Δυστυχώς όλο και περισσότερο αυξάνει το ποσοστό των γιατρών που δεν διδάσκονται ή ελάχιστα γνωρίζουν και εφαρμόζουν την κλινική εξέταση ενός ασθενούς. Και όμως αυτό αποτελεί τη βάση της ιατρικής. Το όλο σύστημα στηρίζεται σήμερα στη συλλογή χαρτιών και εργασιών, πολλάκις άνευ ιδιαίτερης σημασίας Δεν αφήνει χρονικά περιθώρια να σκύψει κανείς πάνω στον άρρωστο, να τον ρωτήσει, να τον εξετάσει, να βάλει ένα ακουστικό.
Η ιατρική μας είναι πλέον αμυντική.
- Η έφηβη είχε ταχυκαρδίες και λιποθυμικά επεισόδια. Παραπέφθηκε σε καρδιολόγο ο οποίος έκανε ΗΚΓ και κάμποσες εξετάσεις εργαστηριακές. Έδωσε κάποια φάρμακα. Τα επεισόδια συνεχίστηκαν. Πηγαινοερχόταν στους γιατρους και άλλαζε φάρμακα. Κανείς δεν είχε εξετάσει την κοπέλλα. Ώσπου κάποιος παλαιότερος γιατρός σε μια περιφέρεια έκανε τη σωστή παλιά ιατρική. Ακρόαση, επίκρουση, ψηλάφηση, κλπ. Τι βρήκε; Μια μεγάλη μάζα στην κοιλιά, που πίεζε και προκαλούσε τη συμπτωματολογία. Δεν έχει σημασία τι ήταν. Σημασία έχει ότι κανείς δεν έκανε τον κόπο να βάλει το χεράκι του να ψάξει.
- Το παιδί είχε 90 κύτταρα στο ΕΝΥ - λεμφοκύτταρα -, φυσιολογική ΤΚΕ και CRP, απύρετο, αλλά τέθηκε σε αγωγή με κεφτριαξόνη και ακυκλοβίρη.
- Ο εξεταζόμενος ρωτήθηκε για το αίτιο της αμυγδαλίτιδας, για την εκτίμηση μιας έντονα θετικής φυματινοαντίδρασης, για την ψηλάφηση του σπλήνα. Απλούστατες ερωτήσεις. Φυσικά δεν απάντησε. Σε παρατήρηση, αντέτεινε: ξέρετε εγώ έχω κάνει τόσες εργασίες, μεταπτυχιακό και διδακτορικό. Σωστό, αλλά ασθενή δεν είχε δεί μάλλον ποτέ του.
Μικρά παραδείγματα μιας παραπαίουσας, τελείως θεωρητικής εκπαίδευσης, όπου ο γιατρός δεν μπορεί να διαγνώσει εύκολα, φοβάται να ακουμπήσει τον άρρωστο, καλύπτει τους πάντες και τα πάντα με πληθώρα φαρμάκων, δεν κάνει εύκολα διαφοροδιάγνωση αλλά συγχρόνως μπορεί να σου απαριθμήσει πάμπολλες βιβλιογραφικές αναφορές χωρίς όμως να έχει την ικανότητα να τις αξιολογήσει, να τις συνδυάσει και να τις εφαρμόσει.
Μην ξεχνάτε: η κλινική εξέταση είναι η βασικότερη ιατρική πράξη μετά τη λήψη ενός καλού ιστορικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου