Παρακολούθησα σήμερα τις ειδήσεις. Και είδα το εξής περίεργο (όχι και τόσο περίεργο μάλλον): οι ίδιοι άνθρωποι που επί μέρες φώναζαν για μαλθακή αστυνομία, για "αμυνόμενη ατυνομία", για αστυνομία που αφήνει τους κουκουλοφόρους να ρημάζουν, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι διαμαρτυρόντουσαν σήμερα για τη βαρβαρότητα της αστυνομίας, για τις συλλήψεις κλπ.
Όπως καταλαβαίνετε, δεν τους "καίει" ούτε η αστυνομία ούτε οι κουκουλοφόροι ούτε οι καταστροφές. Οι άνθρωποι απλώς φωνάζουν με ότι και αν συμβεί, για να γεμίζουν τα δελτία ειδήσεων. Και εμείς οι πιο ευφυείς καθόμαστε και τους ακούμε. Και ακούμε πάντα τα ίδια επιχειρήματα, την ίδια ξύλινη γλώσσα, τις ίδιες απαντήσεις, ανεξαρτήτως των ερωτήσεων που υποβάλλονται.
Έχει πολύ γούστο όταν ακούς μια ερώτηση, και ο ερωτώμενος αντί να απαντήσει, βγάζει ένα λογύδριο περί ανέμων και υδάτων που το έχει έτοιμο γραμμένο από το σπίτι του.
Και για να επανέλθω στα της αστυνομίας , θυμάμαι ένα περιστατικό στη Γαλλία: Καλοκαίρι, Παρίσι, Κυριακή βράδυ στη λεωφόρο των Ηλυσίων. Ήταν η βραδιά που η Ελλάδα κέρδισε το κύπελλο. Ο κόσμος πολύς, και στη λεωφόρο να παρελαύνουν αυτοκίνητα με Έλληνες και με Πορτογάλους. Δίπλα μας κάποιοι νεαροί Γάλλοι άρχισαν να ασχημονούν και να φωνάζουν, προφανώς υβριστικά, για τους Πορτογάλους. Αστραπιαία επενέβησαν οι αστυνομικοί, πέταξαν τους νεαρούς κάτω στο πεζοδρόμιο, πατώντας μάλιστα με τη μπότα το κεφάλι τους, τους έβαλαν χειροπέδες και τους απομάκρυναν δεόντως. Και φυσικά κανείς από τον περίγυρο δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε συγκινήθηκε για τη συγκεκριμένη πράξη.
Οι βάρβαρες ενέργειες δεν είναι καλές. Αλλά δεν είναι καλές και για τις δυο μεριές. Η ουσία είναι να υπάρχει τάξη. Και την τάξη ή θα την τηρούμε μόνοι μας ή θα την επιβάλει η αστυνομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου