Είναι γνωστό ότι οι δύο δόσεις mRNA εμβολίου παρείχαν μεν κάποια προστασία στον λήπτη, αλλά η προστασία αυτή ήταν βραχυχρόνια. Συνεπώς χρειάστηκε τρίτη δόση η οποία απλώς επιμήκυνε ελαφρώς κατά κάποιο τρόπο την προστασία, προφύλασσε θεωρητικά από σοβαρές λοιμώξεις και θάνατο, ήταν όμως ανίσχυρη για τις λοιμώξεις εκ διαφυγής (breakthrough infection).
Φτάσαμε έτσι στην τέταρτη δόση (δεύτερη αναμνηστική) η οποία σκοπό είχε την αύξηση της προστασίας και της ανοσιακής απάντησης. Μελέτες όμως έδειξαν ότι αυτό δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί. Η τέταρτη δόση αποκαθιστούσε την ήδη εξασθενημένη προστασία στα αρχικά της επίπεδα αλλά και αυτό για σύντομο χρονικό διάστημα. Μακρά και πιο μόνιμη προστασία φαντάζει αδύνατη.
Επιπλέον, ένα πιο σοβαρό θέμα είναι αυτό της εξάντλησης του
ανοσιακού συστήματος. Οι πολλαπλές δόσεις (τέταρτη στη συγκεκριμένη περίπτωση)
εξαντλούν το σύστημα και ειδικά τα Τ-κύτταρα. Αυτό έχει ως συνέπεια πολλοί
λήπτες, και ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι, να καθίστανται ευπρόσβλητοι σε λοιμώξεις.
Η δόση αυτή λοιπόν μπορεί να επιφέρει κάποιο προσωρινό αποτέλεσμα σε ορισμένες
κατηγορίες ληπτών (πχ ανοσοκατασταλμένοι ή με κακοήθειες) αλλά χορηγούμενη στον
γενικό πληθυσμό ίσως έχει επιβλαβές αποτέλεσμα.
Η απουσία μακράς προστασίας στα εμβόλια αυτά οφείλεται μάλλον στην έλλειψη ανοσοενισχυτικών. Η άποψη ότι τα νανολιπίδια θα έπαιζαν το ρόλο αυτό δεν αποδείχθηκε. Ίσως θα πρέπει να προστεθούν ανοσοενισχυτικά για να μπορέσουν τα εμβόλια να έχουν τουλάχιστον ετήσια προστασία και άρα χρήση ανά έτος. Φαίνεται όμως ότι κι αυτό θα αποτελέσει μια προσπάθεια χωρίς όφελος.
Η τέταρτη δόση δεν πρέπει να δοθεί στον γενικό πληθυσμό. Ένα εμβόλιο που χορηγήθηκε σε τρεις δόσεις και δεν κατάφερε να εμποδίσει την πρόσληψη του ιού, τη μετάδοση του ιού και τη νόσηση του λήπτη δεν έχει νόημα να συνεχίζεται. Και ιδιαίτερα όταν για το εμβόλιο αυτό καταγράφεται από επίσημες αρχές πληθώρα ανεπιθυμήτων ενεργειών και θανάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου