Τα πάντα μάταια. Αλοί στους συκοφάντες, τους συνομώτες, τους θεσιθήρες, τους κυνηγούς του πλούτου, τους προδότες, τους πάσης φύσεως πράττοντες πέραν των κοινώς αποδεκτών δικαίων.
Στο τέλος τι απομένει; Δύο μόνον πράγματα Η ψυχή που ανεβαίνει προς τα ουράνια δώματα και το όνομα που παραμένει επί της γης. Κρινόμενο ως αποδεκτό κρατείται ζωντανό στη θύμηση. Κρινόμενο ως κακοπροαίρετο και ανάξιο λόγου λησμονείται τάχιστα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου