Και επιστρέφοντας μάθαμε για τα χιλιάδες στρέμματα που κάηκαν. πολύ περισσότερα από όσα γνωρίζαμε φεύγοντας.
Και για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν. Οδύνη για όλα.
Μας έκανε, όμως, εντύπωση κάτι που είδαμε σε ένα όχι πολύ μακρινό από την περιοχή μας δάσος.
Στη μεγάλη πέτρα: "Προσοχή τα τσιγάρα".
Στο χωματόδρομο που άνοιξαν κάποιοι στη μέση του βουνού για να έχουν προσπέλαση στο βουνό και στο δάσος, σεβάστηκαν το δένδρο. Δεν το έκοψαν. Το άφησαν μόνο του, άθικτο.
Σεβάστηκαν αυτό που μας δίνει οξυγόνο και ζωή.
Μακάρι αυτός ο σεβασμός να ήταν ίδιος για όλους και για όλα, σε όλη την επικράτεια της έρμης πατρίδας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου