ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΣ: ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ή ΜΕ ΘΕΩΡΙΕΣ;

Ένας Αμερικανός καρδιολόγος (ο Peter McCullough) ασχολείται τελευταίως με τα εμβόλια. Είναι διεθνώς καταξιωμένος για την εξειδίκευση του στη χρόνια νεφροπάθεια ως παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα. Άλλοι τομείς ενδιαφέροντος του είναι η υπέρταση, η στεφανιαία νόσος και η σχέση άθλησης με την καρδιολογία. Πουθενά δεν φαίνεται κάτι στο βιογραφικό του για σπουδές στις λοιμώξεις ή στα εμβόλια. Το ότι έχει ιδρύσει και σχετική οργάνωση το ξεπερνώ. Είναι γνωστό τι εξυπηρετούν τα διάφορα τέτοια ιδρύματα είτε στην αλλοδαπή είτε παρ΄ ημίν. 

Ο γιατρός έγινε γνωστός κατά την πανδημία για την αντίθεση του προς το εμβόλιο του κορωνοϊού. Καλώς. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος είναι. Οι καρδιολόγοι έχουν πάρει τη σκυτάλη των εμβολίων διεθνώς όπως φαίνεται! Θα μου πείτε, με τα εμβόλια ασχολείται πλέον κάθε πιθανή και απίθανη ειδικότητα. Ακόμη και ψυχίατροι θέλουν να έχουν βαρύνουσα γνώμη. Για φανταστείτε να βγεί ένας παιδίατρος ή ένας γυναικολόγος και να δίνει οδηγίες πότε θα χορηγήσουμε το τάδε ψυχοφάρμακο σε έναν ασθενή ή αν θα δώσουμε διγοξίνη ή αντιαρρυθμικά σε έναν άλλον. 

Για να επανέλθουμε στον καρδιολόγο, αν κάποιος ψάξει θα δεί ότι ο γιατρός αυτός είναι γενικότερα αντιεμβολιαστής, αρνούμενος όλα τα εμβόλια. Και εδώ λίγο αλλάζει το προφίλ και η αξιοπιστία του. Έχει εξελιχθεί σε φανατικό αρνητή των εμβολίων, πρεσβεύοντας τη θεωρία της φυσικής ανοσοποίησης και αρνούμενος κάθε πιθανό όφελος των εμβολίων. Πιστεύει ότι πλήθος λοιμώξεων, πχ. ευλογιά, ιλαρά, διφθερίτιδα, κοκκύτης, γρίπη είχαν παρουσιάσει μείωση της συχνότητας και της θνητότητας πολύ πριν εμφανισθούν τα αντίστοιχα εμβόλια. 

Ένα απλό παράδειγμα της στρεβλής άποψης που έχει για τα εμβόλια: σε μία μελέτη διαπίστωσε ότι παιδιά που εμβολιάστηκαν για ηπατίτιδα Β στην παιδική ηλικία δεν είχαν προστατευτικούς τίτλους αντισωμάτων στην εφηβική ή ενήλικο ζωή. Αυτό το θεώρησε μείζον πρόβλημα και κατά κάποιον τρόπο το γενίκευσε και  σε άλλα εμβόλια. Βέβαια ο καρδιολόγος αγνοεί ή θέλει να αγνοεί ότι είναι απολύτως αποδεδειγμένο πως στην ηπατίτιδα Β (και σε άλλα εμβόλια) υπάρχει ανοσιακή μνήμη. Ακόμη και μηδέν αντισώματα να έχει το άτομο (που κάποτε απάντησε στο εμβόλιο), όταν αυτό έρθει σε επαφή με τον ιό, η μνήμη θα κινητοποιηθεί και θα παράξει αντισώματα προστατευτικά σε ποσότητες. Μάλιστα είναι γνωστό ότι παιδιά που δεν απάντησαν στον αρχικό εμβολιασμό (μη απαντητές) μπορεί να νοσήσουν, αλλά νοσούν ήπια και δεν αναπτύσσουν χρονιότητα ή εξέλιξη σε κακοήθεια. Αυτά είναι τόσο τεκμηριωμένα που είναι περίεργο ότι θέλει να τα καταρρίψει ένας μη ειδικός στο θέμα.

Ένα άλλο παράδειγμα που δείχνει την εσφαλμένη αντίληψη του καρδιολόγου, είναι η μεγάλη επιδημία ερυθράς στις ΗΠΑ το 1964 και 1965 (το εμβόλιο εισήχθη το 1969). Στην επιδημία αυτή νόσησαν περί τα 12.5 εκατομμύρια άτομα, 11.000 έγκυες έχασαν τα παιδιά τους, 2.100 νεογνά πέθαναν και 20.000 μωρά γεννήθηκαν με σύνδρομο συγγενούς ερυθράς. Μάλλον ο Peter McCullough τα αγνόησε όλα αυτά ή τα παρέβλεψε ως αμελητέα.

Αν λοιπόν ακολουθήσουμε το δόγμα του, τότε επιστρέφουμε στις προ εμβολίων εποχές, με ό,τι αυτό σημαίνει. Μάλιστα στις ΗΠΑ υπολόγισαν ότι αν διακοπούν οι εμβολιασμοί γενικώς, τότε κάθε χρόνο θα παρατηρείται η εξής περίπου συχνότητα θανάτων:

• 410 θάνατοι από διφθερίτιδα
• 336 θάνατοι από τέτανο
• 1.118 θάνατοι από κοκκύτη
• 1.368 θάνατοι από πόλιο   
• 500 θάνατοι από ιλαρά
• 40 θάνατοι από παρωτίτιδα
• 1.530 θάνατοι από ηπατίτιδα Β
• 264 θάνατοι από μηνιγγίτιδα και επιγλωττίτιδα από αιμόφιλο
• 100 θάνατοι από ανεμευλογιά
• 200 θάνατοι από πνευμονιόκοκκο
• 20-60 θάνατοι από ροταϊό

 Διαλέγουμε και παίρνουμε. Πλήρης ανατροπή της ιατρικής γνώσης. Η απορία είναι πως ο άνθρωπος αυτός κατάφερε να γίνει η σημαία των αντιεμβολιαστών χωρίς να έχει την ανάλογη εξειδίκευση και φυσικά και την ανάλογη αξιοπιστία στο θέμα.