Δεκεμβρίου 28, 2014

ΔΙΑΛΟΓΟΙ

- Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση για  κάποιον που έχει ελλιπή εκπαίδευση και συγχρόνως ιδέες μεγαλείου.

Καθόμασταν με έναν φίλο ψυχολόγο σε κεντρικό καφέ της πόλης  και συζητώντας μού περιέγραφε μια περίπτωση.

- Ουσιαστικά νοσεί το άτομο  αυτό. Μάλιστα έχει επιπλέον και επιβαρυντικό παράγοντα, συνέχισε ο ψυχολόγος. Είναι ανέραστος. Το μίγμα όπως καταλαβαίνεις είναι εκρηκτικό.
- Τι εξέλιξη μπορεί να έχει;  ρώτησα.

- Κακή, μου απάντησε. Αρχίζει με ελαφρά κατάθλιψη, που  εξελίσσεται σε μανία καταδιώξεως,  η οποία ταλανίζει συνεχώς το  άτομο. Παντού βλέπει εχθρούς. Τελευταία μάλιστα προστέθηκε κι άλλος παράγοντας κινδύνου. Μειώθηκε η δουλειά του. Καταλαβαίνεις τώρα τον πόλεμο που μαίνεται μέσα του. Να μην έχει πολύ δουλειά, να μην έχει ιδιαίτερες γνώσεις και να πιστεύει  ότι είναι ο πρώτος.

- Κάπου πρέπει να στραφεί, συνέχισε.  Νοιώθει ότι κάτι του λείπει, και ότι οι άλλοι γνωρίζουν το έλλειμμα. Αυτό τον οδηγεί σιγά - σιγά προς το μίσος. Δεν μπορεί να δεχτεί ότι κάποιος άλλος ίσως είναι καλύτερος, γιαυτό και θίγεται με το παραμικρό.
Όλο αυτό όμως, η συνεχής αυτή τριβή του μυαλού με  ανούσια  πράγματα, η πάλη με το υποθετικό, είναι βέβαιο ότι καταλήγουν σε σοβαρή ψυχική διαταραχή.

- Δεν υπάρχει θεραπεία, λύση; του είπα.
- Θα σου φανεί παράξενο, απάντησε ο φίλος μου ο ψυχολόγος. Πιστεύω ότι μπορεί να βρεθεί λύση. Όχι όμως με φάρμακα. Αλλά με τον έρωτα. Και εννοώ κυρίως το συναισθηματικό κομμάτι. Ένας ανέραστος άνθρωπος μπορεί να περνάει τις ώρες του σε κακής ποιότητας sites του διαδικτύου, να ζει σε μια εικονική πραγματικότητα. Κι αυτό  του επιδεινώνει την κατάσταση. Μια σχέση, έστω και απλή, θα τον αποσπάσει γρήγορα από τα "προβλήματα" του και θα του φανερώσει άλλους δρόμους, άλλα πεδία δράσης. Υπάρχει και η ζωντανή πλευρά της ζωής. Όχι μόνο το αθέατο και σκοτεινό κομμάτι του μυαλού.

- Γιατί πιστεύεις ότι αυτό είναι καλύτερο από τη φαρμακευτική θεραπεία; αντέτεινα.

- Μα τα φάρμακα αγαπητέ μου, είναι φάρμακα, με μερική ίσως αποτελεσματικότητα και κάποιες ανεπιθύμητες ενέργειες.  Μια σχέση όμως είναι το φυσιολογικό. Είναι το ζωντανό.  Είναι η ζωή η ίδια. Μια σχέση θα του δείξει ότι υπάρχουν κι άλλες χαρές πλην της αναζήτησης του μεγαλείου.  Έτσι σιγά-σιγά θα μπορέσει ο άνθρωπος να ενταχθεί και πάλι σε φυσιολογικές δραστηριότητες και λογικές ενέργειες.

Το πρόβλημα ωστόσο είναι ότι ο συγκεκριμένος ασθενής μού φαίνεται δύσκολο να κάνει το άλμα από τη μιζέρια στη φυσιολογική ζωή. Ίσως λόγω της μακροχρόνιας ενασχόλησης με τη σκοτεινή πλευρά που είπα παραπάνω. Σε   τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται  παρέμβαση ψυχιάτρου.
- Βοήθησε τον φίλε μου, γιορτινές μέρες είναι, του είπα. Βοήθησε τον να βρει κάποιο νόημα στη ζωή του. Καλή πράξη θα κάνεις.

Τελειώσαμε τον καφέ και πήγαμε βόλτα στην παραλία.  Ήταν μια λαμπρή χειμωνιάτικη μέρα. Κρύο  αλλά με ήλιο που έδινε άλλη αίσθηση στον περιπατητή και στη θέα του Θερμαϊκού. Και όταν αργότερα  ο ήλιος άρχισε να  καταδύεται, απολαύσαμε ακόμη ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα της πανέμορφης Θεσσαλονίκης.
Μια όψη της ζωής που πολλοί την κοιτάζουν αλλά λίγοι τη βλέπουν.



 
Δειλινό στη Θεσσαλονίκη
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: