ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΟ - ΔΕΝ ΕΛΑΤΤΩΣΕ ΤΗ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑ

Παρά την επί πολλά χρόνια κυκλoφορία και μαζική εφαρμογή δύο συζευγμένων πνευμονιοκοκκικών εμβολίων (αρχικά επταδύναμο PCV7, και στη συνέχεια 13δύναμο PCV13) η συχνότητα της πνευμονιοκκοκκικής μηνιγγίτιδας, τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες, παρέμεινε διεθνώς σταθερή ή και αυξήθηκε. Δηλ. δεν επηρεάσθηκε ουσιαστικά από τους εμβολιασμούς. Αυτό αποδίδεται στην αύξηση της φορίας και των περιστατικών μηνιγγίτιδας από στελέχη εκτός των εμβολίων. Το εμβόλιο μπορεί να μείωσε τη συχνότητα νόσου από κάποια στελέχη αλλά οδήγησε στην αύξηση άλλων στελεχών ακυρώνοντας έτσι το όποιο όφελος.

  

Η συχνότητα της μηνιγγίτιδας είναι υψηλή σήμερα και φθάνει τα 13 άτομα ανά 100,000 ετησίως, προκαλούμενη κυρίως από στελέχη εκτός εμβολίων. Μια από τις μελέτες που χρησιμοποιήθηκαν (Σουηδική), έδειξε  ότι κατά την εισαγωγή των PCV7 και PCV13 εμβολίων, το ποσοστό φορίας στελεχών εκτός εμβολίων ήταν 38% (για το PCV7) και 18% (για το PCV13).  Μετά την εφαρμογή όμως των εμβολίων τα ποσοστά αυτά εκτινάχθηκαν στο 95% και 89%, αντίστοιχα.

Τα συμπεράσματα στηρίχθηκαν σε μεγάλη έρευνα πληθώρας άρθρων που δημοσιεύθηκαν από τον Ιανουάριο 1930 έως τώρα. Δείχνουν δε ξεκάθαρα την ανάγκη για ένα πρωτεϊνικό εμβόλιο που θα καλύπτει τους πλείστους των οροτύπων.

Pediatr Infect Dis J. February 2020

Σημείωση: Το θέμα έχει τεθεί εδώ και χρόνια. Αντιδρούσαν βέβαια οι φορείς λέγοντας ότι οι μηνιγγίτιδες από στελέχη που υπήρχαν στα εμβόλια είχαν ελαττωθεί. Σήμερα αποδεικνύεται ότι όταν κάνεις «ταμείο» δεν σε νοιάζει από που αυξήθηκαν οι μηνιγγίτιδες, αν είναι δηλ. από άλλα στελέχη. Η ουσία είναι ότι αυξήθηκαν ή δεν μεταβλήθηκαν. Τελικά το μειονέκτημα της αντικατάστασης οροτύπων, που προκαλεί το εμβόλιο, είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι φανταζόταν η επιστήμη.