Η διαδικασία εμβολιασμού του πληθυσμού κατά
του πανδημικού κορωνοϊού άρχισε. Οι ερωτήσεις πολλές. Αυτά που γνωρίζουμε, λίγα. Τι και πως
να απαντήσει κανείς; Ένα ναι ή ένα όχι είναι μερικές φορές πολύ απλουστευμένα. Θα κάνω μια γενική τοποθέτηση.
Από τη μια ο ιός. Μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη που δεν
γνωρίζουμε εκ των προτέρων πως θα εξελιχθεί σε κάθε άτομο. Από πολύ ελαφρά έως εξαιρετικά σοβαρή. Πέραν της λοίμωξης ο
ιός προκαλεί και μια έντονη αίσθηση φόβου, απομόνωσης και μοναξιάς. Αυτά σε
κάποιους διαρκούν επί πολύ με απροσδιόριστες προς το παρόν επιπτώσεις στην ψυχική
κυρίως υγεία τους.
Από την άλλη το εμβόλιο. Ένα εμβόλιο που εξελίχθηκε με
ταχύτατες διαδικασίες, με νέους τρόπους
παρασκευής. Γνωρίζουμε ελάχιστα γι αυτό. Οι επίσημες αναφορές από τις υπηρεσίες
των ΗΠΑ και της Ευρώπης γράφουν ουσιαστικά αυτά που έχουν γραφεί σε όλα τα εμβόλια.
Είναι καθησυχαστικά. Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη επισήμανση ή ανησυχία.
Τα εμβόλια είναι ως γνωστόν το βασικό όπλο που έχουμε για να
προφυλασσόμαστε από τις λοιμώξεις. Και έχουν δώσει πολύ καλά δείγματα στη μακρά
ιστορία τους. Βέβαια τα εμβόλια δοκιμάζονται πλην του εργαστηρίου και στην
πράξη. Στην πορεία εφαρμογής τους φαίνονται τα πλεονεκτήματα ή τα τυχόν μειονεκτήματα. Άρα η τελική
εκτίμηση θα γίνει αργότερα. Κάτι δηλ. που ισχύει σε κάθε νέο προϊόν. Σε λίγο καιρό μάλιστα θα έλθουν κι άλλα εμβόλια. Θα έχει περάσει και μεγαλύτερο διάστημα από την ημέρα πρώτης εφαρμογής τους. Συνεπώς θα γνωρίζουμε και περισσότερα. Πχ., διάρκεια προστασίας, ομάδες που δεν πρέπει να το λάβουν, ομάδες υψηλού κινδύνου, ανεπιθύμητες ενέργειες, κλπ, κλπ.
Θέλω να σημειώσω εδώ ότι εφόσον υπάρχει μια
πανδημία, σκοπός όλων θα έπρεπε να είναι η καταπολέμηση της ΠΑΝΤΟΥ. Δυστυχώς
για μια ακόμη φορά τα πράγματα δείχνουν ότι οι φτωχοί λαοί, οι απομακρυσμένες
περιοχές, οι μη έχοντες και όποιοι βρίσκονται γενικώς μακράν των «πολιτισμένων»
κέντρων, ελάχιστη δυνατότητα προστασίας θα έχουν. Τεχνικά, τα νέα εμβόλια δεν
μπορούν να φθάσουν εκεί και δη σύντομα. Η διακίνηση και συντήρηση των εμβολίων είναι διαχρονικό πρόβλημα. Οικονομικά, δεν μπορεί να καλυφθεί το κόστος. Και η ζωή
συνεχίζεται. Ηθική δύο ταχυτήτων. Αγώνας δρόμου όχι για να εκλείψει η πανδημία
από τον πλανήτη, αλλά για να σωθούν κάποιοι «ευγενείς» πληθυσμοί. Τι
κρίμα.
Μήπως ο πλανήτης δεν χρειαζόταν εμβόλια εξειδικευμένα και εξεζητημένα για τον κορωνοϊό; Μήπως χρειαζόταν ένα απλό, αποτελεσματικό και πολύ φθηνό εμβόλιο που να μπορεί να φτάσει και στην τελευταία γωνιά του κόσμου αυτού;