ΨΩΡΑ

H ψώρα μπορεί να είναι σπάνιο νόσημα, αλλά όχι ανύπαρκτο. Συνεχίζουμε και βλέπουμε τέτοιους ασθενείς. Συνεπώς ο γιατρός πρέπει να έχει υπόψη του το νόσημα και να το θέτει στη διαφορική του διάγνωση.

• Προσβάλλει όλες τις ηλικίες
• Οφείλεται στο S. scabiei
• Μόνη δεξαμενή του παρασίτου ο άνθρωπος
• Μετάδοση με στενή προσωπική επαφή με τον πάσχοντα
• Κύριο σύμπτωμα ο κνησμός
• Εξάνθημα χαρακτηριστικό (μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου ως προς την κατανομή και την εμφάνιση)
• Κύρια εντόπιση τα μεσοδακτύλια διαστήματα. Επίσης παλάμες και εμπρόσθιο τμήμα κάτω άκρων
• Κατανομή φυγόκεντρη
• Χαρακτηριστική «σήραγγα»
• Επιπλοκές: δευτεροπαθείς επιλοιμώξεις
• «Μετά ψώρα σύνδρομο»: έντονος κνησμός που επιμένει επί πολλές ημέρες μετά την ίαση
• Διαφορική διάγνωση: μολυσματικό κηρίο, ιογενές εξανθηματικό νόσημα, δερματίτιδα εξ επαφής, φαρμακευτικό εξάνθημα, ψωρίαση, ατοπική δερματίτιδα
• Θεραπεία: permethrin 5% cream / lindane 1% / crotamiton 1% cream / τοπικά στεροειδή στο «μετά ψώρα σύνδρομο»
• Προφύλαξη περιβάλλοντος: πλύσιμο σε υψηλές θερμοκρασίες όλων των κλινοσκεπασμάτων και των ρούχων ατόμων σε στενή επαφή / θεραπεία όλων των μελών της οικογένειας συγχρόνως ανεξαρτήτως συμπτωμάτων
  
  

ΜΕΣΕΝΤΕΡΙΟΣ ΑΔΕΝΙΤΙΔΑ

• Αποτελεί φλεγμονή των μεσεντέριων λεμφαδένων
• Οφείλεται κυρίως σε ιογενή (Echovirus 1, 14 / Coxsackie B1, B5) και λιγότερο σε βακτηριακή (M. tuberculosis, Streptococci) λοίμωξη
• Συνήθως προηγείται κυνάγχη ή γενικότερα κάποια λοίμωξη ανώτερου αναπνευστικού
• Είναι αυτοϊώμενη κατάσταση
• Αποτελεί την πιο κοινή αιτία φλεγμονώδους αδενοπάθειας (συχνότερη και από τη φυματιώδη)
• Μπορεί να μιμηθεί εικόνα οξείας σκωληκοειδίτιδας
• Κλινική συμπτωματολογία: πυρετός, κοιλιακά άλγη, ναυτία-έμετοι, ανορεξία, κόπωση, τραχηλική λεμφαδενίτιδα, τάση κατά την ψηλάφηση στο δεξιό κάτω τεταρτημόριο της κοιλίας, σύσπαση κατά περιόδους του κοιλιακού τοιχώματος
• Επιπλοκές (σπάνιες): εμπύημα ή σχηματισμός αποστήματος, ρήξη λεμφαδένος, περιτονίτιδα
• Το υπερηχογράφημα βοηθά πολύ στη διάγνωση

Προσοχή στα εξής:

• επίμονο κοιλιακό άλγος
• επίμονοι έμετοι
• τοξική εμφάνιση ασθενούς
• μειωμένοι εντερικοί ήχοι

Να θυμάσθε:

• Ο ασθενής με μεσεντέριο λεμφαδενίτιδα δεν μπορεί να εντοπίσει το ακριβές σημείο άλγους (σε αντίθεση με τον ασθενή με οξεία σκωληκοειδίτιδα)
• Μεταξύ δύο επεισοδίων άλγους και κοιλιακής σύσπασης, ο ασθενής αισθάνεται καλά και μπορεί να περπατά με άνεση

ΕΜΒΟΛΙΟ ΑΝΕΜΕΥΛΟΓΙΑΣ. ΣΕ ΠΟΙΑ ΗΛΙΚΙΑ;

Μια μόλις δημοσιευθείσα μελέτη (Αύγουστος 07), έρχεται από τη μια να επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα του εμβολίου κατά της ανεμευλογιάς που χρησιμοποιείται από δεκαετίας και πλέον στις ΗΠΑ και από διετίας και στη χώρα μας (Varivax), και από την άλλη να αναθεωρήσει κάπως την άποψη ότι όσο πιο αργότερα κάνει κανείς το εμβόλιο (μετά τον 15ο μήνα) τόσο πιο λιγότερες πιθανότητες έχει να εμφανίσει τη λεγόμενη breakthrough ανεμευλογιά.

Έλεγχος 3771 παιδιών που εμβολιάσθηκαν σε ηλικίες 12 έως 23 μηνών έδειξε (ο έλεγχος έγινε 6 μήνες μετά τον εμβολιασμό) ότι η αντισωματική απάντηση ήταν ίδια σε όλες τις ηλικίες εμβολιασμού: προστατευτικά αντισώματα είχε το 93.8% των παιδιών που εμβολιάσθηκαν σε ηλικία 12-14 μηνών, το 90.8% των παιδιών 15-17 μηνών και το 93.1% των παιιδιών ηλικίας 18-23 μηνών.

Σε 1140 παιδιά που παρακολουθήθηκαν επί 10 χρόνια μετά τον εμβολιασμό, το ποσοστό breakthrough ανεμευλογιάς ήταν ίδιο και στις τρεις ομάδες ηλικιών (δηλ. παιδιών που εμβολιάστηκαν στις αντίστοιχες ηλικίες των 12-14, 15-17 και 18-23 μηνών).

Αν τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιωθούν και με ευρύτερες μελέτες ίσως μετακινήσουν το όριο εμβολιασμού κατά της ανεμευλογιάς στην ηλικία των 12 μηνών. Έτσι θα μπορούν να προφυλαχθούν τα παιδιά και αυτής της ηλικίας (Pediatr Infect Dis J 2007, 26:572).

Προσωπικά πάντως πιστεύω ότι μέχρι να επισημοποιηθεί η μετακίνηση της ηλικίας, καλό είναι να κάνουμε το εμβόλιο σε πέραν των 15 μηνών ηλικίες.

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ - VII

Φυματίωση

• Αίτιο το Mycobacterium tuberculosis.
• Συστηματική και σιωπηρά λοίμωξη που εξελίσσεται βραδέως σε νόσο.
• Αν η λοίμωξη δεν εξελιχθεί (λανθάνουσα φυματίωση), δεν είναι μεταδοτική.
• Στα παιδιά η λοίμωξη εξελίσσεται ευκολότερα και ταχύτερα.
• Προσβάλλει κυρίως τους πνεύμονες.
• Μετάδοση με τα σταγονίδια (βήχας, πτάρνισμα, ομιλία, κλπ) ατόμου που πάσχει από πνευμονική φυματίωση (ανοικτή φυματίωση).
• Η μετάδοση είναι κυρίως ενδο-οικογενειακή.
• Χρόνος επώασης 2-10 εβδομάδες.
• Τα παιδιά δεν μεταδίδουν γενικώς.
• Η διάγνωση της νόσου γίνεται με βάση την άτυπη συμπτωματολογία αλλά κυρίως με την ανεύρεση θετικής φυματινοαντίδρασης.
• Στην περίπτωση αυτή ελέγχεται το παιδί με ακτινογραφία θώρακα για αποκλεισμό ενεργούς πνευμονικής νόσου.
• Σε αρνητική ακτινογραφία, το παιδί υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία.
• Σε θετική ακτινογραφία, υποβάλλεται σε κανονική αντιφυματική αγωγή.
• Σε τυχόν περίπτωση ανοικτής πνευμονικής φυματίωσης η νόσος μεταδίδεται έως ότου απεκκρίνονται τα μυκοβακτηρίδια από τους βρόγχους και συνεπώς οι μαθητές απομακρύνονται του σχολείου.
• Με την έναρξη αντιφυματικής θεραπείας η δυνατότητα μετάδοσης διακόπτεται εντός συντόμου διαστήματος (συνήθως 2 εβδομάδες), οπότε ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σχολείο.
• Απαιτείται ορθή ενημέρωση του προσωπικού και των γονέων ώστε να γίνει κατανοητή η διαφορά μεταξύ λοίμωξης και νόσου.
• Παιδιά με θετική φυματινοαντίδραση πρέπει να κάνουν ακτινογραφία θώρακα.
• Θετική φυματινοαντίδραση και μόνο, δεν απαιτεί απομάκρυνση από το σχολείο.
• Ενεργός νόσος πρέπει να θεραπεύεται.
• Επιβάλλεται καλός καθαρισμός αντικειμένων που μολύνονται με ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις.
• Οι μαθητές θα πρέπει να διδάσκονται να πλένουν τα χέρια τους καλά, να μην μοιράζονται φαγητά, ή ο,τιδήποτε που μπορεί να μολύνεται με σάλιο, να καλύπτουν με μαντήλι το στόμα τους όταν βήχουν ή να βήχουν στον αγκώνα τους.
• Το καλό πλύσιμο των χεριών είναι άκρως απαραίτητο.
• Ενεργός προφύλαξη γίνεται με το εμβόλιο BCG, που στη χώρα μας γίνεται από κρατικούς φορείς στην ηλικία των 6-7 χρόνων.
• Καλό είναι να γίνεται φυματινοαντίδραση σε όλα τα παιδιά κατά τακτά διαστήματα και οπωσδήποτε στις ηλικίες 15 μηνών, πριν την είσοδο στο δημοτικό σχολείο και κατά την έξοδο από αυτό.

ΠΙΝΔΟΣ

ΛΑΒΔΑ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

ΒΟΒΟΥΣΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Βρεθήκαμε για μια πολύ σύντομη εκδρομή στην αγαπημένη Ήπειρο (μάλλον παρυφές Ηπείρου μια και πρόκειται για το ανατολικό Ζαγόρι) καθώς και στα χωριά των Γρεβενών.

Να επαναλάβουμε ότι είναι μαγευτικά τα μέρη; Γνωστόν. Όπως γνωστόν είναι και το ότι το βουνό έχει άλλη χάρη, όσο και αν επιμένουν αυτοί που αναζητούν επίμονα τη θάλασσα.

ΑΜΟΙΒΕΣ - ΙV

Πρόσφατα, παντρεύτηκε ένας γνωστός. Τόσο η εκκλησία, τόσο οι πολυέλαιοι, τόσο χωρίς φώτα, τόσο τα κεριά, τόσο η αμοιβή του ιερέα. Α, αν θέλετε επίσκοπο ή μητροπολίτη οι τιμές αλλάζουν. Τα ακούς αυτά σε μια από τις καλύτερες στιγμές της ζωής σου, μπορεί να σε διαπερνούν ανατριχίλες, αλλά τα πληρώνεις. Αυτά θα σκέπτεσαι τώρα;

Αναρωτιέμαι γιατί για ενα μυστήριο, υποχρέωση του πιστού και της εκκλησίας, πρέπει να αμοιφθεί (και δη έξτρα) ο ιερέας. Και μάλιστα να αμοιφθεί ανάλογα με τον τίτλο του. Δεν τα βάζω με την εκκλησία. Με τους ανθρώπους τα βάζω. Εμείς κάνουμε την κοινωνία, εμείς την εκκλησία, εμείς όλα. Κι αν χάλασε η κοινωνία και η εκκλησία, από τους ανθρώπους χάλασαν.

Ας έρθουμε τώρα σε μια άλλη κατάσταση. Εισάγεται κάποιος στο νοσοκομείο. Τον εξετάζουν οι γιατροί. Αν τον δουν μόνο ειδικευόμενοι, θα διαμαρτυρηθεί και με το δίκιο του ίσως. Οι άνθρωποι εκπαιδεύονται. Αν τον δουν οι ειδικοί, δεν μπορεί να πει τίποτε. Θα θέλει όμως να τον δει και ο καθηγητής ή ο διευθυντής. Και πολλές φορές το απαιτεί. Και ενίοτε ο ανώτερος ιεραρχικά ιατρός, τον εξετάζει και εκτός ωραρίου. Τις απογευματινές ώρες. Γιατί η κατάσταση ίσως είναι πιο βαριά ή γιατί ο εφημερεύων ζητά μια δεύτερη γνώμη.

Τι γίνεται σ΄αυτήν την περίπτωση; Θα πρέπει να πληρώσει ο ασθενής ανάλογα με τον τίτλο του γιατρού; Φανταστείτε τι θα γινόταν από κανάλια και εφημερίδες αν συνέβαινε κάτι τέτοιο. μα δεν είναι το ίδιο περίπου με την εκκλησία και τους γάμους; Γιατί για να ιερουργήσει ο επίσκοπος θέλει ειδική αμοιβή και δεν θέλει και ο γιατρός για να εξετάσει; Γιατί φωνάζουμε για τα (υποθετικά) λεφτά των γιατρών και όχι για τα (πραγματικά) λεφτά των κληρικών;

Προς Θεού, δεν υποστηρίζω ότι οι γιατροί πρέπει να αμείβονται εξτρά. Ίσα - ίσα το αντίθετο. Ο ασθενής δικαιούται κάθε δυνατή περίθαλψη και ο γιατρός (οποιουδήποτε τίτλου) υποχρεούται να του την προσφέρει. Εξάλλου η πολιτεία μας (όλων των γιατρών) στην Κλινική μας, το αποδεικνύει.

Απλώς είμαι αντίθετος στην εμπορευματοποίηση ιερών μυστηρίων και στην συμπεριφορά πολλών ιερέων που σε κοιτούν στην τσέπη (για να μη λέμε μόνο για τους γιατρούς αυτό το πράγμα).

Έναν μόνο ιερέα θυμόμαστε που είναι μακράν τέτοιων καταστάσεων. Ένας ταπεινός και σεμνός διάκονος της εκκλησίας που πάντα έρχεται στην Κλινική μας για να τελέσει ευχέλαιο ή αγιασμό, ή ότιδήποτε άλλο και πάντα αρνείται να λάβει κάτι, έστω και ένα κέρασμα.

Αυτά!

HPV-ΛΟΙΜΩΞΗ

• Καρκίνος τραχήλου μήτρας: 10% των κακοηθειών σε γυναίκες
• Αναπτυσσόμενες χώρες: το 80% των περιπτώσεων (λόγω έλλειψης προγραμμάτων ανίχνευσης)
• Ογκογόνοι τύποι του ΗPV: σύνολο 15, HPV16 ευθύνεται για το 50% των περιπτώσεων, HPV18 ευθύνεται για το 20% των περιπτώσεων
• Συχνότητα της HPV λοίμωξης: 20% - 40% των σεξουαλικά δραστήριων κοριτσιών ηλικίας 20 χρόνων. Ισόβιος κίνδυνος 75%
• Κίνδυνος για υψηλού βαθμού δυσπλασίες: λοίμωξη με τους τύπους HPV16 ή HPV18 που επιμένει για > 6 μήνες.
• Διάστημα μεταξύ λοίμωξης και κακοήθους εξεργασίας: > 10 χρόνια.

Τα στοιχεία αυτά είναι γενικά και προέρχονται από μελέτες σε πολλές χώρες του πλανήτη.

Η ουσία είναι ότι πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες για πρόληψη. Και πρόληψη γίνεται με τον συνδυασμό δύο απλών ενεργειών:

- Εμβολιασμός κατά του HPV

- Έλεγχος με τεστ Παπανικολάου

Υπενθυμίζουμε:

- Το εμβόλιο δεν καταργεί το τεστ Παπανικολάου.

- Το εμβόλιο δεν σημαίνει ελεύθερες σεξουαλικές σχέσεις.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΕΜΜΕΣΗ ΑΝΟΣΙΑ

Μας ρώτησαν και απαντάμε:

Η έμμεση ανοσία ή ανοσία αγέλης (herd immunity) είναι η δυνατότητα ενός πληθυσμού να εμποδίζει την εξάπλωση ενός παθογόνου λόγω της ανοσίας υψηλού ποσοστού του πληθυσμού.

Αυτόν τον ορισμό δίνει κάπου ο ΠΟΥ. Απλούστερα, έμμεση ανοσία σημαίνει και προστασία μη εμβολιασμένου πληθυσμού, ακριβώς λόγω μειωμένης κυκλοφορίας του παθογόνου.

Ένα από τα εμβόλια που προκαλούν έμμεση ανοσία σε πολύ ικανοποιητικό ποσοστό είναι το συζευγμένο επταδύναμο πνευμονιοκοκκικό εμβόλιο.

ΟΥΡΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ

H αιτιολογική διάγνωση της ουρολοίμωξης είναι πάντα δύσκολη, ανεξάρτητα από την ηλικία του ασθενούς. Απαιτείται πολύ καλή συλλογή ούρων, υπό άσηπτες κατά το δυνατόν συνθήκες, ώστε να μην υπάρχουν ψευδώς θετικές καλλιέργειες που οδηγούν σε μη απαραίτητες αντιβιώσεις, σε εργαστηριακές εξετάσεις, κλπ.
Σε ομάδα 350 παιδιών που χωρίστηκαν σε 2 κατηγορίες (αυτή με καθαρισμό της περιπρωκτικής και της γεννητικής περιοχής με σαπούνι, και αυτή χωρίς ανάλογο καθαρισμό), και με λήψη ούρων κατά το μέσον της ούρησης, μελετήθηκε το ποσοστό επιμόλυνσης της καλλιέργειας στις δύο αυτές ομάδες. Το ποσοστό ήταν 7.8% για την ομάδα που είχε χρησιμοποιηθεί ο καθαρισμός και 23.9% στην ομάδα χωρίς καθαρισμό. Ο καθαρισμός λοιπόν είναι ουσιαστικός σε όλες τις περιπτώσεις.

Pediatrics May, 2007

ΑΜΟΙΒΕΣ - ΙΙΙ

Πέστε μας τη γνώμη σας.
5000 ΕΥΡΩ για ένα χειρουργείο ασθενούς με πολύ περιορισμένο χρόνο ζωής μπροστά του, είναι καλή ή όχι αμοιβή;
Ο γιατρός ήταν του ΕΣΥ και η επέμβαση έγινε σε δημόσιο ίδρυμα.
Δεν μπορεί να αποδειχθεί φυσικά, αλλά συνέβη.

ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΗ ΛΕΞΗ "ΝΤΡΟΠΗ";

Δεν πολυβλέπω ειδήσεις, και έτσι δεν γνωρίζω επακριβώς τι συνέβη στην Αλεξανδρούπολη. Λένε ότι έλειπαν όλοι οι ειδικοί γιατροί από μια Κλινική. Και ένα παληκάρι έχασε το πόδι του. Το ποιος έδωσε τις άδειες και γιατί, ίσως βρεθεί κάποτε. Εκείνο που μου προκαλεί εντύπωση (και οργή) είναι ότι δεν άκουσα κάποια φωνή επί τόσες ημέρες εκ μέρους των ιατρών ή και των λοιπών υπευθύνων, που πολλές φορές για εντελώς ασήμαντα συμβάντα κινητοποιούνται και διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους.

Πότε θα σκύψουμε πάνω από τον άρρωστο και πότε θα καταλάβουμε ότι στη θέση τού άτυχου αυτού παιδιού θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε συγγενής μας; Πότε ο γιατρός θα πάψει να βλέπει τον άρρωστο από το "ύψος" τού τίτλου του; Τίτλο που τις περισσότερες φορές δεν τον κατέκτησε αλλά του τον χάρισαν, για πολλούς και διαφόρους λόγους, που είναι σε όλους μας γνωστοί.

Κανείς δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη;

Κανείς δεν νοιώθει ντροπή γι’ αυτή την κατάσταση;

Που σε τελική ανάλυση προσβάλλει όλους τους γιατρούς. Και ειδικά αυτούς που εργάζονται με ωράρια μεγαλύτερα των υποχρεωτικών. Αλλά γι’ αυτούς ποιος ενδιαφέρεται; "Χαλνούν την πιάτσα", όπως λένε μερικοί που επέλεξαν την ιατρική μόνο για προσπορισμόν πλούτου.

Και, τέλος, ας σκεφθούμε και αυτό: προσβάλλει και την ίδια τη χώρα μας.

ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ KAI BITAMINH D

H χορήγηση βιταμίνης D σε υγιή άτομα που ήρθαν σε επαφή με ενεργό φυματίωση, αυξάνει την αντιμυκοβακτηριδιακή άμυνα. Η βιταμίνη χορηγείται σε μία εφάπαξ δόση 2.5 mg και έχει επίπτωση πάνω στη φωτοδιαύγεια αλλά όχι στην έκκριση ιντερφερόνης. Ενδιαφέρουσα μελέτη. Ενδιαφέρον θα έχει επίσης αν μελετηθεί η δυνατότητα της συμπληρωματικής χορήγησης βιταμίνης D να εμποδίζει την ενεργοποίηση λανθάνουσας φυματίωσης.

Am J Respir Crit Care Med 2007;176:208-213.

HPV-ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Ο HPV πλην της σεξουαλικής, μεταδίδεται και με άμεση περιγεννητική επαφή. Άρα η χρήση προφυλακτικών δεν προφυλάσσει πλήρως. Αυτό είναι αλήθεια. Ωστόσο, μελέτες έδειξαν ότι κοπέλλες που οι σύντροφοι τους χρησιμοποιούσαν προφυλακτικό σε όλες τις επαφές, είχαν σημαντικά μικρότερα ποσοστά απόκτησης του HPV. Αυτό ίσχυε για όλους τους τύπους του ιού. Αυτό δείχνει μάλιστα την ΑΝΑΓΚΗ λήψης προφυλακτικών μέτρων ακόμη και μετά τον εμβολιασμό με το τετραδύναμο εμβόλιο κατά του HPV.

ΤΟΞΟΠΛΑΣΜΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Περίπου το 85% των γυναικών νεαράς ηλικίας είναι σε κίνδυνο να νοσήσουν από τοξοπλάσμωση το πρώτο τρίμηνο της κύησης.
Η τρέχουσα θεραπεία είναι συνδυασμός pyrimethamine και sulfadiazine συν leukovorin για 1 μήνα.
Φαίνεται όμως ότι η μικρή αυτή διάρκεια δεν επαρκεί.
Πολυκεντρική μελέτη παιδιών με συγγενή τοξοπλάσμωση που παρακολουθήθηκαν για 7.5 χρόνια έδειξε ότι ο 1 χρόνος θεραπείας φέρει καλύτερη πρόγνωση για τα παιδιά.
Το σχήμα που ακολουθήθηκε είχε ως εξής : pyrimethamine (1 mg/kg) για 2 μήνες (θεραπεία Νο 1) ή για 6 μήνες (θεραπεία Νο 2). Στη συνέχεια και για το υπόλοιπο μέχρι του έτους διάστημα οι ασθενείς και των δύο ομάδων λάμβαναν την ίδια θεραπεία (100 mg/kg/24ωρο σε 2 δόσεις), καθώς και leukovorin για όλο το διάστημα (12 μήνες).
Εκτίμηση των παιδιών έγινε τα εξής διαστήματα: 1, 3.5, 5, 7.5, 10, 15, 20 χρόνια.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες από την έναρξη της θεραπείας, η πλειονότητα των ασθενών είχε σαφή βελτίωση των συμπτωμάτων τους, όπως και βελτιωμένη τελική έκβαση όσον αφορά τις νευρολογικές διαταραχές, ,τις αλλοιώσεις από τον αμφιβληστροειδή και την έκπτωση της όρασης.
Κύρια τοξική δράση του θεραπευτικού σχήματος ήταν η ουδετεροπενία (αναστρέψιμη).

MANTOUX ΚΑΙ ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ

H διάγνωση της φυματίωσης δυσχεραίνεται από πολλούς παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι τα ψευδώς αρνητικά τεστ Mantoux, που είναι συχνά σε υποθρεπτικά παιδιά ή σε άτομα με ανεπάρκεια του ψευδαργύρου. Η ανεπάρκεια αυτή καταστέλλει την ανοσολογική απάντηση προς το μυκοβακτηρίδιο. Σε τέτοια άτομα, η χρήση τοπικά αλοιφής ψευδαργύρου ενισχύει την απάντηση, μπορεί να θετικοποιήσει τη Mantoux και συνεπώς βοηθά στην καλύτερη διάγνωση.

Emerg Infect Dis. 2007;13(11):1101-1104.

DTaP-IPV

Ο συνδυασμός DTaP-IPV είναι ασφαλής και προκαλεί αντισωματική απάντηση πολύ ικανοποιητική και ταυτόσημη με αυτήν που προκαλείται από τη χορήγηση των επιμέρους στελεχών ξεχωριστά. Αυτό ισχύει και για ηλικίες 4-6 χρόνων.

PAS 2007 Annual Meeting, Toronto

Στη χώρα μας ο συνδυασμός κυκλοφορεί σε δύο σκευάσματα (Repevax, Boostrix-Polio), με ένδειξη για μία αναμνηστική δόση σε ηλικίες πάνω των 12 χρόνων.

ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ

Στην εποχή μας με τα τόσα αντιφυματικά φάρμακα, η έκβαση της κύησης σπάνια επηρεάζεται από την ύπαρξη φυματίωσης στη μητέρα. Εκτός από τη σπάνια περίπτωση συγγενούς φυματίωσης. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η πρόγνωση της κύησης δεν μεταβάλλεται από την παρουσία φυματίωσης. Έτσι δεν υφίσταται πλέον και η παλαιά σύσταση για θεραπευτική διακοπή της κύησης.

ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΣΤΗ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ

Επί πολλές δεκάδες ή και εκατοντάδες χρόνια υπήρχε συζήτηση και αμφισβήτηση για την επίπτωση της κύησης πάνω στη φυματίωση. Ο Ιπποκράτης πίστευε ότι η επίπτωση είναι ευεργετική για τη νόσο, άποψη που έμεινε αναλλοίωτη και αποδεκτή μέχρι και τον 19ο αιώνα. Στη συνέχεια οι απόψεις αντεστράφησαν και επικράτησε η ιδέα της βλαπτικής επίδρασης της κύησης στην πάσχουσα από φυματίωση. Σε σημείο μάλιστα που οι γιατροί να συνιστούν διακοπή της κύησης. Πολλές έρευνες όμως στα επόμενα χρόνια ανέτρεψαν και αυτή τη θεωρία.
Τι ισχύει σήμερα;
Φαίνεται ότι η πάσχουσα από φυματίωση έγκυος, εφόσον λάβει την κατάλληλη θεραπεία, έχει την ίδια καλή πρόγνωση όπως και μια μη έγκυος πάσχουσα. Φαίνεται, επίσης, πολύ δύσκολο μια πάσχουσα με ασυμπτωματική λοίμωξη από το μυκοβακτηρίδιο να μεταπέσει σε ενεργό φυματίωση λόγω εγκυμοσύνης.

ΠΟΙΗΣΗ - 7

LONELINESS

Ταξιδεύοντας στο πέλαγος της μοναξιάς,
Αγνάντευα το φεγγάρι.
Φωτιά μες’ τη νύχτα.
Να παίζει με τα ήρεμα νερά.
Και ξαφνικά να βυθίζεται,
Στα ίδια αυτά νερά.
Για να κάνει τον κύκλο του.
Νάρθει την άλλη μέρα,
Πιο γεμάτο, πιο κόκκινο.
Προχωρώντας προς την ολοκλήρωση,
Την πανσέληνο.
Και ξανά από την αρχή.
Ο αέναος κύκλος,
Ο κύκλος της ζωής.
Που έρχεται και χάνεται.
Που μας υπόσχεται,
Και μας αρνείται.
Που μας χαρίζει μόνο τις στιγμές.
Και μέσα από τις στιγμές,
Να ξεπηδά η μοναξιά.
Και πάλι.
Και με τα νύχια της
να ξένει την πληγή,
Που χρόνια τώρα,
Καρτερώ να γιάνει.

ΤΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΗ ΓΟΝΟΚΟΚΚΙΚΗ ΛΟΙΜΩΞΗ

Ένα νέο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα έρχεται να προστεθεί στα ήδη υπάρχοντα. Το τίμημα, βλέπετε, της ελευθεριότητας. Είναι η λοίμωξη από Mycoplasma genitalium που χωρίς να έχει εξακριβωμένη γενική συχνότητα, βρέθηκε σε πρόσφατη μελέτη (ΗΠΑ) ότι σε πληθυσμό 18-27 χρόνων (1714 γυναίκες και 1218 άνδρες) παρουσιάζει συχνότητα 1%, ενώ η συχνότητα της N. gonorrhea ήταν 0.4%, των χλαμυδιακών λοιμώξεων 4.2% και της τριχομοναδικής λοίμωξης 2.3%. Η συχνότητα του Μ. genitalium ήταν 1.1% σε γυναίκες με σχέσεις και 0.05% σ΄ αυτές χωρίς σεξουαλική σχέση. Το ποσοστό αύξανε κατά 10% με κάθε επιπρόσθετο σεξουαλικό σύντροφο. Πως θεραπεύεται η λοίμωξη; Δεν υπάρχουν επίσημες συστάσεις προς το παρόν, αλλά η αζιθρομυκίνη θεωρείται καλύτερη από τη δοξυκυκλίνη (Am J Publ Health 2007;97:1118-1128).