O προηγούμενος αιώνας χαρακτηρίστηκε από μεγάλες προόδους στην επιστήμη. Μια από αυτές, που ανέτρεψε πολλά έως τότε δεδομένα, ήταν η ανακάλυψη και η εξέλιξη των αντιβιοτικών. Προχθές ήταν η Ημέρα των Αντιβιοτικών. Καλές οι ημέρες αλλά να μην ξεχνούμε τι σημαίνουν.
Τα αντιβιοτικά προσέφεραν πολλά. Οι άνθρωποι όμως τα κατέστρεψαν (ως συνήθως).
Μερικές δεκαετίες μετά την ανακάλυψη, και στις αρχές του νέου αιώνα, κινδυνεύουμε να βρεθούμε στην προαντιβιοτική εποχή. Ακριβώς όπως είμασταν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Χωρίς-ουσιαστικά-αντιβιοτικά και χωρίς τη δυνατότητα ανάπτυξης νέων αντιβιοτικών.
Γιατί αυτό;
1. Η μεγάλη κατάχρηση των αντιβιοτικών και ειδικά από αυτούς που όφειλαν να σεβαστούν τα αντιβιοτικά, οδήγησε στην ανάπτυξη αυξημένης αντοχής των μικροβίων στα αντιβιοτικά.
2. Η αντοχή αυτή έχει ως συνέπεια να μην μπορούμε να καταπολεμήσουμε σοβαρές λοιμώξεις με τα υπάρχοντα φάρμακα.
3. Οι φαρμακευτικές εταιρείες φαίνεται ότι δεν είναι διατεθειμένες να επενδύσουν σε νέες αντιμικροβιακές ουσίες (έλλειψη κέρδους;). Ελαχιστότατα είναι τα φάρμακα που ακούγονται τα τελευταία χρόνια. Και συνήθως εξειδικευμένα.
Τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση; Δεν νομίζουμε ότι πολλά μπορούν να επιτευχθούν. Στην αντοχή των μικροβίων εμπλέκονται πολλοί παράγοντες που αφορούν τους γιατρούς, το κράτος, την οικονομία και τη δυνατότητα οργάνωσης και συντονισμού. Ακριβώς αυτό το τελευταίο είναι ίσως το κυριότερο. Ποιος θα συντονίσει όλους ώστε να σταματήσει ό,τι οδηγεί στην αντοχή;
Λυπάμαι αλλά θα το πω: όταν ακούω ένθερμες και κινδυνολογούσες ομιλίες από ειδικούς και συγχρόνως βλέπω να χορηγούν, αυτοί οι ειδικοί, 5 (πέντε) αντιμικροβιακά μαζί σε 1 (έναν) ασθενή (και μάλιστα παιδί), τότε δεν νομίζω ότι υπάρχει ελπίδα για βελτίωση.
Απλώς μιλάμε για να μιλάμε.