Σε μελέτη ενηλίκων (>18 χρόνων) με πνευμονία όπου ελέγχθηκαν μία ομάδα με μόνο ενδοφλέβια χορήγηση αντιμικροβιακών και μία ομάδα με ενδοφλέβια αρχικά και στη συνέχεια από του στόματος θεραπεία, διαπιστώθηκε ότι η αλλαγή της οδού χορήγησης το συντομότερο δυνατόν ήταν ασφαλής και οδηγούσε σε μικρότερο χρόνο νοσηλείας χωρίς να υπάρχει μεταξύ των δύο ομάδων διαφορά στο ποσοστό επιτυχίας ή αποτυχίας της φαρμακευτικής αγωγής ή στο ποσοστό επιπλοκών (BMJ, Νοέμβριος 2006).
Βέβαια, η μελέτη αφορά ενήλικες όπου η πνευμονία είναι συνήθως πιο βαριά από αυτή των παιδιών και τα κριτήρια εισαγωγής στο νοσοκομείο ελαφρώς διαφέρουν.
Τι γίνεται στα παιδιά; Ουσιαστικά ισχύει το ίδιο. Στην κλινική μας, όταν χορηγούμε αρχικά ενδοφλέβια αγωγή (σε μέτριας και πλέον βαρύτητας πνευμονία) τη διατηρούμε πολύ λίγες ημέρες. Μόλις βελτιωθεί κλινικά ο ασθενής και μόλις υφεθεί ο πυρετός χορηγούμε από του στόματος το αντιμικροβιακό. Τα αποτελέσματα είναι συνήθως πολύ καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου