Δεκεμβρίου 05, 2008

ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ-ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ

Πριν από 1 1/2 περίπου χρόνο είχαμε αναρτήσει ένα ενδιαφέρον άρθρο που έθετε υπό αμφισβήτηση την αξία της χημειοπροφύλαξης στις ουρολοιμώξεις.

Ένα νέο άρθρο τωρινό έρχεται να επαναλάβει και να υποστηρίξει εκείνη την άποψη.
Ικανός αριθμός παιδιών 2 μην-7 χρ με εμπύρετη ουρολοίμωξη και με ή χωρίς κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση I έως III βαθμού, χωρίστηκε σε 2 ομάδες, μία που έλαβε χημειοπροφύλαξη για 12 μήνες (με κοτριμοξαζόλη ή αμοξυκιλλίνη/κλαβουλανικό) και μία που δεν έλαβε.

Μετά 12 μήνες παρακολούθηση διαπιστώθηκε ότι το ποσοστό υποτροπών δεν διέφερε μεταξύ των δύο ομάδων, ενώ το ποσοστό αυτό παρουσίαζε μια αύξηση ανάλογα με το είδος της κυστεοουρητηρικής παλινδρόμησης. Δηλ. χωρίς παλινδρόμηση 3.8%, βαθμού I 6.7%, βαθμού II 8.6%, και βαθμού III (30%; P < .01).
Συνεπώς είτε λάβει ένα παιδί με ουρολοίμωξη χημειοπροφύλαξη είτε όχι, δεν μειώνεται το ποσοστό υποτροπών, ενώ η αντιβίωση δεν μειώνει το ποσοστό νεφρικών ουλών.

Pediatrics. 2008;122:1064

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Καβαλιώτη,καλημέρα
Θα ήθελα να μας πείτε την τακτική που ακολουθείτε στη κλινική σας σε παιδιά με πρώτο επεισόδιο ουρολοίμωξης με ή χωρίς Κ.Ο.Π μικρότερα των 5 ετών.
Ευχαριστώ πολύ
Αρβανιτίδης Κωνσταντίνος
Παιδίατρος

JOHN KAVALIOTIS είπε...

Το ισχύον σήμερα, κοινώς αποδεκτό, πρωτόκολλο.

Ανώνυμος είπε...

Κε Καβαλιώτη
Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το θέμα που θίγετε. Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι μια άλλη πλευρά της χημειοπροφύλαξης είναι ότι φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο επαναλοίμωξης με ανθεκτικά στελέχη. Τόσο η μελέτη του Pediatrics όσο και εκείνη που είχε δημοσιευτεί στο Jama (2007; 298:179-186) αναδεικνύουν τον κίνδυνο αυτό.
Αυτός δε φαίνεται πως ειναι μεγαλύτερος όταν χρησιμοποιούνται για προφύλαξη β-λακτάμες καθώς –σε αντίθεση με την κοτριμοξαζόλη και τη νιτροφουραντοϊνη που απορροφούνται στον εγγύς εντερικό σωλήνα- αυτές φτάνουν μέχρι το παχύ όπου και μέσω φυσικής επιλογής καθιστούν τα εντεροβακτηριοειδή ανθεκτικά. Και δυστυχώς, σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες του κόσμου, στην Ελλάδα η κοτριμοξαζόλη δεν χρησιμοποιείται για τους γνωστούς λόγους και η νιτροφουραντοϊνη –αν δεν κάνω λάθος- δεν κυκλοφορεί.
Πιστεύω πως με τα αποτελέσματα των τελευταίων μελετών σχετικά με τη χημειοπροφύλαξη καθώς και με τις ενδείξεις για απεικονιστικό έλεγχο είναι καιρός να αναθεωρηθούν οι κατευθυντήριες γραμμές της AAP που ισχύουν από το 1999. Οι Βρετανοί στις οδηγίες που δημοσιεύτηκαν το 2007 (BMJ 2007;335;395-397) αναφέρουν ότι η ανιούσα και η χημειοπροφύλαξη δεν πρέπει να αποτελούν ρουτίνα.
Πληροφοριακά σας αναφέρω ότι στο Μόντρεαλ και σε ολόκληρη την επαρχία του Κεμπέκ δεν χορηγούμε προφύλαξη σε ΚΟΠ 1ου και 2ου βαθμού και αναμένεται να ισχύσει το ίδιο και για 3ου. Επίσης στο νοσοκομείο όπου εργάζομαι για κορίτσια άνω των 2 ετών με 1o επεισόδιο ουρολοίμωξης η ανιούσα έχει αντικατασταθεί από DMSA αμέσως μετά το πέρας της οξείας φάσης και μόνο επι θετικής γίνεται έλεγχος για παλινδρόμηση.
Ελπίζω να μη σας κούρασα, συγχαρητήρια που αναδεικνύετε διαρκώς ενδιαφέροντα θέματα.
Μάρκος Παναγόπουλος
PID fellow, Μόντρεαλ

JOHN KAVALIOTIS είπε...

Noμίζω ότι σωστά το τοποθετείτε το θέμα, κ. Παναγόπουλε.
Σίγουρα θα γίνουν αλλαγές στις οδηγίες, αλλά βλέπετε ότι καμμιά φορά βραδυπορούμε.
Πάντως είναι αρκετοί που πιστεύουν στη συγκράτηση των αντιβιοτικών στο θέμα των ουρολοιμώξεων.
Αλλά και γενικότερα, αν δούμε το θέμα των αντιβιοτικών ευρέως. Έχουν δοθεί τόνοι και τόνοι αντιβιοτικών. Άκριτα και άδικα.
By the way, η κοτριμοξαζόλη είναι πολύ καλό φάρμακο, άσχετα αν δεν χρησιμοποιείται ευρέως.

JOHN KAVALIOTIS είπε...

Για πολλοστή φορά θα πω ότι ανώνυμα σχόλια δεν δημοσιεύονται, όσο ενδιαφέροντα και αν είναι.

Και θα προσθέσω σε συνέχεια του δικού μου σχολίου "βραδυπορούμε στη λήψη αποφάσεων" ότι αυτό συμβαίνει διότι οι περισσότεροι αναμένουν συλλογικές αποφάσεις από πολλά όργανα για να υιοθετήσουν κάτι. Αν τυχόν διαβλέπουν ορθότητα σε ένα μέτρο και το προτείνουν, κινδυνεύουν να χαρακτηρισθούν γραφικοί.
Νομίζω ότι όλοι θα έχουν τέτοια παραδείγματα, ίσως και προσωπικά.
Οι περισσότεροι πάντως φοβούνται την έγκαιρη υιοθέτηση νέων τάσεων, πιθανόν και από ανασφάλεια ή και άγνοια.
Και για να δούμε και την πλευρά αυτή του φόβου θα αναφερθώ σε μια ανεκδιήγητη διευθύντρια, στην κλινική της οποίας νοσηλευόταν ουσιαστικά το 50% των περιπτώσεων ενός νοσήματος (το άλλο 50% ήταν στη νότια Ελάδα). Δεν τολμούσε να εφαρμόσει τίποτε το καινούριο, τίποτε το δικό της. Τόση προσωπική εμπειρία είχε από την παρακολούθηση των περιστατικών, και παρόλα αυτά έλεγε: "ό,τι πουν οι επίσημοι φορείς", "ό,τι πει η τάδε επιστημονική εταιρεία". Δεν εννοούσε να καταλάβει ότι με τόσα περιστατικά που παρακολουθούσε θα μπορούσε να βγάλει δικές της οδηγίες.
Οι δυο όψεις του νομίσματος.

Ανώνυμος είπε...

Για να εισάγεις πρωτόκολλα απαιτείται βαθιά και ευρεία θεωρητική κατάρτιση .

biologos είπε...

Καλημερα σας κ απο εμενα Κε Καβαλιωτη κ Κε Παναγοπουλε ....θα ηθελα να τοποθετησω κ εγω την αποψη μου πανω σ αυτο το θεμα....Ειμαι μητερα μωρου (κοριτσιου) 9 μηνων κ ειχαμε επεισοδιο ουρολοιμοξης οταν ητανε 4 μηνων...διαπιστωθηκε κ κ.ο.π 2ου βαθμου...ετσι το μωρο λαμβανει χημειοπροφηλαξη με ζιναδολ 250. Εγω η ιδια ειμαι βιολογος- βακτηριολογος κ με δικη μου ευθυνη πηρα την αποφαση να διακοψω τη χημειοπροφηλαξη οταν το παιδι γινει 12 μηνων καθως η δημιουργια ανθεκτικων στελεχων ειναι αναποφευκτη κ για τουσ υπολοιπους λογους που αναφερατε κ παραπανω.Προτιμω να δινω καλλιεργει ακομα κ καθε εβδομαδα παρα να λαβει το μωρο για αλλο ενα χρονο αντιβιωση μεχρι να κανουμε την δευτερη κυστεουρεογραφια οταν θα ειναι 24 μηνων. θα ηθελα την αποψη σας για αυτην μου την αποφαση

JOHN KAVALIOTIS είπε...

biologos

σωστη η διακοπη

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
JOHN KAVALIOTIS είπε...

ανωνυμα σχολια δεν δημοσιευονται και ειδικα οταν αφορουν επιστημονικα θεματα.

Maria Tsoyka είπε...

καλησπερα σας, θελω να μιλησω κ εγω πανω σ αυτο το θεμα. ειμαι μητερα ενος 3χρονου κοριτσιου, 10 μηνων επαθε δυο φορες πυελονεφριτιδα. πιστευω οτι η δευτερη φορα προηλθε απο την κυστεογραφια(πριν την κυστεογραφια ειχα κανει καλλιεργεια ουρων και ητανε στειρα, μετα απο δυο μερες εδειξε μικροβιο ψευδομοναδα), το αποτελεσμα λοιπον ητανε κοπ 5ου βαθμου. καναμε χερουργειο ενδοσκοπικα και μετα απο ενα χρονο ξανακαναμε κυστεογραφια κ εδειξε παλλινδρομιση 2ου βαθμου.... φυσικα περναμε χημειοπροφυλαξη ceclor 250. παθαμε αλλη μια πυελονεφριτιδα και αλλαξαμε σε augmentin 312. λοιπον πηρα την αποφαση απο μονη μου παρα τις αντιδρασεις των γιατρων μας, και σταματησα την χημειοπροφυλαξη εδω και ενα χρονο σχεδον και τα παμε πολυ καλα προς το παρον. σε λιγες μερες θα ξανακανουμε για τριτη φορα κυστεογραφια για να δουμε πως παμε. θα ηθελα πολυ ν ακουσω την δικη σας αποψη για την αποφαση που πηρα. αν δεν ειχα ενημερωθει απ τους γιατρους και απο διαφορα σαιτ που εχω διαβασει πανω σ αυτο το θεμα οτι δεν ειναι αποτελεσματικη αυτη η θεραπεια 100% φυσικα και δεν θα επερνα τετοια αποφαση αλλα απο το ιστορικο μας πιστευω οτι η χημειοπροφυλαξη δεν κανει τιποτα.

JOHN KAVALIOTIS είπε...

Κ. Tsoyka

Μετά το χειρουργείο θα έπρεπε να είχε διορθωθεί το πρόβλημα.
Γενικά διακόπτουμε την προφύλαξη αν η ΚΟΠ υποχωρήσει σε βαθμό Ι και το παιδί είναι ελεύθερο λοιμώξεων για 6-9 μήνες. Εσείς δεν έχετε πρόβλημα νομίζω μια και επι ενα χρόνο το παιδί είναι καλά. Εξάλλου σε βαθμούς Ι-ΙΙΙ δεν χορηγούμε ούτως ή άλλως χημειοπροφύλαξη. Να έχετε υπόψη οτι και η συνεχής χορήγηση αντιβιοτικών δεν είναι τελείως ακίνδυνη.

Maria tsoyka είπε...

Κυριε J. KAVALIOTIS ευχαριστω πολυ για την απαντηση σας.
το ποσοστο επιτυχιας των ενδοσκοπικων αυτων επεμβασεων ανερχεται στο 80 - 85%, δυστυχως εμας δεν διορθωθηκε εντελως το προβλημα μας αλλα τα πηγαμε καλα. ηρεμησα πολυ με την απαντηση σας.
ο θεος να σας εχει γερο και δυνατο να κανετε καλα οσους σας χρειαζονται. σας ευχαριστουμε!!!