ΕΜΒΟΛΙΟ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ Α

Προ καιρού εντάχθηκε στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, το εμβόλιο κατά της ηπατίτιδας Α. Ένα αποτελεσματικό και ασφαλές εμβόλιο που επί χρόνια είχε ένδειξη μόνο σε ομάδες υψηλού κινδύνου.
Το γιατί εντάχθηκε τη συγκεκριμένη στιγμή είναι λίγο νεφελώδες. Ωστόσο εντάχθηκε και συνεπώς πρέπει να εφαρμόζεται.
Διαφωνώ λίγο με την ηλικία έναρξης χορήγησης. Το εμβόλιο είναι αποτελεσματικό από τον 12ο μήνα της ζωής και χορηγείται σε 2 δόσεις. Όμως σ΄ αυτή την ηλικία και έως τον 18ο - 24ο μήνα της ζωής υπάρχουν και άλλα εμβόλια καθώς και αναμνηστικές δόσεις εμβολίων.
Συνεπώς δεν νομίζω ότι επειγόμαστε να κάνουμε ένα εμβόλιο για τόσο ήπιο νόσημα στον 12ο μήνα. Καλύτερα είναι να γίνεται η έναρξη χορήγησης τον 24ο μήνα, που είναι και μια ευκαιρία για έλεγχο του παιδιού και της ανάπτυξης του από τον παιδίατρο. Η δεύτερη δόση μπορεί να γίνει μετά 6 μήνες (30ος μήνας ζωής-νέα ευκαιρία ελέγχου του παιδιού) ή ακόμη και μέχρι τον 36 μήνα, οπότε με τον εμβολιασμό έχουμε κλείσει ένα τριετή κύκλο παρακολούθησης του παιδιού.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

Για την ένταξη ενός εμβολίου στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών μιας χώρας επικρατούν δύο απόψεις. Η μία λέει ότι καλό είναι όλα τα εμβόλια που κυκλοφορούν, να εντάσσονται στο πρόγραμμα. Η άλλη λέει ότι εντάσσονται εμβόλια που είναι αναγκαία με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα.

Εδώ τι γίνεται;;

Τα επιδημιολογικά δεδομένα είναι ελάχιστα. Πολλές φορές ανύπαρκτα. Που στηρίζεται λοιπόν η ένταξη ενός εμβολίου στο πρόγραμμα; Είναι κάτι που ουδέποτε αντιλήφθηκα.

Η κλινική μας νοσηλεύει κατ΄εξοχήν τα λοιμώδη νοσήματα για τα οποία υπάρχουν εμβόλια. Έχουμε τη μεγαλύτερη σειρά ασθενών για πολλά τέτοια νοσήματα. Τουλάχιστον στη Βόρεια Ελλάδα. Στη μισή Ελλάδα δηλαδή.

Ουδέποτε κανείς μάς ζήτησε στοιχεία. Ουδέποτε κανείς μάς ρώτησε κάτι. Φαίνεται ότι Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα. Τα εκεί στοιχεία αρκούν για όλους. Έχουμε εκδώσει βιβλία, για πολλά χρόνια, με αναλυτικά στοιχεία της κίνησης της κλινικής. Όπου τα στείλαμε, ούτε απάντηση λάβαμε.

Ορισμένα εμβόλια για σοβαρές λοιμώξεις χρειάστηκαν κάποια χρόνια για να ενταχθούν στο πρόγραμμα. 'Αλλα εντάχθηκαν πιο εύκολα. Ορισμένα εντάχθηκαν κάποια στιγμή χωρίς εμφανή λόγο, και ενώ η νόσος ήταν ήπια (πχ ηπατίτιδα Α). Άλλα, με εξίσου ήπια νόσο, δεν εντάχθηκαν καθόλου (πχ ρότα ιός). Το εμβόλιο για τον καρκίνο του τραχήλου παρότι εντάχθηκε σχετικά σύντομα, συνοδεύτηκε από τόσες εγκυκλίους που ουσιαστικά ήταν ανασταλτικές της χρήσης του. Τι ακριβώς συμβαίνει άραγε;;

Μάλλον θα μείνουμε μόνο με τα ερωτήματα.

ΕΜΒΟΛΙΟ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ Β

Σε οποιεσδήποτε επιστημονικές πηγές και αν ανατρέξει κανείς, θα διαβάσει ότι το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β μπορεί να γίνεται από τη γέννηση του παιδιού. Οι περισσότεροι μάλιστα υποστηρίζουν ότι έτσι είναι μεγαλύτερη και η κάλυψη. Και έχουν δίκηο. Μόνο στη χώρα μας αντιδρούν σε μια τέτοια ενέργεια, παραθέτοντας μάλιστα και λανθασμένα επιχειρήματα.

Πιστεύω ότι πρέπει να καθιερωθεί η υποχρεωτική χορήγηση από τη γέννηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει πλήρης κάλυψη του πληθυσμού (έστω από δω και πέρα).

Παραμένουν οι πάσης φύσεως μετανάστες οι οποίοι θα πρέπει να ελέγχονται κατά την είσοδο τους στη χώρα και αν δεν είναι άνοσοι να εμβολιάζονται πάραυτα.

Όσον αφορά το σχήμα, οι 3 δόσεις είναι επαρκείς ακόμη και από τη γέννηση. Υπάρχει ισχυρή ανοσιακή μνήμη για το συγκεκριμένο εμβόλιο. Τα τρέχοντα δεδομένα ομιλούν για τουλάχιστον 23 έτη προστασίας. Επανάληψη του εμβολίου γίνεται σε ειδικές περιπτώσεις, που δεν είναι του παρόντος να αναφερθούν.

Με το σχήμα «από γέννηση», θα μειωθεί ο επιπολασμός της νόσου και μακροπρόθεσμα θα μειωθεί και το ποσοστό φορέων του επιφανειακού αντιγόνου.

RedBook 2006
Ped Inf Dis J 2008, 27:861
MMWR 2009, Vol 57, Nos 51+52

ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ ΙΟ ΡΟΤΑ

• Ο ιός Ρότα ευθύνεται για οξεία γαστρεντερίτιδα στη βρεφική και παιδική ηλικία προσβάλλοντας σχεδόν όλα τα παιδιά μέχρι τον 5ο χρόνο της ζωής τους.
• Το 17% των εισαγωγών σε νοσοκομεία λόγω γαστρεντερίτιδας από ιό Ρότα παρατηρείται σε βρέφη κάτω των 6 μηνών.
• Οι υπόλοιπες εισαγωγές παρατηρούνται σε μεγαλύτερες ηλικίες: 40% έως τον πρώτο χρόνο, 75% έως τον δεύτερο χρόνο ζωής.
• Η πρώτη φυσική λοίμωξη προστατεύει το 38% των παιδιών από επόμενη λοίμωξη, το 77% από επόμενη γαστρεντερίτιδα και το 87% από σοβαρή γαστρεντερίτιδα.
• Τυχόν επόμενες λοιμώξεις παρέχουν μεγαλύτερη προστασία.
• Η λοίμωξη από ιό Ρότα σε τελειόμηνα νεογνά συχνά είναι ασυμπτωματική ή ήπια, πιθανόν λόγω προστασίας από τα παθητικώς μεταβιβαζόμενα μητρικά αντισώματα.
• Η ανοσιακή προστασία από τη λοίμωξη και τη νόσο δεν είναι πλήρως κατανοητή.
• Πιθανόν τα αντισώματα του ορού και τα τοπικά (βλεννογόνος) να παρέχουν κάποια προστασία. Μελέτες όμως που περιλαμβάνουν και εμβόλια δεν δείχνουν συσχέτιση τίτλου αντισωμάτων και επιπέδου προστασίας.
• Η επίδραση της κυτταρικής ανοσίας είναι λιγότερο κατανοητή αλλά πιθανόν προφυλάσσει από επόμενες λοιμώξεις.
• Η σχέση συνεπώς μεταξύ αντισωματικής απάντησης και προστασίας δεν έχει τεκμηριωθεί.
• Η αποτελεματικότητα του πενταδύναμου εμβολίου για οποιαδήποτε γαστρεντερίτιδα είναι 74% και για βαριά γαστρεντερίτιδα 98%.
• Η αποτελεσματικότητα του μονοδύναμου εμβολίου για οποιαδήποτε γαστρεντερίτιδα είναι 84.7% και για βαριά γαστρεντερίτιδα 80.5%. Αυτά για τη Λατινική Αμερική. Σε ευρωπαϊκές μελέτες, τα αντίστοιχα νούμερα είναι 87.1% και και 95.8%.
• Τα παραπάνω ποσοστά αποτελεσματικότητας και για τα δύο εμβόλια, αφορούν προστασία στο τέλος της 1ης εποχιακής περιόδου της νόσου.

MMWR, February 6 2009

MIA OIKΟΓΕΝΕΙΑ

Μου έστειλαν το παρακάτω μαιλ. Δεν γνωρίζω ποιος, αλλά μάλλον δεν έχει σημασία. Υπήρχε μια μεγάλη λίστα παραληπτών, προφανώς για προώθηση του μαιλ.

Είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα αυτά που γράφει, αν και γενικώς είναι γνωστή η κατάσταση στα πανεπιστήμια μας. Ωστόσο, το ότι αφορά μια ολόκληρη οικογένεια, και το ότι αφορά Θεολογική Σχολή (ένα φραγγέλιο πλέον δεν φθάνει), δηλ. ανθρώπους της ηθικής υποτίθεται και της θρησκείας, δείχνει την ολίσθηση των ανθρώπων, την κατάντια τους για μια θεσούλα και για μια υποτιθέμενη «καταξίωση».

Δεν είναι η μόνη περίπτωση εν Ελλάδι. Αν γράψει ο καθένας μας αυτά που γνωρίζει από τον περίγυρο του θα χρειαστούν τόμοι ολόκληροι. Είναι όμως χαρακτηριστική γιατί αφορά μια ολόκληρη οικογένεια. Και ερμηνεύει περίτρανα γιατί το πανεπιστήμιο μας έχει πιάσει προ πολλού πάτο.


Διαβάστε με προσοχή.


"Κύριε Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών απαντήστε.


Στο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κοσμήτωρ είναι η Ελένη Χριστινάκη, καθηγητής ο Παναγιώτης Χριστινάκης. Από κει και πέρα παρακολουθήστε την πορεία της οικογένειας:

Η κόρη Ειρήνη Χριστινάκη έλαβε διδακτορικό τον Αύγουστο του 2004 από τον πατέρα της Παναγιώτη Χριστινάκη τότε Πρόεδρο του Τμήματος που ήταν επιβλέπων του διδακτορικού της, έχοντας αποτύχει στις προσπάθειές της για διδακτορικό στη Νομική Αθηνών και στη Νομική Θράκης. Σε λίγους μήνες εκλέγεται... κατ´ ευθείαν επίκουρη καθηγήτρια, παρακάμπ οντας το νόμο που απαιτεί κάποια χρόνια διδασκαλίας σε ΑΕΙ μετά την απόκτηση του διδακτορικού. Χαρακτηρίστηκε διεθνούς κύρους επιστήμων!!! και άκουσον άκουσον μέσα σε τρία χρόνια, το 2008, σε ηλικία 35 ετών να γίνεται τακτική ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ!!!, παρακάμπτοντας πάλι το νόμο.

Στη συνέχεια ο γαμπρός Χριστινάκη, Αθανάσιος Γλάρος και σύζυγος της Ειρήνης Χριστινάκη εκλέγεται επίκουρος καθηγητής στο ίδιο Τμήμα. Ο αδελφός του γαμπρού Χριστινάκη, Γεώργιος Γλάρος ετοιμάζεται και αυτός για άλλη θέση στο ίδιο Τμήμα.

Η άλλη κόρη του Χριστινάκη, Όλγα Χριστινάκη, ετοιμάζεται και αυτή για τη Σχολή και πήρε θέμα διδακτορικού με επιβλέπουσα την αδελφή της, Ειρήνη Χριστινάκη.

Ο άλλος γιός Χριστινάκη, Επαμεινώνδας Χριστινάκης, πτυχιούχος Παιδαγωγικής Ακαδημίας, δάσκαλος στην Κύπρο, χωρίς πτυχίο Θεολογίας και χωρίς μάστερ που είναι απαραίτητο, γίνεται και αυτός υποψήφιος διδάκτωρ και στην επιβλέπουσα επιτροπή ορίζεται πάλι ο καθηγητής Χριστινάκης.

Κύριε Πρύτανη τι έχετε να πείτε στους φοιτητές που αξίζουν και αγωνίζονται τίμια αλλά δεν έχουν το προνόμιο να είναι παιδιά καθηγητών;

Τι έχετε να πείτε στους χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς;

Γιατί συμφωνείτε με την προκλητική συμπεριφορά της οικογένειας Χριστινάκη;"

Να πούμε ΝΤΡΟΠΗ; Μπα. Είναι ψιλά γράμματα αυτά. Οι άνθρωποι θα βάλουν τα καλά τους την Κυριακή, θα πάνε στην εκκλησία, θα τους δουν οι γείτονες, θα πουν τι ευσεβείς άνθρωποι, και όλα είναι εντάξει. Από μπροστά. Γιατί από πίσω, αν είναι αληθινά όσα λέει το μαιλ, θα πρόκειται για ...... Ας μη συνεχίσουμε. Ότι θέλει ας σκεφθεί ο καθένας.

ΠΝΕΥΜΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ

Μια πρόσφατη δημοσίευση στο MMWR (2009, 58(1):1-4), δείχνει ότι ο εμβολιασμός κατά του πνευμονιοκόκκου οδήγησε στη μείωση των περιπτώσεων πνευμονίας τόσο από τον πνευμονιόκοκκο όσο και από όλες τις αιτίες. Στις ΗΠΑ.

Ας μου επιτραπεί να αναφέρω την προσωπική μου άποψη. Από την Κλινική μου. Τα τελευταία τρία χρόνια παρατηρούμε αύξηση των πνευμονιών, που σε ορισμένες περιόδους είναι μεγάλη. Και μιλώ φυσικά για βακτηριακές πνευμονίες. Δεν έχουμε τη δυνατότητα σε όλες να απομονώνουμε το παθογόνο αίτιο, κάτι που ισχύει και στη λοιπή Ελλάδα. Ωστόσο, μιλώ για πνευμονίες με όλα τα χαρακτηριστικά βακτηριακής λοίμωξης: λοβώδεις, ετερόπλευρες, πολλές φορές με παρουσία υγρού, ενίοτε με εμπύημα, και τέλος με έντονα αυξημένους τους δείκτες φλεγμονής (λευκά, ΤΚΕ, CRP). Δεν συνδέω όλα αυτά με τη χρήση του εμβολίου στη χώρα μας. Δεν έχω εξάλλου επαρκή στοιχεία για τη συνολική κάλυψη του πληθυσμού. Μόνο η γνώση των στοιχείων αυτών μαζί με την αιτιολογική διάγνωση θα μπορούσε να οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα.

Συμφωνώ ότι στις ΗΠΑ υπάρχει οργανωμένος μηχανισμός επιτήρησης, έρευνας και καταγραφής. Άρα τα συμπεράσματα θα είναι πιο σαφή και πιο αξιόπιστα. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να αγνοούμε και τα τοπικά δεδομένα, με τις όποιες μειονεξίες και αν έχουν αυτά. Και εδώ μιλάμε για μια κλινική παρατήρηση και μια δεδομένη αύξηση, όπου και αν οφείλεται αυτή.

IKA ΚΑΙ HPV

Μετά την παλαιότερη ανεκδιήγητη απόφαση του ΟΠΑΔ για τη χρήση του HPV εμβολίου (ζητούσε χαρτί ότι δεν έπασχε η γυναίκα και από τους 4 τύπους του εμβολίου), έρχεται τώρα το ΙΚΑ και με εντολή του υποδιοικητή του ορίζει τα εξής: «…. Σε κοπέλλες με γενετήσιες σχέσεις (!) απαιτείται γνωμάτευση του κυτταρολόγου ιατρού ότι δεν έχουν παθολογικά ευρήματα από τη σχετική κυτταρολογική εξέταση…».
Αλήθεια, που στηρίχθηκε ο κ. υποδιοικητής και έβγαλε αυτή την απόφαση; Κανένας επίσημος φορέας διεθνώς δεν απαιτεί έλεγχο πριν τον εμβολιασμό. Και με ποιο δικαίωμα ο κ. υποδιοικητής ζητά να μάθει τις σχέσεις, σεξουαλικές και μη, των ασφαλισμένων του;
Προφανώς δεν πάμε καλά. Καθόλου καλά. Δεν φθάνει που η κάλυψη του εμβολίου είναι σε χαμηλότατα επίπεδα, βάζουμε και άλλους φραγμούς.

ΥΓ. Όποιος άκουσε την εκπομπή του κ. Χατζηνικολάου για την υγεία προ ολίγων ωρών, θα κατάλαβε γιατί ο ευαίσθητος αυτός τομέας φθίνει συνεχώς εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Και αν δεν ήταν ο ηρωϊσμός των γιατρών, η ΥΓΕΙΑ θα είχε πεθάνει προ πολλού.

ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΜΒΟΛΙΑ

Δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ώστε να ταυτιστεί ο αυτισμός με τη χρήση εμβολίων.

Για μια ακόμη φορά ειδική επιτροπή καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα.

Οι συζητήσεις για τη συσχέτιση αυτή (ειδικά για το MMR) είναι έντονες, φαίνεται όμως ότι δεν έχουν έρεισμα.

Pediatric SuperSite (Inf Dis Child) February 13, 2009

ΓΙΑ ΤΙΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΣΥ

Προ καιρού ασχολήθηκα με τη νέα σύμβαση των γιατρών του ΕΣΥ με το Υπουργείο. Τη θεώρησα ένα καλό βήμα προόδου μετά πολλά χρόνια απραξίας στο πολύπαθο εθνικό σύστημα υγείας. Βέβαια απόρησα πως σε τέτοιους δύσκολους καιρούς θα έδινε κάποια ψιχία και σε μας το κράτος, αλλά λέω τόσες δηλώσεις, τόσες υπογραφές, δεν μπορεί θα είναι αλήθεια.

Και όμως! Δεν ήταν αλήθεια. Φαίνεται ότι δεν πρέπει να πιστεύουμε το κράτος ούτε όταν μας λέει έστω και μια απλή καλημέρα. Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα.

Εκείνο όμως που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι η πολεμική - άγρια πολεμική – κατά του πολυδιευθυντικού συστήματος. Προσωπικά το θεωρώ ρηξικέλευθη πρόταση. Δίνει μια νέα πνοή στις εργασιακές σχέσεις των γιατρών, δίνει ένα κίνητρο σε όλους τους γιατρούς οι οποίοι είχαν βουλιάξει μέσα στο τέλμα της δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας, χωρίς προοπτική, χωρίς ανέλιξη, χωρίς τίποτε. Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο σύστημα εργασίας που να μην έχει εξέλιξη. Μόνο στο ΕΣΥ σε αφήνουν στάσιμο για όλη σου τη ζωή. Και για να μη νομίζει ο αναγνώστης ότι μιλάω γιατί ενδιαφέρομαι για τον εαυτό μου, υπενθυμίζω ότι δεν με αφορά προσωπικά η ρύθμιση μια και είμαι διευθυντής εδώ και πολλά χρόνια.

Και είναι απορίας άξιο ότι η μεγαλύτερη πολεμική προέρχεται από τους ήδη διευθυντές του ΕΣΥ. Γιατί;; Τι φοβούνται οι άνθρωποι; Ποιος θα ενοχλήσει τα οφίκια τους; Ένας διευθυντής που πατάει στα πόδια του επιστημονικά και κάνει και καλή διοίκηση έχει όλη την ομάδα μαζί του. Ουδείς θα τον αμφισβητήσει. Εξάλλου ο τίτλος του διευθυντή δεν θα αλλάξει τίποτε στις εργασιακές σχέσεις του τέως επιμελητή. Μισθολογικά μόνο θα αναβαθμισθεί. Οι εφημερίες και οι λοιπές υπευθυνότητες θα συνεχίσουν. Το επιχείρημα δε ότι η ρύθμιση στερεί την είσοδο στο ΕΣΥ κορυφαίων επιστημόνων από την αλλοδαπή, μόνο αστείο είναι. Προκαλούμε αυτούς που το ισχυρίζονται να προσκομίσουν στοιχεία για το πόσοι τέτοιοι κορυφαίοι επιστήμονες εισήλθαν στο ΕΣΥ από το 1986 έως σήμερα και αν ο αριθμός αυτός μαζί με την ποιότητα των τυχόν εισελθόντων άξιζε για να αφήσει στάσιμους τους χιλιάδες γιατρούς του συστήματος επί 20 και πλέον χρόνια. Μπορούμε όμως εμείς να φέρουμε στοιχεία που ακόμη και σήμερα, δυναμικά στελέχη της αλλοδαπής δεν μπορούν να καταλάβουν θέση ούτε επιμελητή Β. Ντροπή λοιπόν να μιλά κανείς για αξιοκρατία και λοιπά συναφή.

Και είναι επίσης απορίας άξιον γιατί κανείς δεν διαμαρτύρεται για το ίδιο καθεστώς που επικρατεί στο πανεπιστήμιο εδώ και χρόνια, όπου αν διοριστείς ως λέκτορας, στη συνέχεια της μακράς θητείας σου θα καταλήξεις υποχρεωτικά σε τακτικός καθηγητής. Με όχι διαφανείς διαδικασίες φυσικά. Έτσι έχουμε πολλούς τακτικούς καθηγητές , έναν όμως διευθυντή. Και μην ισχυριστεί κανείς ότι στο πανεπιστήμιο οι διαδικασίες είναι ελεύθερες και μπορεί να εισέλθει οποιοσδήποτε κορυφαίος επιστήμονας, γιατί θα γελάσει κάθε πικραμένος.

Τηρούμε λοιπόν δύο μέτρα και σταθμά. Στο ένα σύστημα εισέρχεσαι και εξελίσσεσαι μέχρι την τελική βαθμίδα, στο άλλο σύστημα εισέρχεσαι και σε υποχρεώνουν σε μόνιμη και απαξιωτική στασιμότητα.

Αν αυτό λέγεται κράτος δικαίου και ισονομίας, τότε μάλλον οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους. Επειδή όμως το κράτος το απαρτίζουμε εμείς οι άνθρωποι, φαίνεται ότι εμείς έχουμε χάσει κάθε έννοια ηθικής και δικαίου. Και εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι πως θα βολέψουμε τον εαυτό μας και στη συνέχεια καλό είναι να καούν όλοι οι άλλοι. Και μιλάω για όλα τα επίπεδα και όχι μόνο για τα του ΕΣΥ.

Αυτά!!

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΜΒΟΛΙΟΥ ΡΟΤΑ ΙΟΥ - ΙΙ

Συνεχίζουμε για την ασφάλεια του εμβολίου κατά του ιού Ρότα:

Δεδομένα που προέρχονται από τον κατασκευαστή τού 1Δ εμβολίου, δείχνουν ότι έχουν γίνει περίπου 32 εκατομμύρια δόσεις, κυρίως σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Παρατηρήθηκαν 161 περιπτώσεις εγκολεασμού από τις οποίες οι 106 εντός 30 ημερών από τον εμβολιασμό. Ανάλυση των στοιχείων έδειξε ότι η αναφερόμενη συχνότητα είναι κάτω από αυτή της νόσου, αλλά η εκτίμηση των στοιχείων αυτών ήταν δύσκολη. Θεωρείται ότι γίνεται υποεκτίμηση διότι το ποσοστό περιστατικών που δεν δηλώνονται είναι υψηλό.

Καλύτερα σχεδιασμένες προοπτικές μελέτες είναι υπό εξέλιξη στο Μεξικό και θα αρχίσουν και στις ΗΠΑ.

WHO 2009, 84:37-40

ΕΜΒΟΛΙΟ ΙΟΥ ΡΟΤΑ - ΝΕΕΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ

Κυκλοφορούν δύο εμβόλια: το πενταδύναμο (RV5) και το μονοδύναμο (RV1). Διαφέρουν στη σύνθεση και στο δοσολογικό σχήμα. Το πενταδύναμο χορηγείται σε 3 δόσεις (2,4,6 μην.) και το μονοδύναμο σε 2 δόσεις (2, 4 μην).

Οδηγίες χρήσης

• Ελάχιστη ηλικία χορήγησης 1ης δόσης: 6η εβδομάδα ζωής
• Μέγιστη ηλικία 1ης δόσης: 14η εβδομάδα (+ 6 ημέρες)
• Η 1η δόση δεν πρέπει να χορηγείται σε ηλικία μεγαλύτερη των 15 εβδομάδων λόγω ανεπαρκών στοιχείων ασφάλειας για τη χορήγηση σε αυτή την ηλικία
• Αν κατά λάθος χορηγηθεί η 1η δόση σε ηλικία πάνω από 15 εβδομάδες, τότε η σειρά συνεχίζεται κανονικά
• Ελάχιστο μεσοδιάστημα δόσεων: 4 εβδομάδες
• Μέγιστο μεσοδιάστημα δόσεων: δεν υφίσταται
• Το δοσολογικό σχήμα πρέπει να συμπληρώνεται έως την ηλικία των 8 μηνών
• Βρέφη που νόσησαν από οξεία γαστρεντερίτιδα από Ρότα, ενδείκνυται να κάνουν το εμβόλιο
• Δεν υπάρχουν περιορισμοί σίτισης προ ή μετά τη χορήγηση του εμβολίου
• Τα θηλάζοντα βρέφη εμβολιάζονται το ίδιο όπως και τα μη θηλάζοντα
• H αποτελεσματικότητα του εμβολίου πιστεύεται ότι είναι ίδια και στις δυο ομάδες
• Το εμβόλιο μπορεί να χορηγηθεί ταυτόχρονα με όλα τα βασικά εμβόλια
• Η σειρά εμβολιασμού καλό είναι να γίνεται με το ίδιο σκεύασμα
• Σε έλλειψη του ενός σκευάσματος μπορεί να γίνει εναλλαγή
• Αν κάποια δόση της σειράς ήταν RV5 ή το σκεύασμα μιας δόσης ήταν άγνωστο, τότε πρέπει να δοθούν συνολικά 3 δόσεις
• Δεν υπάρχουν δεδομένα για την εναλλαγή αυτή των εμβολίων. Ωστόσο, δεν υπάρχουν θεωρητικοί λόγοι ότι μπορεί να αυξηθεί το ποσοστό ανεπιθύμητων ενεργειών
• Δεν υπάρχουν δεδομένα ασφάλειας ή αποτελεσματικότητας σε παιδιά με ανοσοανεπάρκεια, ανοσοκαταστολή, κακοήθειες, HIV. Σε παιδιά με HIV πιστεύεται ότι θα έχει κάποιο όφελος το εμβόλιο
• Σε παιδιά που πάσχουν από παθήσεις γαστρεντερικού και δεν βρίσκονται υπό ανοσοκατασταλτική θεραπεία, μπορεί να χορηγηθεί το εμβόλιο
• Σε παιδιά με δισχιδή ράχη ή εκστροφή της κύστης μπορεί να χορηγηθεί το εμβόλιο. Εδώ προτιμητέο είναι το RV5
• Τα πρόωρα εμβολιάζονται κανονικά
• Παιδιά που στο περιβάλλον τους υπάρχουν ανοσοκατασταλμένοι εμβολιάζονται κανονικά
• Παιδιά που στο περιβάλλον τους υπάρχει εγκυμονούσα, εμβολιάζονται κανονικά
• Σε περίπτωση εμέτου, δεν χορηγείται εκ νέου η δόση αυτή του εμβολίου. Το σχήμα συνεχίζεται με τις υπόλοιπες δόσεις
• Σε παιδιά που έλαβαν προϊόντα αίματος ή προϊόντα σφαιρίνης εμβολιάζονται κανονικά
• Ο θεωρητικός κίνδυνος μείωσης της ανοσιακής απάντησης λόγω σφαιρίνης, αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι μπορεί να γίνουν έως 3 δόσεις του εμβολίου

MMWR 2009, 58:1-26

AKMH

Έχει κάποια αξία η φωτοδυναμική θεραπεία στην ακμή;

Ναι, και περιλαμβάνει τη χρήση φωτοχημικών αντιδράσεων μέσω αλληλεπίδρασης ουσιών που φωτοευαισθητοποιούν, οξυγόνου και φωτός. Είναι διαδικασία δύο σταδίων. Στο πρώτο στάδιο, χορηγείται η φωτοευαισθητοποιός ουσία (aminolevulinic acid -ALA) που προσλαμβάνεται από τα κύτταρα στόχο. Στο δεύτερο στάδιο, η ουσία ενεργοποιείται από κύματα φωτός που κατευθύνονται στον ιστό-στόχο.
Η τεχνική φαίνεται να έχει δυνητικά πολύ καλά αποτελέσματα, καταστρέφοντας τους σμηγματογόνους αδένες, ή καταστέλλοντας τη λειτουργία τους και βελτιώνοντας σημαντικά την ακμή. Ωστόσο, το κόστος είναι πόνος και μακρά περίοδος αποθεραπείας. Φυσικά δοκιμάζονται ουσίες πιο ανεκτές.

Medscape Dermatology, 2008
J Drugs Dermatol. 2006
J Invest Dermatol. 2000

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΜΒΟΛΙΟΥ ΡΟΤΑ ΙΟΥ

Ανάλυση δεδομένων από τα συστήματα επαγρύπνησης για την ασφάλεια των εμβολίων - Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS) και Vaccine Safety Datalink (VSD) - δείχνουν ότι η χρήση του 5Δ εμβολίου κατά του ιού Ρότα δεν οδήγησε σε αυξημένο κίνδυνο για εγκολεασμό. Ο εν δυνάμει κίνδυνος για 1 επεισόδιο ανά 25.000 δόσεις (αν ισχύει) είναι 10 φορές χαμηλότερος από τον αντίστοιχο κίνδυνο του παλαιότερου εμβολίου, που είχε αποσυρθεί (WHO 2009, 84:37-40).

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

Είναι πολύ λίγες και μπορεί να ποικίλουν κατά εμβόλιο. Αναφέρουμε τις βασικές γενικές αντενδείξεις:

Α. Υπάρχουν μόνο 2 απόλυτες αντενδείξεις που έχουν εφαρμογή σε όλα τα εμβόλια:
(i) αναφυλαξία σε προηγούμενη δόση εμβολίου
(ii) αναφυλαξία σε συστατικό του εμβολίου

Β. Υπάρχουν άλλες 2 αντενδείξεις που αφορούν τα ζωντανά εμβόλια (παρεντερικά ή από του στόματος):
(iii) Ζωντανά εμβόλια δεν χορηγούνται σε άτομα με ανοσοκαταστολή
(iv) Γενικά, ζωντανά εμβόλια δεν χορηγούνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ενώ σε γυναίκες που εμβολιάστηκαν συνιστάται αποφυγή εγκυμοσύνης τον επόμενο του εμβολιασμού μήνα

ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΟ (23ΔΥΝΑΜΟ) - III

Μια νέα ένδειξη προστέθηκε για το 23δύναμο πνευμονιοκοκκικό εμβόλιο. οι καπνιστές ηλικίας 19-64 χρόνων. Φαίνεται ότι έχουν πιο αυξημένο κίνδυνο για πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις από ότι οι μη καπνιστές.

Το 23δύναμο εμβόλιο είναι ένα παρεξηγημένο και όχι συστηματικά χρησιμοποιούμενο εμβόλιο. Νομίζω ότι οι παθολόγοι τουλάχιστον οφείλουν να το συστήνουν στις ομάδες όπου χρειάζεται.

ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ

Σε μία πρόσφατη μελέτη για τη χρήση και κατάχρηση αντιβιοτικών βρέθηκε (μεταξύ των άλλων) ότι πολύ αποτελεσματική στη μείωση της χρήσης των αντιβιοτικών ήταν η συνεχής ενεργός εκπαίδευση των κλινικών γιατρών και ιδιαίτερτα η στοχοποίηση των συνηθειών συνταγογράφησης για λοιμώξεις του αναπνευστικού (Μed Care, 2008;46:847-862).

Συνέχεια τονίζουμε ότι οι πλέον υπεύθυνοι για την έκρηξη της αντοχής των μικροβίων στα αντιβιοτικά είμαστε εμείς οι γιατροί. Το θέμα είναι ποιος ακούει.

SUNDAY

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ.

ΣΥΝΕΠΩΣ, ΑΝ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ ΟΡΘΑ,

Η ΑΡΕΤΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ.

Αριστοτέλης