Και πάλι το ίδιο θέμα.
Συχνές οι λοιμώξεις. Άσκοπη και σπάταλη θα λέγαμε χρήση αντιμικροβιακών. Ένα ή δύο ή και τρία μαζύ αντιβιοτικά για την ίδια λοίμωξη. Δεν έχουν δίκιο οι έτσι συνταγογραφούντες γιατροί, αλλά ενίοτε τους οδηγεί η βαρύτητα των λοιμώξεων.
Μερικές πρακτικές σκέψεις:
1. Δεν ξεχνάμε τον εμβολιασμό στην κατάλληλη ηλικία. Ότι και να έχει γίνει (πχ αντικατάσταση οροτύπων), το εμβόλιο έχει αποδώσει εκεί που έπρεπε να αποδώσει. Και πιστεύεται ότι θα αποδώσουν και τα νέα εμβόλια. Κυκλοφορούν 2 πνευμονιοκοκκικά συζευγμένα εμβόλια: το 10δύναμο και το 13δύναμο. Διαφορετική δομική κατασκευή, διαφορετική προσέγγιση του προβλήματος, ενδείξεις που διαφέρουν εν μέρει στο σύνολο τους.
2. Προσοχή στην ορθή χρήση αντιμικροβιακών. Όσο πιο στενού φάσματος αντιβιοτικά χορηγείτε τόσο το καλύτερο. Αφήνουμε τα ευρύτερου φάσματος για σοβαρές μόνο καταστάσεις.
3. Μια τέτοια σοβαρή κατάσταση είναι η πνευμονία που δεν απαντά στην αρχική ή μέση αντιβίωση. Είδαμε καλή απάντηση στη μεροπενέμη. Τολμάμε να αναρωτηθούμε. Μήπως στις δύσκολες πνευμονίες, αντί της κεφτριαξόνης να χορηγούμε μεροπενέμη; Μήπως πρέπει να περιορίσουμε ακόμη περισσότερο τη χρήση βανκομυκίνης, που ενίοτε δεν αποδίδει ούτε αυτή;
Θα ήταν χαρά μας αν οι φίλοι λοιμωξιολόγοι εξέφραζαν την άποψη τους γιαυτό το θέμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου