Τα εμβόλια, ως γνωστόν αποτελούν τον καλύτερο και φθηνότερο
τρόπο πρόληψης λοιμωδών νοσημάτων. Χωρίς να έχουν καταφέρει να εξαλείψουν
κάποια λοίμωξη πέραν της ευλογιάς, έχουν μειώσει τη νοσηρότητα από λοιμώδη
νοσήματα σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό.
Σήμερα βρισκόμαστε σε μια «εμπόλεμη» κατάσταση με έναν ιό
άγνωστο μέχρι τώρα, με άγνωστη δράση, συμπεριφορά και συνέπειες. Έχουμε μια πανδημία που οι αρχές του πλανήτη
προσπαθούν να την αντιμετωπίσουν με κάθε
τρόπο. Στην προσπάθεια αυτή παρασκευάσθηκαν και εμβόλια τα οποία θεωρήθηκαν ως
πανάκεια και επεβλήθησαν στον πληθυσμό με μοχλό την καθημερινή τρομοκρατία και
τη δημιουργία φόβου μέσω των ΜΜΕ. Μέσα στη
βιασύνη όμως αντιμετώπισης του ιού ελαχιστοποιήθηκαν τα όρια ασφαλείας που είναι
απαραίτητα για την παρασκευή και κυκλοφορία ενός εμβολίου. Μπορεί οι τεχνικές
παρασκευής ενός εμβολίου να βελτιώθηκαν και άρα τα εμβόλια να παράγονται ταχύτερα,
αλλά η ασφάλεια είναι ένα θέμα που πρέπει να το παρακολουθεί κανείς επί μακρόν.
Π.χ. δεν υπάρχουν τεχνικές που να συμπιέσουν τα δεδομένα ώστε με στοιχεία
μικρού χρονικού διαστήματος να οδηγηθούμε σε μακροχρόνια συμπεράσματα. Τα
εμβόλια λοιπόν εγκρίθηκαν ως εξυπηρετούντα μια επείγουσα ανάγκη, δηλ. έλαβαν
όχι κανονική έγκριση αλλά προσωρινή. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εταιρείες
εξασφάλισαν τη νομική απαλλαγή τους από ό,τι πιθανό ή απίθανο μπορούσε να
προκληθεί από τον εμβολιασμό. Έτσι σήμερα παρακολουθούμε μία μαζική δοκιμή ενός
προϊόντος σε ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων. Μέσα από τη δοκιμή αυτή θα εξαχθούν
και τα τελικά συμπεράσματα για την αξία του προϊόντος, τις ανεπιθύμητες
ενέργειες, την αποτελεσματικότητα κλπ, Έχουμε δηλ. σήμερα ένα προϊόν υπό δοκιμή το
οποίο προσφέρεται ως «τελικό» προϊόν και το οποίο έχει διάρκεια προστασίας 6
μήνες σύμφωνα με τους κατασκευαστές του (προσωπικά πιστεύω ότι είναι
μεγαλύτερης διάρκειας). Πως μπορεί αυτό το προϊόν να προκαλέσει τείχος ανοσίας
όταν πριν εμβολιασθεί ο απαιτούμενος πληθυσμός θα έχει λήξει η προστασία ενός
μεγάλου τμήματος του προηγηθέντος πληθυσμού; (σύμφωνα πάντα με τους παραγωγούς
του εμβολίου). Δεν θυμάμαι να υπάρχει εμβόλιο με τόσο βραχεία διάρκεια
προστασίας, πλην του εμβολίου της γρίπης το οποίο αλλάζει κάθε χρόνο λόγω
συχνών μεταλλάξεων του ιού. Η εποχή της γρίπης όμως διαρκεί λιγότερο από έξη
μήνες, ενώ η πανδημία του κορωνοϊού είναι συνεχής και για δεύτερη χρονιά. Πως
θα σταματήσει την πανδημία ένα βραχυπρόθεσμο εμβόλιο. Εκτός και εφαρμοστεί αυτό
που ειπώθηκε από τις παρασκευάστριες εταιρείες για επανεμβολιασμό εντός ολίγου
και συνεχή κατά περιόδους εμβολιασμό. Και πάλι όμως είναι αδύνατον να υπάρξει
ταύτιση του πλανήτη.
Όσον αφορά τη χρήση των Covid-19 εμβολίων στα παιδιά, τη θεωρώ προς το παρόν λάθος. Με
βάση όσα σήμερα γνωρίζουμε, τα παιδιά είναι μικρός κρίκος στην αλυσίδα της
μετάδοσης. Επίσης δεν νοσούν ιδιαίτερα, αλλά και αν ακόμη είναι σε ηλικίες που
υπάρχει πιθανότητα να νοσήσουν, τότε η νόσηση είναι συνήθως ήπια (επαναλαμβάνω
με όσα γνωρίζουμε σήμερα). Πέραν αυτού όμως είναι το θέμα της ασφάλειας που
προέχει. Ένα εμβόλιο που κρίθηκε ασφαλές (έστω για επείγουσα χρήση) με
διαδικασία διμήνου σε ενήλικες, πόσο ασφαλές μπορεί να θεωρηθεί για παιδιά; Οι
ανακοινώσεις μιλούν για αποτελεσματικότητα κυρίως. Μα αυτό είναι που ενδιαφέρει
μόνον; Η ασφάλεια αγνοείται;
Η επείγουσα άδεια που έλαβε το εμβόλιο περιλαμβάνει μεταξύ
άλλων:
«The Pfizer-BioNTech COVID-19 vaccine was evaluated in 2,260 adolescents
12 to 15 years of age as an amendment to study C4591001, an ongoing randomized,
observer-blind, placebo-controlled Phase 3 trial…
…After the second dose, 98.3% of all participants had ≥ 1 month of
follow-up while 57.9% had ≥ 2 months of follow-up. Follow up will continue in
trial participants for at least 2 years following the second dose for ongoing
safety reporting to Health Canada…» (Public Health Agency of
Canada / May 2021).
Δηλ. μια μικρή ομάδα εφήβων έλαβε το εμβόλιο στα πλαίσια
μιας ευρύτερης μελέτης που συνεχίζεται και θα ολοκληρωθεί σε 2 τουλάχιστον χρόνια.
Το θέμα της ασφάλειας ελέγχθηκε μόνον για 2 μήνες και θα ολοκληρωθεί κι αυτό
μελλοντικά. Αν θυμάμαι καλά το μόνο εμβόλιο που έλαβε επείγουσα άδεια χρήσης
ήταν το εμβόλιο του άνθρακα στις ΗΠΑ (2005). Φυσικά για ειδικούς σκοπούς και
όχι για παγκόσμια καθολική χρήση.
Επίσης, η φιλοσοφία του τρέχοντος εμβολίου είναι τελείως
διαφορετική από όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αυτό δεν είναι κατ΄ ανάγκη κακό,
εφόσον όμως αποδειχθεί σαφώς ότι δεν είναι κακό. Μέχρι τώρα τα εμβόλια
περιείχαν νεκρά βακτήρια ή ιούς ή τμήματα αυτών ή ζώντες εξασθενημένους ιούς.
Προς αυτά τα αντιγόνα ο οργανισμός κινητοποιούσε άμεσα το ανοσιακό του σύστημα.
Με τα τέσσερα υπάρχοντα σήμερα εμβόλια, εισάγεται στον οργανισμό η πληροφορία
παρασκευής μιας πρωτεϊνης του κορωνοϊού. Άρα ο οργανισμός του λήπτη πρέπει να
παράξει την πρωτεϊνη, στη συνέχεια να την αναγνωρίσει ως ξένη και μετά να
κινητοποιήσει το αμυντικό του σύστημα
για παραγωγή αντισωμάτων. Με το εμβόλιο λοιπόν δίνουμε την εντολή
παραγωγής ακίδας στον οργανισμό μας. Και από αυτό και μόνο προκύπτουν πολλαπλά
ερωτήματα:
-Για πόσο διάστημα η παραγωγή; Για πόση ποσότητα;
-Αν η παραγωγή συνεχίζεται επ΄αόριστον τι θα συμβεί;
-Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει μια τυχόν ανεξέλεγκτη παραγωγή
της παθογόνου ακίδας του κορωνοϊού;
-Πόσο μπορεί αυτό να επηρεάσει τον αναπτυσσόμενο οργανισμό
ενός παιδιού;
-Τι μπορεί να συμβεί αν υπάρξουν επιγενετικές μεταβολές πολύ
αργότερα από τη χορήγηση του εμβολίου;
-εγγυάται κανείς (και ειδικά οι εταιρείες παραγωγής) ότι
τίποτε από αυτά δεν θα συμβεί;
-πόσο γνωστό μπορεί να είναι σήμερα το ευρύτερο φάσμα των
ανεπιθυμήτων ενεργειών του εμβολίου, ειδικά στα παιδιά;
Θα είναι βασικό λάθος λοιπόν να επιβάλουμε ένα Covid-19 εμβόλιο στα παιδιά χωρίς επαρκή δεδομένα ασφάλειας. Η ασφάλεια είναι
θεμελιώδης παράγοντας για τη διατήρηση της εμπιστοσύνης του κοινού στα εμβόλια.
Η παράβλεψη του παράγοντα αυτού θα έχει σημαντικές συνέπειες μελλοντικά για όλα
τα εμβόλια.
