρα μας επιδημία ιλαράς. Δέκα ολόκληρα χρόνια είχαμε να δούμε κρούσμα ιλαράς. Τώρα διαβάζουμε ότι στις ΗΠΑ υπάρχει επιδημία παρωτίτιδας. Πιθανόν να καταφθάσει και σε μας. Τι συμβαίνει άραγε; Προσπάθειες ετών και εκατομμύρια δόσεις εμβολίων απέδωσαν αποτελέσματα, σημαντικότατα θα λέγαμε, πλην όμως δεν κατάφεραν να εξαλείψουν πλήρως τις αντίστοιχες λοιμώξεις. Η μόνη νίκη του ανθρώπου ήταν η εξάλειψη της ευλογιάς, που και αυτή όμως ξαναήρθε στην επικαιρότητα με τα θέματα της βιοτρομοκρατίας.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι τα μικρόβια (με τη γενική έννοια του όρου) φαίνεται ότι είναι ευφυέστερα του ανθρώπου. Μεταβάλλονται, προσαρμόζονται, αναδιπλώνονται και επιτίθενται. Υπάρχει ένας συνεχής και ανελέητος πόλεμος μεταξύ ανθρώπου-ξενιστή και μικροβίων. Η ουσία είναι ότι δεν μπορεί να επικρατήσει κανένα από τα δύο μέρη στον πόλεμο αυτό. Διότι και τα δύο μέρη χρειάζονται ο ένας τον άλλον. Μάλλον είναι πόλεμος χαρακωμάτων με σκοπό τις όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες από την κάθε μεριά και με τελικό στόχο τη συνύπαρξη των δύο.
Πόσο αστείο όμως φαντάζει όταν κάποιοι, που αυτοχαρακτηρίζονται ως “πνευματική ελίτ”, ισχυρίζονται ότι οι λοιμώξεις εξέλιπαν, ότι τα εμβόλια εξολόθρευσαν τους εχθρούς μας, ότι δεν έχουμε πλέον ανάγκη τους ειδικούς. Πότε; Σήμερα. Με τις τόσες επιδημίες. Τα τόσα νέα παθογόνα. Τη συνεχή επιφυλακή των υπηρεσιών υγείας παγκοσμίως. Τα συστήματα επαγρύπνησης. Τα έλεγαν αυτά ορισμένοι τη δεκαετία του 1960. Και διαψεύσθηκαν οικτρά εκείνοι οι επιστήμονες. Να ισχυρίζεσαι όμως σήμερα τα ίδια πράγματα! Αν αυτό δεν είναι οπισθοδρομισμός, τότε είναι έκπτωση. Πνευματική έκπτωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου