Το πρωί σε μια λιτή τελετή
για το νέο έτος, ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως κκ Βαρνάβας έκοψε τη βασιλόπιτα και μίλησε. Μίλησε για πολλά. Με έναν πύρινο και θυελλώδη, θα έλεγα, λόγο. Μίλησε για τα κακώς κείμενα, για τον άνθρωπο, για την εκκλησία. Αλλά
βασικά μίλησε για την αγάπη αυτή καθαυτή, μέσα από την οποία ξεπήδησε το
πραγματικά σημαντικό έργο της μητρόπολης που εποπτεύει την πιο πολυπληθή και
οικονομικά ασθενέστερη περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Ένας λόγος που έδειξε ότι
όταν υπάρχουν οράματα και όταν διατηρείς τη φλόγα της αγάπης ζωντανή μπορείς να
καταφέρεις να ταΐζεις 7500 άτομα ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ, μπορείς να δημιουργείς σχολείο για
Ρομά στην πιο γκετοποιημένη περιοχή της
πόλης, τον Δενδροπόταμο, μπορείς να περηφανεύεσαι ότι κατάφερες να εμπνεύσεις
τον σεβασμό των μαθητών ώστε το σχολείο να μην έχει ούτε μια μολυβιά. Μπορείς,
τέλος, να νοιώθεις ικανοποίηση ότι κάποια από τα παιδιά του σχολείου αυτού
είναι φοιτητές και κάποια άλλα έχουν πάει και στις ΗΠΑ για εκπαιδευτικούς
λόγους.
Η προσπάθεια ενός δυναμικού
ιεράρχη, ο εθελοντισμός του κόσμου (ενός κόσμου κατά βάση μικρής οικονομικής
δυνατότητας) και η αγάπη προς τον συνάνθρωπο έφεραν τα όσα αποτελέσματα προειπώθηκαν και τα ακόμη περισσότερα που δεν αναφέρονται εδώ.
Η μόνη προσωπική μου
αντίρρηση στα παραπάνω, που δεν μειώνει όμως ούτε το έργο ούτε τον λόγο του ιεράρχη (λόγος που πραγματικά συνεγείρει κάθε φορά που ακούει κανείς τον Δέσποτα), είναι ότι όλα αυτά όφειλε να τα
κάνει η πολιτεία. Μια πολιτεία που μπορεί να παρευρίσκεται στις τελετές και
πανηγύρεις αλλά απουσιάζει από ό,τι θα μπορούσε να βοηθήσει τον άνθρωπο, τον
πολίτη. Μια πολιτεία απόμακρη, εγωκεντρική, καταστροφική που οδήγησε τη χώρα
μας στο σημερινό σημείο.
Ας ελπίσουμε ότι ο Καινούριος
Χρόνος θα φέρει κάτι διαφορετικό, ότι ίσως πρυτανεύσουν καλύτερες σκέψεις σ'
αυτούς που έκλεψαν το μέλλον των παιδιών μας, ας ελπίσουμε ότι θα βρεθούν οι σώφρωνες εκείνοι άνθρωποι που θα οδηγήσουν την πατρίδα μας σε πιο σωστά μονοπάτια. Που θα την φέρουν στη θέση που της αξίζει. Ας προσπαθήσουμε όλοι για όλους.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ