Εμβόλιο ηπατίτιδας Α. Εδώ και χρόνια είχε λάβει άδεια για
χρήση από ηλικίας 12 μηνών. Τώρα συνιστάται και στο πρόγραμμα η ηλικία αυτή.
Γιατί όμως; Πόση ανάγκη έχει ένα βρέφος να λάβει αυτό το εμβόλιο σ΄αυτή την
ηλικία όπου είναι αναγκαία κάμποσα άλλα πιο ζωτικής σημασίας εμβόλια; Το μόνο
που μπορώ να σκεφθώ είναι η πιο εύκολη συμμόρφωση, διότι υπάρχει πιθανότητα σε
μεγαλύτερη ηλικία να διαφύγει το εμβόλιο.
Εμβόλιο πνευμονιοκόκκου. Πολύ ορθά η επιτροπή μείωσε τις δόσεις
κατά μία. Στην Ευρώπη ήμασταν μόνο εμείς και η Βουλγαρία που διατηρούσαμε τις 4
δόσεις. Γιατί; Εδώ και χρόνια έλεγα σε συνέδρια και έγραφα όπου μπορούσα ότι
έπρεπε να μειώσουμε τις δόσεις του συγκεκριμένου εμβολίου. Έχω εξηγήσει τους
λόγους και στο βιβλίο μου «Εμβόλια: δεδομένα, θέσεις και αντιθέσεις»
στοιχειοθετώ επαρκώς την πρόταση.
Ας μου επιτραπεί όμως να πω εδώ για μια ανοίκεια επίθεση που είχα δεχθεί
από μεγαλοστέλεχος της εταιρείας παραγωγής. Μιλούσα σε λοιμωξιολογικό συνέδριο στην Αθήνα και
στο τέλος της ομιλίας σηκώθηκε το στέλεχος και με ρώτησε: «Κύριε Καβαλιώτη,
συστήνετε αφαίρεση μιας δόσεως. Πέστε ότι έγινε. Όταν αρχίσουν να πεθαίνουν τα
παιδιά από μηνιγγίτιδα, ποιος θα είναι υπεύθυνος; Εσείς;». Ναι έτσι όπως το
διαβάζετε. Δημοσίως και χωρίς αιδώ το είπε. Απευθύνθηκε δηλ. στο θυμικό μου και ήθελε να
με θέσει προ των "ευθυνών" μου. Αλήθεια τι θα πει σήμερα το μεγαλοστέλεχος αυτό
στα μέλη της επιτροπής εμβολιασμών; Θα τους καταστήσει και αυτούς υπεύθυνους
για τον επερχόμενο κίνδυνο των παιδιών;
Βέβαια κοιτάζοντας στενόμυαλα το συμφέρον του δεν μπορούσε να
σκεφθεί γιατί στις άλλες χώρες δεν συνέβαινε αυτό που ισχυριζόταν (διαφορετική
επιδημιολογία έλεγαν - χωρίς κανείς να εξηγεί που έγκειται αυτή η
διαφορετικότητα). Στη συνέχεια δικαιολόγησε τον φόβο του με το ότι πολλοί δεν
λάμβαναν τις 4 δόσεις και άρα η αφαίρεση της μίας δόσης θα άφηνε ακάλυπτο τον
πληθυσμό (μα ούτε τις σχετικές μελέτες δεν είχε υπόψη;). Άραγε τώρα
συμμορφώθηκε τόσο πολύ ο πληθυσμός ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος από τις
λιγότερες δόσεις; Πόση υποκρισία;