Μετάδοση της λοίμωξης σαφώς συμβαίνει εντός του οικογενειακού περιβάλλοντος, με το ποσοστό να ποικίλει αναλόγως των συνθηκών.
Σε πρόσφατη προοπτική μελέτη διαπιστώθηκε πολύ συχνή μετάδοση είτε από τα παιδιά είτε από τους ενήλικες. Η μετάδοση συμβαίνει ενωρίς με την έναρξη της νόσου. Άρα πρέπει να υπάρχει άμεση αυτοαπομόνωση του συμπτωματικού ατόμου και στο σπίτι να φορούν όλοι μάσκες. Πάσχων και μέλη της οικογένειας.
MMWR, October 30 2020
Προ διμήνου έλαβα μια πρόσκληση να συμμετέχω σε εκπομπή για τον κορωνοϊό σε μεγάλο κανάλι των Αθηνών. Ο δημοσιογράφος ήταν έγκριτος και σοβαρός, το κανάλι αξιόλογο και έτσι δέχτηκα. Θα συμμετείχε ο κ. Σύψας, κάποιος μη γιατρός που δεν τον γνώριζα, και εγώ. Θα υπήρχαν επίσης και κάποια εξωτερικά βίντεο.
Πριν ένα μήνα λοιπόν (29-09-2020) πήγα Αθήνα στο κανάλι και
εκεί μαγνητοσκοπήθηκε η εκπομπή, όχι όλοι μαζί, αλλά ο καθένας μεμονωμένα. Όταν
έδινε τη συνέντευξη ο ένας, οι άλλοι δύο δεν ήταν παρόντες. Δεν γνώριζε δηλ.
κανείς τι είχε πει ο άλλος.
Πέρασε ένας μήνας και στο κανάλι διαφημίστηκε ότι θα
προβληθεί η εκπομπή στις 29-10-2020, το βράδυ στις 24.00. Μάλιστα με τίτλο
(όπως μου ειπώθηκε) που μάλλον δεν απηχούσε το σύνολο των ομιλητών. Η διαφήμιση «παιζόταν» μέχρι λίγο πριν τις 24.00.
Τελικά η εκπομπή δεν μεταδόθηκε και αντ΄ αυτής προβλήθηκε
μια ταινία. Τους λόγους φυσικά δεν τους γνωρίζω και ούτε θα τους μάθω.
Απλά θέλω να πω στον έγκριτο δημοσιογράφο ότι ίσως κατάλαβε
την πρώτη ερώτηση που μου έκανε: «γιατί κ. Καβαλιώτη γράφετε στο ιστολόγιο σας
ότι όταν οι επιστήμονες γίνονται υπηρέτες της εξουσίας, τότε η επιστήμη
εκτρέπεται επικίνδυνα;». Ίσως κατάλαβε
τι εννοούσα, το ποιοι γιατροί υπηρετούν το σύστημα και ποιοι την επιστήμη.
Ακούμε συνέχεια από τους αστυνόμους της επιστήμης:
"να προστατεύσουμε τους αγαπημένους μας, τους παππούδες μας"
"μην τους πλησιάζετε, μην τους επιτρέπετε να κυκλοφορούν"
Σκέφτηκε κανείς ειδήμων ότι η απομόνωση των ηλικιωμένων μπορεί να έχει χειρότερες επιπτώσεις από ότι μια πιθανή έκθεση στον ιό ή από ένα σχετικά μικρό κίνδυνο μόλυνσης;
Και όμως, οι μέχρι τώρα λίγες μελέτες λένε ότι οι περιορισμοί που έχουν σχεδιαστεί για την προστασία από την COVID-19 μπορεί να οδηγήσουν σε απομόνωση δυνητικά θανατηφόρα. Τα δεδομένα είναι λιγοστά, αλλά η πραγματικότητα είναι απτή. Οι ερευνητές τονίζουν ότι η απομόνωση μπορεί να επιφέρει:
-επιτάχυνση της γήρανσης και άνοια
-μεγαλύτερες πιθανότητες πτώσης
-απώλεια βάρους
-κρίσεις κόπωσης και αδυναμίας
-κατάθλιψη
Ας τα σκεφτούν αυτά όσοι "δακρύζουν" για τους ηλικιωμένους και λαμβάνουν μέτρα. Ας σκεφτούν και τις μη εμφανείς συνέπειες της τρέχουσας υγιειονομικής κρίσης.
NBC News 27-10-2020
GHN 28-10-2020
Στις αρχές της πανδημίας θεωρείτο ότι η συνύπαρξη δύο σχεδόν ίδιων κλινικά λοιμώξεων δεν θα ήταν δυνατή. Και όμως παρατηρήθηκε. Και τι συνέβη; Όχι αυτό που φοβόντουσαν όλοι. Ότι δηλ. η λοίμωξη από κορωνοϊό θα διέδραμε βαρύτερα αν ο ασθενής είχε ταυτόχρονα και γρίπη. Εξάλλου εκεί βασίστηκε η εκστρατεία για μαζικό εμβολιασμό κατά της γρίπης.
Σε μικρή μελέτη ασθενών που νοσούσαν ταυτόχρονα από κορωνοϊό και ιό της γρίπης διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε διαφορά όσον αφορά τη θνητότητα και την ανάγκη για μηχανικό αερισμό και χορήγηση αγγειοσυσπαστικών ή παρέμβασης στη νεφρική λειτουργία, σε σχέση με ασθενείς που είχαν μόνον COVID-19.
Οι συγγραφείς λένε ότι ο αριθμός των ασθενών είναι μεν μικρός (και πιθανόν με μεγαλύτερες μελέτες ίσως αλλάξει κάτι), αλλά παρά ταύτα είναι ενδεικτικός της τάσης.
ID WeeK / October 21-25, 2020
Ο πολιούχος Άγιος, ο προστάτης της πόλης, γιορτάζει υπό υγιειονομική προστασία. Με τους μασκοφορεμένους πιστούς να εισέρχονται ανά 50 μόνον στην εκκλησία. Τη μεγαλύτερη της πόλης.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους.
Και ξαφνικά η μάσκα μπήκε για τα καλά στη ζωή μας. Όπου σταθείς κι όπου διαβείς μάσκα.
Είναι το εμβόλιο προ του εμβολίου είπε ο πρωθυπουργός μας. Πόση έλλειψη γνώσεως πρέπει να είχε αυτός που εισηγήθηκε στον πρωθυπουργό τη συγκεκριμένη φράση.
Τα μέτρα προφύλαξης από τον κορωνοϊό αλλά και από πάσης φύσεως παθογόνα του αναπνευστικού είναι τρία. Ας τα ξαναπούμε για πολλοστή φορά: καλό πλύσιμο των χεριών, απόσταση από τον άλλον και μάσκα.
Η μάσκα λοιπόν είναι ΕΝΑ από τα μέτρα και το ΜΟΝΟ που αμφισβητείται ζωηρά. Παρόλα αυτά από το πρωί μέχρι το βράδυ ακούμε για τη μάσκα, ενώ ελάχιστες φορές ακούγονται τα άλλα δύο μέτρα. Είναι αφελείς όσοι πιστεύουν ότι η μάσκα είναι πλήρως αποτελεσματική και στερείται κινδύνων και επιπλοκών. Εφόσον όμως η μάσκα είναι πλέον κυβερνητική επιλογή (για να μην πω επιλογή κάποιου διεθνούς διευθυντηρίου), γιατί δεν την είχαν επιβάλει από την αρχή της πανδημίας; Πολύ απλό ήταν. Θα είχαμε γλυτώσει τόσες νοσήσεις, τόσες εντατικές, τόσους θανάτους. Γιατί αργήσαμε τόσο πολύ; Αν όντως η μάσκα αποτελεί τη λύση, την πανάκεια, το εμβόλιο προ του εμβολίου για τον κορωνοϊό, τότε είναι εγκληματικό που δεν την είχαν επιβάλει εξ αρχής. Θα απολογηθεί κανείς γι αυτό;
Είναι όμως έτσι; Άλλα μας έλεγαν παλαιότερα και ο τέως και ο νυν ενημερωτής μας. Ούτε στη μάνα μου δεν θα συνιστούσα μάσκα έλεγε ο καλοπληρωμένος νυν καθοδηγητής μας, τότε προ μηνών. Τί άλλαξε σήμερα; Δεν υπήρχαν δεδομένα και τώρα ξαφνικά βρέθηκαν τα δεδομένα; Μα τι δεδομένα θέλανε; Οι λοιμώξεις που μεταδίδονται με σταγονίδια υπήρχαν και θα υπάρχουν. Χρειαζόντουσαν άλλα διαφορετικά δεδομένα για τον κορωνοϊό;
Αποφασίζουμε και διατάσσουμε λοιπόν (κάτι μου θυμίζει αυτό). Χωρίς να υπολογίζουμε αν μπορεί ο άλλος να ανεχθεί τη μάσκα, αν μπορεί να μιλά και να αναπνέει καλά, αν εμφανίζει αντιδράσεις από τη μάσκα (αλλεργικές ή επιμολύνσεις - ειδικά στα παιδιά), αν οι λοιμώξεις των παιδιών αυξήθηκαν σε περίοδο που συνήθως δεν υπήρχαν...
Απαγορεύσεις και πρόστιμα - πόσο λανθασμένη τακτική. Ποτέ δεν πέτυχε κάτι που το επιβάλεις με το ζόρι. Έπρεπε να πείσουν τον λαό για την αξία ενός μέτρου. Τότε θα είχε σημαντική επιτυχία. Πχ. τις ζώνες ασφαλείας τις φοράμε στο αυτοκίνητο γιατί φοβόμαστε την αστυνομία; Απλά έχουμε πειστεί για την αξία τους και την προστασία που προσφέρουν. Πως να πεισθεί ο κόσμος σε ένα θέμα που οι ίδιοι που το επιβάλλουν φάσκουν και αντιφάσκουν;
Είμαι περίεργος να δω πόσο θα μειωθούν οι αριθμοί. Αν και αρχίζω να πείθομαι ότι τα περισσότερα είναι προσχεδιασμένα. Οι αριθμοί ανεβοκατεβαίνουν ανάλογα με τα θέματα της κυβέρνησης και του κράτους. Πιέζουν τα εθνικά θέματα; Ανεβαίνουν οι αριθμοί του κορωνοϊού. Έφτασαν οι παρελάσεις; Ξαναανεβαίνουν οι αριθμοί (τα θετικά τεστ, γιατί για νοσούντες δεν μας μιλά κανείς). Έχω την εντύπωση ότι πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα, ο κορωνοϊός θα απογειωθεί (οι αριθμοί επαναλαμβάνω). Κάτι πρέπει να απαγορεύσουμε και τότε. Είναι δυνατόν να γιορτάζουμε τις Άγιες Μέρες; Που ακούστηκε αυτό. Ξεχνάμε τι έγινε το Πάσχα, τη Μεγάλη Εβδομάδα, τον Δεκαπενταύγουστο;
Τέλος, να σημειώσω και κάτι άλλο, σοβαρό νομίζω. Η αγορά γέμισε από μάσκες τουρκικής προελεύσεως. Θεωρεί ο κ. πρωθυπουργός μας ότι είναι σωστό αυτό; Όταν οι Τούρκοι μας πιέζουν αφόρητα, όταν αμφισβητούν τα πάντα, όταν τα πλοία τους κάνουν βόλτες στο Αιγαίο εμείς πρέπει να στηρίζουμε τα προϊόντα τους και την οικονομία τους;
Καλημέρα σας.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση ήταν υπεύθυνη για 500.000 περίπου θανάτους βρεφών στον πρώτο μήνα της ζωής τους. Αυτό αφορά ένα έτος, το 2019 και αφορά όλον τον πλανήτη.
Να σημειωθεί ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση αποτέλεσε πέρισυ τον 4ο παράγοντα κινδύνου για πρόωρο θάνατο μετά την υπέρταση, το κάπνισμα και την κακή σίτιση.
The Guardian, 21-10-202
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Παρόλο που η ανάρτηση φαίνεται άκαιρη τη στιγμή που μόλις ανακοινώθηκαν τα νέα μέτρα για τον κορωνοϊό, ωστόσο είναι ενδεικτική του ότι στον πλανήτη υπάρχουν και άλλες καταστάσεις (όπως και άλλες λοιμώξεις) που προκαλούν μεγαλύτερη θνητότητα από την έως τώρα γνωστή θνητότητα του νέου ιού. Γι αυτές τις καταστάσεις και για τις λοιπές λοιμώξεις με υψηλή θνητότητα δεν λαμβάνονται ανάλογα μέτρα ούτε προκύπτει ανάλογη κινητοποίηση.
Αυτά που ανακοίνωσε ο κ. πρωθυπουργός δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Απλά ήταν μια αυστηροποίηση της όλης αντιμετώπισης. Τα μέτρα αυτά μπορούμε φυσικά να τα λαμβάνουμε και μόνοι μας χωρίς να έχουμε από πάνω μας τη δαμόκλεια σπάθη των αστυνόμων της επιστήμης.
Σωστά τα υπάρχοντα μέτρα (εννοώ καλό πλύσιμο χεριών, αποστάσεις και μάσκες), αλλά η ιστορία του κορωνοϊού δείχνει ότι εφαρμοζόντουσαν επιλεκτικά μέχρι τώρα. Σε ορισμένες ομάδες και σε ορισμένες καταστάσεις. Δυστυχώς. Ας δούμε τι θα γίνει από δω και πέρα. Πλησιάζουν και τα Χριστούγεννα (τις παρελάσεις τις διαγράψαμε ήδη).
Είναι γνωστό ότι το καλύτερο μέτρο πρόληψης από λοιμώξεις είναι τα καθαρά χέρια. Το καλό πλύσιμο των χεριών. Αυτό φυσικά ισχύει και για την Covid-19.
Όμως για προσέξτε. Περίπου 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη (το 40% του πληθυσμού της γης, με το ποσοστό να είναι υψηλότερο σε λιγότερο αναπτυγμένες χώρες) δεν έχουν τη δυνατότητα για σαπούνι και νερό στο σπίτι τους (UN News / 15-10-2020).
Θέλετε και κάτι άλλο; Τη δυνατότητα και τις διευκολύνσεις για καλή υγιεινή χεριών δεν έχει το 43% των σχολείων παγκοσμίως (70% στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες).
Ποια πανδημία, ποιες μάσκες, ποια εμβόλια !!! Εδώ δεν έχουν νερό να πλυθούν οι άνθρωποι και οι σοφοί καθοδηγητές μας αλλά και οι πάμπλουτοι χορηγοί μιλούν για δισεκατομμύρια εμβόλια που θα φθάσουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη για να σταματήσει η πανδημία!
Μα δεν ντρέπονται λίγο; Μας δουλεύουν κανονικά. Όλη η φασαρία γίνεται για τα πλούσια και αναπτυγμένα κράτη. Για να σώσουν όσους μπορούν να σώσουν (πλουτίζοντας φυσικά), και στη συνέχεια να τους καθυποτάξουν. Για τα μύρια των φτωχών και πεινώντων κατοίκων του πλανήτη αυτού ουδείς ενδιαφέρεται. Έφτασε το 2021 και δεν κατάφεραν οι κυβερνώντες να φέρουν την ισορροπία στη γη. Λίγο νερό καθαρό δεν μπόρεσαν να προμηθεύσουν τους ανθρώπους. Ωστόσο, καταφέρνουν να εξοπλίζονται τερατωδώς και οι πόλεμοι να μαίνονται ανελέητοι από δω και από κεί.
Ίσως ο περίεργος αυτός κορωνοϊός είναι μια κάποια λύση για να αφυπνισθούμε (λίγο δύσκολο το βλέπω). Ίσως πιο ριζική λύση είναι να πατήσει το κουμπί ο Κιμ και μετά την ολική καταστροφή να υπάρξει επανεκκίνηση !
Tι ίσχυε βιβλιογραφικά για τις μάσκες πριν το ζήτημα καταστεί πολιτικό
Τραγικά ψέματα σχετικά με τις μάσκες
Daniel Horowitz / www.theblaze.com/op-ed/horowitz-lied-to-dramatically-about-masks
Επιστημονική λογική πίσω από την μασκοφορία παγκοσμίως σίγουρα δεν μπορεί να βρεί κανείς τώρα που το ζήτημα έχει γίνει τόσο πολιτικό όσο η οπλοφορία, οι εκτρώσεις και η φορολογία. Βρισκόμαστε σε σημείο που επικεφαλής δημόσιας υγείας του Καναδά ζήτησε από τους πολίτες να φορούν μάσκες κατά τη διάρκεια σεξουαλικών επαφών και βρέφη ηλικίας 19 μηνών να φορούν μάσκα στο αεροπλάνο. Δεν υπάρχει λογική σκέψη σε μια πολιτική τάση. Αλλά τι έλεγε η κυβερνητική και η επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με το ζήτημα πριν αυτό να γίνει πολιτικό;
Στις 3 Απριλίου, μερικές εβδομάδες μετά την έναρξη του lockdown, αλλά πριν τη μεγάλη προώθηση της παγκόσμιας μασκοφορίας από τα ΜΜΕ, η Διοίκηση Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία εξέδωσε οδηγίες για την προστασία του αναπνευστικού συστήματος των εργαζομένων που εκτίθενται σε άτομα που έχουν τον ιό. Δήλωσε ξεκάθαρα τι είχαν πει οι κυβερνήσεις εξ αρχής σχετικά με άλλες μορφές αερόβιας μόλυνσης όπως την εισπνοή καπνού: «Χειρουργικές μάσκες και προστατευτικά ματιών (π.χ. ασπίδες προσώπου, γυαλιά) παρέχονται ως προσωρινό μέτρο για την προστασία από πιτσιλιές και μεγάλα σταγονίδια (σημείωση : οι χειρουργικές μάσκες δεν είναι αναπνευστικές συσκευές και δεν παρέχουν προστασία έναντι διαδικασιών παραγωγής αερολυμάτων)».
Με άλλα λόγια, ήξεραν ότι επειδή τα virions του κορωνοϊού έχουν μέγεθος περίπου 100 nanometers, 1 / 100.000 του πλάτους μιας τρίχας και 1/30 του μεγέθους των φίλτρων χειρουργικής μάσκας (περίπου 3,0 μ ή 3.000 nanometers), οι χειρουργικές μάσκες (για να μην αναφερθούμε στις υφασμάτινες) δεν βοηθούν. Αυτό θα εξηγούσε γιατί η εμπειρία έχει δείξει ότι όλα τα μέρη που έκαναν γενικές παραγγελίες μασκών που ισχύουν για μήνες, όπως η Ιαπωνία, το Χονγκ Κονγκ, το Ισραήλ, η Γαλλία, το Περού, οι Φιλιππίνες, η Χαβάη, η Καλιφόρνια και το Μαϊάμι, απέτυχαν να αποτρέψουν την εξάπλωση της μόλυνσης. Οι χειρουργικές μάσκες θα μπορούσαν ενδεχομένως να σταματήσουν τα μεγάλα σταγονίδια από αυτούς που βήχουν με πολύ εμφανή συμπτώματα, αλλά δεν θα σταματούσαν τη ροή των αερολυμάτων που μεταδίδονται με τον αέρα, σίγουρα όχι από ασυμπτωματικά άτομα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το CDC, στα τέλη Μαΐου επκαλείτο τις 10 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές οι οποίες δεν έδειξαν "σημαντική μείωση της μετάδοσης της γρίπης με τη χρήση μάσκας προσώπου”. Το Center for Evidence-Based Medicine στην Οξφόρδη συνόψισε επίσης έξι διεθνείς μελέτες που «έδειξαν ότι οι μάσκες από μόνες τους δεν έχουν σημαντική επίδραση στη διακοπή της εξάπλωσης της γρίπης στο γενικό πληθυσμό, ούτε στους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.»
Όταν ο Δρ. Fauci μίλησε κατηγορηματικά κατά της καθολικής επιβολής της μάσκας από την αρχή της επιδημίας, βασίστηκε σε αυτήν τη γνώση. «Δεν υπάρχει λόγος να περπατάς φορώντας μάσκα», είχε δηλώσει στο "60 minutes" στις 8 Μαρτίου. Εξήγησε ότι οι μάσκες μπορούν να μπλοκάρουν μόνο μεγάλα σταγονίδια, δίνουν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας, και έχουν ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να μαζέψουν περισσότερα μικρόβια στα χέρια τους παίζοντας με τη μάσκα. Αυτά τα δεδομένα δεν αλλάζουν με το χρόνο.
Στη συνέχεια ο Surgeon General J. Adams υπογράμμισε την αναποτελεσματικότητα της χρήσης μάσκας στο κοινό, μιλώντας στο “Fox & Friends” στις 31 Μαρτίου. Ο Adams είπε ότι βάσει μιας μελέτης που δείχνει ότι φοιτητές ιατρικής που φορούν μάσκες αγγίζουν τα πρόσωπά τους 23 φορές πιο συχνά, πρέπει να υποθέσουμε ότι «η ακατάλληλη χρήση μάσκας μπορεί στην πραγματικότητα να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθένειας.»
Από τότε, όλοι έχουμε δει πώς οι άνθρωποι αφήνουν μάσκες στις τσέπες ή τα αυτοκίνητά τους για μέρες και συνεχώς τις βάζουν και τις βγάζουν όπως απαιτείται χωρίς να πλένουν τα χέρια τους. Είναι αυτονόητο ότι αυτό δεν χρησιμεύει ως παγίδα βακτηρίων, αλλά μπορεί και να συμβάλλει απόλυτα στη διάδοση του ιού στα χέρια μας.
Τυχαιοποιημένη μελέτη του 2015 από το University of South Wales για τις υφασμάτινες μάσκες διαπίστωσε ότι το κακό φιλτράρισμα γίνεται αγωγός για τη διατήρηση της υγρασίας. Διαπιστώθηκε επίσης υψηλό ποσοστό μόλυνσης μεταξύ εργαζομένων πιθανώς λόγω επαναχρησιμοποίησής και κακού φιλτραρίσματος. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο χειρότερο είναι αυτό σε ένα περιβάλλον που δεν είναι υγειονομικής περίθαλψης όπου η επαναχρησιμοποίηση και η διασταυρούμενη μόλυνση είναι ανεξέλεγκτες;
Αυτός είναι ο λόγος που πριν γίνει η μασκοφορία «θρησκεία» στον Καναδά, διευθυντής δημόσιας υγείας του Κεμπέκ τόνισε στο Montreal Gazette ότι οι μάσκες είναι αναποτελεσματικές, και σημείωσε ότι «οι μάσκες γεμίζουν υγρασία από το στόμα και τη μύτη μετά από περίπου 20 λεπτά-μόλις βραχούν, δεν σχηματίζουν πλέον φραγμό έναντι των ιών που προσπαθούν να περάσουν ή να βγουν». Αυτό καθιστά την ολοήμερη μασκοφορία κατά τη διάρκεια της ημέρας σε επιχειρήσεις, καταστήματα και σχολεία, σε αντίθεση με τη σύντομη χρήση σε κλινικές συνθήκες, μεγάλο κίνδυνο για την εξάπλωση βακτηρίων και παθογόνων μικροοργανισμών.
Τίποτα σχετικά με τον κορωνοϊό δεν άλλαξε τους τελευταίους μήνες που θα μας οδηγούσε να πιστέψουμε ότι οι μάσκες είναι κατά κάποιον τρόπο πιο αποτελεσματικές εναντίον του από ότι είναι ενάντια στην εξάπλωση άλλων ιών που προσβάλλουν το αναπνευστικό. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η πολιτική. Οι κυβερνήσεις δεν μπορούσαν πλέον να ελέγχουν τη ζωή μας μέσω εκτεταμένων lockdowns, επειδή ήταν πρακτικά ανυπόφορο, οπότε επέβαλαν τη μάσκα ως τρόπο μόνιμου ελέγχου της κίνησής μας. Το έκαναν σοφά μετά από ένα ολοκληρωτικό lockdown, όταν οι άνθρωποι ήταν ευγνώμονες που επέστρεψαν στις επιχειρήσεις υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και ήταν απελπισμένα πρόθυμοι να κάνουν οτιδήποτε για να αποτρέψουν ένα νέο lockdown.
Ο Δρ. Jeffery Klausner, o οποίος ασχολείται με τις μολυσματικές ασθένειες στο UCLΑ περιέγραψε τη μασκοφορία στις αρχές Φεβρουαρίου ως ψυχολογική, όχι φυσιολογική. Ο φόβος εξαπλώνεται πολύ πιο γρήγορα από τον ιό, είπε στους Los Angeles Times και η μάσκα σε κάνει απλά να νιώθεις καλύτερα. Αυτό που είναι πιο επικίνδυνο είναι ότι πολλοί ανοσοκατεσταλμένοι άνθρωποι μπορεί να πάνε σε επικίνδυνα μέρη πιστεύοντας ότι η μάσκα τους προστατεύει. Υπάρχουν πολλοί χωρίς ανοσοκαταστολή αλλά με καρδιολογικά προβλήματα και διαβήτη, που κυκλοφορούν σε εσωτερικούς χώρους, πιστεύοντας ότι η μάσκα είναι η προστασία τους.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Σουηδός επιδημιολόγος A. Tegnell προειδοποίησε ότι επειδή τα επιστημονικά στοιχεία για τη μασκοφορία ως μέσο πρόληψης της COVID-19 είναι «εκπληκτικά αδύναμα», είναι «πολύ επικίνδυνο» να πιστεύουμε ότι οι μάσκες προσώπου από μόνες τους θα μπορούσαν να ελέγξουν την εξάπλωση της νόσου. Το πλύσιμο των χεριών και η απόσταση είναι σαφώς καλύτερα.
Η ολλανδική κυβέρνηση έλαβε την απόφαση να απαιτεί μάσκες μόνο για τις δημόσιες συγκοινωνίες όταν οι άνθρωποι είναι πραγματικά κοντά ο ένας στον άλλο για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Με τόσο λίγα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της μάσκας, δεν ήθελε να διαταράξει τη ζωή των πολιτών. «Από ιατρική άποψη, δεν υπάρχουν ενδείξεις ιατρικής επίδρασης της μάσκας προσώπου, γι αυτό αποφασίσαμε να μην επιβάλλουμε τη μασκοφορία στη χώρα», δήλωσε η υπουργός υγειονομικής περίθαλψης της Ολλανδίας Tamara van Ark τον Αύγουστο.
Ο Henning Bundgaard, διευθυντής στο Rigshospitale της Δανίας, σημείωσε ότι οι χώρες που προτείνουν μάσκες προσώπου έχουν λάβει τις αποφάσεις τους χωρίς να έχουν αποδεικτικές μελέτες.
Ακόμη και στην Αγγλία, όπου η μάσκα είναι πιο διαδεδομένη από ό, τι σε μερικές από τις άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης, το Public Health England κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα στοιχεία από μελέτες επιδημιολογίας και μοντελοποίησης είναι αδύναμα και ότι η μασκοφορία στην κοινότητα δύσκολα θα συμβάλλει στη μείωση της εξάπλωσης της COVID -19.
Η αμερικανική κυβέρνηση απέτυχε να προσκομίσει νέα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των μασκών. Τον Ιούνιο, ο HHS Agency for HealthCare Research and Quality χρηματοδότησε μια συστηματική ανασκόπηση όλων των σχετικών τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών (RCTs) σχετικά με την αποτελεσματικότητα της μάσκας στην μείωση των αναπνευστικών λοιμώξεων και δημοσίευσε τα ευρήματα στο Annals of Internal Medicine. Το συμπέρασμα ήταν σαφέστατο και αντίθετο με την τρέχουσα αφοσίωση στη μάσκα – η οποία μοιάζει με λατρεία-. Η ανασκόπηση αυτή έδειξε ότι οι αναπνευστικές συσκευές N95 και οι χειρουργικές μάσκες έχουν σχεδόν τον ίδιο κίνδυνο για γρίπη και ιογενείς λοιμώξεις σε περιβάλλον υψηλού και χαμηλού κινδύνου. Η μελέτη σημείωσε ότι μόνο μία δοκιμή έδειξε μικρή μείωση του κινδύνου για λοίμωξη όταν οι γιατροί φορούσαν Ν95 σε περιβάλλον υψηλού κινδύνου, αλλά ακόμη και αυτά τα στοιχεία ήταν περιορισμένα.
Πώς λοιπόν φτάσαμε από δημόσιους αξιωματούχους που προειδοποιούν για την έλλειψη αποτελεσματικότητας και τη δυνατότητα εξάπλωσης μικροβίων από μάσκες, στην εντολή τα μικρά παιδιά -που είναι εργοστάσια μικροβίων- να φορούν μάσκα όλη μέρα στο σχολείο – χωρίς καν νομοθετική συζήτηση ή δημόσιες ακροάσεις; Η απάντηση είναι ότι έχουμε αποδυναμωθεί ως κοινωνία. Έχουμε γίνει ένας λαός που είναι πρόθυμος να παραδώσει κάθε κομμάτι της ελευθερίας μας στις συνεχώς μεταβαλλόμενες και περίεργες ιδιοτροπίες των «υπαλλήλων δημόσιας υγείας», ακόμη και όταν είναι τρομακτικά αντιφατικές και χωρίς στοιχεία που να δικαιολογούν τη στροφή 180 μοιρών.
Σε περιόδους πανικού, καιροσκόποι πολιτικοί σε θέσεις εξουσίας στηρίζονται στις περίεργες και οπισθοδρομικές ιδέες τους για να παραβιάσουν την ελευθερία, ενώ τις παρουσιάζουν ως ένα είδος φωτισμένης προόδου στην τεχνολογία ή την κατανόηση των πραγμάτων. Στην πραγματικότητα, αυτά τα μέτρα απελπισίας δοκιμάστηκαν το 1918, και ακόμη και τότε, ήταν κατανοητό ότι δεν λειτουργούσαν. Στις 16 Νοεμβρίου 1918, ο τίτλος της Santa Barbara Daily News έλεγε: «Ο μέσος άνθρωπος δεν ξέρει πώς να φροντίζει τη μάσκα και έτσι αυτή γίνεται πραγματική συσκευή επώασης βακτηρίων». Πολλές απόψεις στη ζωή είναι απαραβίαστες και δεν αλλάζουν με το χρόνο. Συνηθίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι η μάσκα ήταν μια καινοτομία του Halloween. Τώρα, η παθητικότητα μας επέτρεψε σε ολόκληρη τη χώρα μας να γίνεται μια μεταμφίεση του Halloween κάθε μέρα, χωρίς τέλος.
Αντιβιοτικά ή χειρουργείο;
Το ερώτημα μάλλον δεν έχει οριστική απάντηση. Σε πρόσφατη μεγάλη μελέτη βρέθηκε ότι σε βραχυχρόνια βάση είναι ισοδύναμα. Σε μακροχρόνια όμως βάση η ομάδα με τα αντιβιοτικά παρουσίασε περισσότερες επιπλοκές και πολλοί από τους ασθενείς χρειάστηκε να χειρουργηθούν.
Medscape 07-10-2020
Πώς ο Ernst Jünger προέβλεψε την πανταχού παρουσία των μασκών
Thomas Crew, thecritic.co.uk / September 10, 2020
Το βιβλίο «Brave New World » του Huxley (1932), διαχωρίζει τους ανθρώπους σε 5 κατηγορίες: τους Άλφα, τους Βήτα, τους
Γάμμα, τους Δέλτα και τους Έψιλον Ημι-Ηλίθιους – γενετικά τροποποιημένες τάξεις
με ομοιόμορφα ρούχα και ομοιόμορφες απόψεις. Στο έργο του Orwell«Nineteen Eighty-Four (1984)» (1984) παρουσιάζεται η αστυνόμευση της σκέψης και ο έλεγχος του λόγου και
των ειδήσεων. Ενώ ο Zamyatin στο έργο του «We» (1921) χρησιμοποιεί αριθμούς αντί των ανθρώπων – D-503,
I-330, O-90: φωνήεντα για τις γυναίκες, σύμφωνα για τους άνδρες.
Αν υπάρχει ένα μόνο καθοριστικό χαρακτηριστικό της δυστοπικής λογοτεχνίας, αυτό είναι η εξάλειψη όλης της ατομικότητας. Η «αυτογνωσία», γράφει ο Ζamyatin, «είναι απλά μια ασθένεια». Για το λόγο αυτό, οι δυστοπίες κατά κανόνα αναφέρονται από βασανισμένους ξένους: εκείνους που γνωρίζουν καλά την τυποποίηση των συνανθρώπων τους όπως τα εμπορεύματα αλλά είτε φοβούνται να μιλήσουν και να πουν την αλήθεια ή δυσανασχετούν με τη δική τους αίσθηση για τον εαυτό τους. Εξάλλου, «κανένα αδίκημα δεν είναι τόσο ειδεχθές όσο η ανορθόδοξη συμπεριφορά», όπως γράφει ο Huxley.
Δεδομένης της μανιακής και τυραννικής τους ενασχόλησης με την ομοιομορφία, δεν είναι περίεργο που, ως λογοτεχνική μορφή, εμφανίστηκαν δυστοπίες στις αρχές του εικοστού αιώνα. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα της Ρωσίας και της Γερμανίας, καθώς και οι τεχνοκρατικοί δυτικοί ομόλογοί τους, εμπνευσμένοι από τους F. Taylor και H. Ford, ήταν κεντρικές πηγές έμπνευσης για τη δυστοπική λογοτεχνία. Παρά τις προφανείς διαφορές τους, αυτές οι ανταγωνιστικές ιδεολογίες ανατολής και δύσης ενώνονται από την ουτοπική προσπάθεια επανασχεδιασμού όχι μόνο της κοινωνίας, αλλά και του ίδιου του ανθρώπου. Η αυξανόμενη δύναμη της επιστήμης και της τεχνολογίας οδήγησε στην ιδέα ότι η ίδια η φύση, σε όλη την ακατάστατη πολυπλοκότητά της, θα μπορούσε επιτέλους να τεθεί σε μια τάξη.
Eκτός από αυτούς τους τρεις κανονικούς συγγραφείς, ωστόσο, αυτή η γενιά παρήγαγε ένα άλλο εξίσου εντυπωσιακό, αν και πολύ λιγότερο γνωστό, δυστοπικό συγγραφέα: ο αινιγματικός Γερμανός, Ernst Jünger. Γνωστός κυρίως για τα ημερολόγια του του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και την ακλόνητη αντίθεση του στον φιλελευθερισμό της Βαϊμάρης, ο Jünger συνέχισε να ζει μέχρι την ηλικία των 103 ετών, γράφοντας για θέματα από την εντομολογία και τα ψυχεδελικά μέχρι τον μηδενισμό και τη φωτογραφία. Στο δεύτερο μισό της καριέρας του παρήγαγε τρία κύρια έργα δυστοπικής φαντασίας: Heliopolis (1949), Eumeswil (1977), και, ίσως το καλύτερο του The Glass Bees (1957).
Αναμφισβήτητα το πιο ανατριχιαστικό όραμά του, ωστόσο, προσφέρεται σε ένα εκτεταμένο δοκίμιο που δημοσιεύθηκε την παραμονή της ναζιστικής ανάληψης στην εξουσία το 1932 «The Worker», όπως το αποκαλεί ο Jünger, έχει ως στόχο να σκιαγραφήσει αυτό που θεωρεί ως την επερχόμενη νέα παγκόσμια τάξη – μια τάξη που ορίζεται από έναν ριζικά νέο τύπο ανθρώπου. Έχοντας απαλλαγεί από τις φιλελεύθερες αξίες του παρελθόντος και ασπαστεί τη μοίρα του στα εργοστάσια και στα πεδία των μαχών των αρχών του εικοστού αιώνα, το σήμα κατατεθέν του νέου ανθρώπου είναι μια παράξενη ομοιότητα – τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή – με τη μηχανή. Γεννημένος από τους ανθρώπινους γονείς, ο « Worker» του Jünger είναι εντούτοις ένα παιδί της βιομηχανικής εποχής.
Μετά τις δυστοπίες των σύγχρονων του, το κύριο θύμα αυτής της νέας εποχής είναι επίσης το άτομο. Διότι η λογική της μηχανής δεν επιτρέπει καμία διαφορά. Είτε ο φυσικός κόσμος είτε ο ανθρώπινος νους, ο Jünger υποστηρίζει ότι όλα καθορίζονται όλο και περισσότερο από «ένα ορισμένο κενό και ομοιομορφία». Το αποτέλεσμα, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Orwell, είναι «ένα έθνος πολεμιστών και φανατικών, που βαδίζουν προς τα εμπρός με απόλυτη ενότητα, όλοι σκέφτονται τις ίδιες σκέψεις και φωνάζουν τα ίδια συνθήματα» – εκατομμύρια άνθρωποι, προσθέτει, «όλοι με το ίδιο πρόσωπο».
«Η ετοιμότητά μας να κρύψουμε το πρόσωπό
μας αντανακλά τις απανθρωπιστικές τάσεις που αποτελούν τη βάση της σύγχρονης
περιόδου».
Είναι από αυτή την τελευταία άποψη που τo «The Worker» παίρνει μια ανησυχητική σημασία για τη δική μας εποχή. Διότι η ομοιομορφία της νέας εποχής συμβολίζεται, καθώς ο Jünger υποδηλώνει, από τον ξαφνικό πολλαπλασιασμό της μάσκας στη σύγχρονη κοινωνία. «Δεν είναι τυχαίο», γράφει, «ότι η μάσκα αρχίζει και πάλι να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη δημόσια ζωή. Εμφανίζεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους … είτε ως μάσκα αερίου, με την οποία προσπαθούν να εξοπλίσουν ολόκληρους πληθυσμούς· είτε ως μάσκα προσώπου για τον αθλητισμό και υψηλές ταχύτητες, που τις βλέπουμε σε κάθε οδηγό αγώνων ταχύτητας, είτε ως μάσκα ασφαλείας για χώρους εργασίας που εκτίθενται σε ακτινοβολία, ε τελευταία άποψη που τo «The Worker» παίρνει μια ανησυχητική σημασία για τη δική μας εποχή. Διότι η ομοιομορφία της νέας εποχής συμβολίζεται, καθώς ο Jünger υποδηλώνει, από τον ξαφνικό πολλαπλασιασμό της μάσκας στη σύγχρονη κοινωνία. «Δεν είναι τυχαίο», γράφει, «ότι η μάσκα αρχίζει και πάλι να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη δημόσια ζωή. Εμφανίζεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους … είτε ως μάσκα αερίου, με την οποία προσπαθούν να εξοπλίσουν ολόκληρους πληθυσμούς· εκρήξεις ή ναρκωτικές ουσίες. Μπορούμε να υποθέσουμε», συνεχίζει, με μια απόκοσμη προεπιστήμη, «ότι η μάσκα θα έρθει να αναλάβει λειτουργίες που σήμερα δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε».
Δεδομένης της ξαφνικής πανταχού παρουσίας της μάσκας προσώπου το 2020, σε ολόκληρο τον κόσμο και σε έναν αυξανόμενο αριθμό κοινωνικών πλαισίων, είναι αδύνατο να αποφευχθεί το συμπέρασμα ότι αυτό είναι ακριβώς το είδος της ανάπτυξης που ο Jünger είχε κατά νου. Η ετοιμότητά μας να συγκαλύψουμε το πρόσωπο αντικατοπτρίζει τις απανθρωπιστικές τάσεις που, για τον Jünger, ελλοχεύουν στη σύγχρονη εποχή. Αντιπροσωπεύει ένα άλλο στάδιο στην υποβάθμιση του ατόμου που έγινε σαφές στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είτε ως ένα κομμάτι του υλικού στο πεδίο της μάχης ή ένα γρανάζι στη μηχανή της οικονομίας του πολέμου, η σύγχρονη εποχή έχει τη συνήθεια να μειώνει το ανθρώπινο ον σε ένα λειτουργικό αντικείμενο. Όλα τα «μη απαραίτητα» – τα πάντα, δηλαδή, που μας κάνουν ανθρώπους – ελαφρά τη καρδία απορρίπτονται.
Το ερώτημα για εμάς είναι τι σημαίνει να θυμίζει η κοινωνία μας ένα τόσο δυστοπικό όραμα. Είμαστε ευτυχείς να εξορθολογίσουμε τους μετασχηματισμούς της καθημερινής μας ζωής, ή μας ανησυχεί η εγγύτητα του σημερινού κόσμου με μερικές από τις πιο βασικές δυστοπικές αλληγορίες. Η έκκληση για κοινωνική απομόνωση, διαρκή “επαγρύπνηση”, ή οι υποχρεωτικές μάσκες προσώπου, τα μέτρα των τελευταίων έξι μηνών αντιπροσωπεύουν κάτι περισσότερο από μια επίθεση κατά της προσωπικής ελευθερίας. Μας διατάζουν σιωπηρά να θυσιάσουμε την ανθρωπιά μας για να σώσουμε τις ζωές μας. Ακόμα κι αν δεν έχουμε διαβεί αυτό το σκαλοπάτι, αξίζει να σκεφτούμε το σημείο στο οποίο βρίσκεται. Γιατί ίσως υπάρχει κάτι περισσότερο στη ζωή από την απλή συνέχισή της. Ίσως «ο σκοπός», όπως ήξερε καλά ο Winston Smith, (1984 Orwell), «δεν είναι να μείνεις ζωντανός αλλά να μείνεις άνθρωπος».
αναδημοσιευση απο enromiosini.gr
Δεν με ενδιαφέρει τι είναι η Χρυσή Αυγή και τι θα κάνουν στα στελέχη της. Με ενδιαφέρουν όμως αυτά που έγιναν εχθές και δείχνουν σε τι επίπεδο έχει πέσει η χώρα μας και πόση υποκρισία πλέον υπάρχει σ΄ αυτούς που μας κυβερνούν.
Είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να συνεδριάζουν τα δικαστήρια
υπό την πίεση και απειλή όχλου; Επανήλθαμε στα λαϊκά δικαστήρια; Και είναι αυτό
νίκη της δημοκρατίας όπως δήλωσαν τόσοι και τόσοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι κλπ;
Δεν ντρέπεται κανείς; Η δημοκρατία είναι
αλα καρτ;
Είναι όμως κύριο και η δημόσια υγεία. Εχθές δεν υπήρχε κορωνοϊός; Δεν υπήρχε
κίνδυνος μετάδοσης; Δεν χρειάζονται οι μάσκες; Δεν χρειάζονταν τα μέτρα των 9
ατόμων; 20 άτομα σε γάμους και βαφτίσια. Όχι στις λιτανείες, όχι στις παρελάσεις,
όχι στις πλατείες, όχι στις εκκλησίες, όχι στην Θεία Κοινωνία, όχι παντού. Υπάρχει
κίνδυνος μετάδοσης. Κίνδυνος δημόσιας υγείας. Όμως χιλιάδες στα δικαστήρια. Ο ένας
πάνω στον άλλον. Ο κορωνοϊός φαίνεται είχε ρεπό εχθές.
Δεν ντρέπεται ο κ. Χαρδαλιάς, ο κ. Μαγιορκίνης, ο τρομολάγνος κ.
Σύψας και όλη η παρέα που μας δουλεύουν από τηλεοράσεως καθημερινά; Και μας κουνούν
αυστηρά το δάκτυλο; Θα τολμήσουν να βγούν και σήμερα στις τηλεοράσεις;
Να πω και στον δημοσιογράφο που παρεξηγήθηκε και προ ημερών
με ρώτησε γι αυτό που έγραψα στις 16 Σεπτεμβρίου 2020 «όταν
οι επιστήμονες γίνονται υπηρέτες της εξουσίας τότε η επιστήμη εκτρέπεται.
Επικίνδυνα.» Θέλει καλύτερη απάντηση ο
δημοσιογράφος από αυτό που συνέβη εχθές στην Αθήνα; Με την ανοχή της κυβερνήσεως
και της επιτροπής εμπειρογνωμόνων;
Κάθε τόσο τιμωρούν ή και
συλλαμβάνουν τον κάθε απλό πολίτη, τον ανήμπορο και ανυπεράσπιστο, τον κάθε ταπεινό ιερέα.
Τον κ. Μαγιορκίνη και τον κ.
Χαρδαλιά ποιος θα τους συλλάβει για καταπάτηση τους κανονισμών, για την έκθεση σε
κίνδυνο της δημόσιας υγείας, για τα ασύστολα ψεύδη που μας λένε; Τους πολιτικούς που επέτρεψαν τέτοια συγκέντρωση θα τους καθαιρέσει κάποιος;
Μήπως είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι η «δικαιοσύνη είναι σαν τα
φίδια-δαγκώνει μόνον τους ξυπόλητους»; Θα πάει κανείς από τους αυστηρούς
καθοδηγητές μας φυλακή;
Η συχνότητα της COVID-19 σε παιδιά 12-17 χρόνων είναι διπλάσια σε σχέση με αυτή παιδιών 5-11 χρ.
MMWR 2020:doi.10.15585
Σύμφωνα με έρευνα των Αμερικανών τα κουνούπια δεν μεταδίδουν τον νέο κορωνοϊό.
Medscape / October 1 2020
Σε μεγάλη μελέτη στη Σουηδία για τον HPV εμβολιασμό (πάνω από 1.600.000 κορίτσια και γυναίκες), βρέθηκε ότι η αθροιστική συχνότητα διεισδυτικού καρκίνου τραχήλου της μήτρας ήταν 47 περιπτώσεις ανά 100.000 πληθυσμού σε άτομα που έλαβαν το τετραδύναμο εμβόλιο και 94 περιπτώσεις ανά 100.000 σε γυναίκες που δεν είχαν εμβολιασθεί.
Μετά πολλαπλές προσαρμογές για διάφορους παράγοντες, διαπιστώθηκε συχνότητα 0.12 για εμβολιασθείσες πριν τα 17 χρόνια και 0.47 γι αυτές που εμβολιάσθηκαν μεταξύ 17-30 χρόνων.
N Engl J Med 2020; 383:1340-1348 (October 1)
Tο κύριο, κατ΄ εμέ, συμπέρασμα που προκύπτει από τη μελέτη αυτή είναι η ηλικία που πρέπει να εμβολιαστεί για τον HPV ένα κορίτσι εφόσον αποφασίσει να εμβολιασθεί. Μικρή ηλικία. Θα έλεγα, όσο πιο κοντά στα 10 χρόνια τόσο καλύτερα. Φαίνεται ότι όλα όσα λέχθηκαν ή λέγονται για τη δυνατότητα εμβολιασμού ακόμη και σε μεγάλες ηλικίες είναι μάλλον θέμα μάρκετιγκ.
Σε μια, ιδιάζουσα θα έλεγα, μελέτη στις ΗΠΑ βρέθηκε μεταξύ άλλων ότι οι γυναίκες γιατροί έχουν μικρότερα εισοδήματα από ότι οι άνδρες. Μετά συσχετισμό διαφόρων παραμέτρων βγήκε ένα συμπέρασμα ότι βλέπουν λιγότερους ασθενείς διότι αφιερώνουν περισσότερο χρόνο σ΄ αυτούς. Σχετικό με αυτό ήταν και το ότι η πρόγνωση κάποιας νόσου είναι καλύτερη σε ασθενή γυναίκας ιατρού, ακριβώς γιατί ασχολείται περισσότερο και πιο προσεκτικά η γιατρός.
N Engl J Med 2020; 383:1349-1357, October 1
Ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις αν και δεν ξέρω πόσο σωστές μπορεί να είναι.
