ΦΟΙΤΗΣH ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Εγώ τι να πω; Θα αφήσω τους τακτικούς καθηγητές (πρώτης βαθμίδας) να μιλήσουν.
«Το κατάντημα του δημόσιου πανεπιστημίου» (Ι. Μ. Κονιδάρης / 21-01-2007)
«….Το πρόγραμμα σπουδών είναι κατασκεύασμα συνδικαλιστών που προσπαθούν να βολέψουν όλους, διδάσκοντες και φοιτητές.
….Το αποτέλεσμα; Ο φοιτητής δεν εισάγεται στις ομορφιές της τέχνης και της επιστήμης του γιατρού, δεν αντιλαμβάνεται τις απαιτήσεις και τις υποχρεώσεις του λειτουργήματος, δεν παιδεύεται για την υπευθυνότητα που απαιτεί η επιστήμη μας…
…Φταίνε όμως οι φοιτητές για το κατάντημα αυτό; Αφενός μεν, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο, οι φοιτητές είναι θύματα της δύναμης που τους παρέχει ο νόμος, δεδομένου ότι θεωρούν ότι «συν-διοικούν» το πανεπιστήμιο. Με τι γνώση και τι εμπειρίες όμως; …
….Αφετέρου δε, γίνονται γρήγορα κατοπτρικά είδωλα των δασκάλων τους.
…..Από τους 72 καθηγητές της Ιατρικής Σχολής, μόνο το 1/5 πληροί τα απαιτητικά κριτήρια ακαδημαϊκής έρευνας, που χρησιμοποιούνται για τη βαθμίδα του καθηγητή σε πανεπιστήμια προηγμένων χωρών». (Χ. Μουτσόπουλος / 20-01-2008)
«…… η έλλειψη σοβαρών προγραμμάτων συνεχιζόμενης εκπαίδευσης του ιατρικού προσωπικού, η μη περιοδική αξιολόγησή του, η αναρρίχηση ιατρών σε διευθυντικές θέσεις με δημοσιοϋπαλληλικά κριτήρια και οι κουρασμένοι υπό ειδίκευση ιατροί (μο ηλικίας έναρξης ειδικότητος 30 ετών)…..». (Χ. Μουτσόπουλος / 17-11-2008).
«…..Το πανεπιστήμιο είναι πλέον ένα ίδρυμα που απλώς μοιράζει πτυχία στους φοιτητές και τίτλους στα μέλη της επιστημονικής του κοινότητας » (Σμοκοβίτης / Οι φυλές των πανεπιστημιακών, 2004 ).
«….Στο χώρο της Παιδείας είμαστε πίσω και κυρίως στη βασική έρευνα…
….Με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα τα πανεπιστήμια μας δεν εξασφαλίζεται πρόοδος και ανταγωνιστικότητα…
… Η διαρκής συναλλαγή των ανωτέρων με τους κατωτέρους πουθενά στον κόσμο δεν παρατηρείται και δεν μπορεί να οδηγήσει σε ανώτατα ιδρύματα υψηλού επιπέδου….
….Υπάρχουν γιατροί διαφορετικών επιστημονικών ταχυτήτων, ανάλογα με το που φοίτησαν… » (Δ. Κρεμαστινός / 27-09-09).
«….Σ΄ αυτό το εργαστήρι μαζικής παραγωγής όχι εγγράμματων πτυχιούχων αλλά ημιαναλφάβητων διπλωματούχων και συχνά ημιανεπαρκών καθηγητών, που είναι το ελληνικό πανεπιστήμιο…» (Α. Διαμαντόπουλος / 09-08-09).
«…Η κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι άθλια….
… Η εξουσία στον πανεπιστημιακό χώρο ανήκει στους καθηγητές. Αυτοί αδιαφορώντας για την ποιότητα των σπουδών και υποχωρώντας στις απαιτήσεις κομματικών παραγόντων έχασαν τον έλεγχο και παρακολουθούν παθητικά την καταστροφή του πανεπιστημίου….
….Οι καθηγητές είναι εκείνοι που ψηφίζουν για καθηγητές διάφορους ανίκανους και αγράμματους …
….Οι καθηγητές είναι εκείνοι που προσφέρουν μαθήματα χαμηλοτάτου επιπέδου…
….Οι καθηγητές είναι εκείνοι που δίνουν πτυχία σε αγράμματους φοιτητές… » (Θ.Π. Λιανός / 15-06-08).
Πρόσφατο συμβάν: Tακτικός καθηγητής έγινε αντιληπτός να αφαιρεί με εμφανή οργή (από τοίχο του νοσοκομείου του) αφίσα για συνέδριο μικρής εμβέλειας από περιφερικό ίδρυμα. Το συνέδριο άπτετο της ειδικότητας τού καθηγητή. Η πράξη αυτή ουσιαστικά δεν θα είχε επίπτωση στο εν λόγω συνεδριάκι . Είναι ενδεικτική όμως του πόσο επιθυμούν μερικοί, η γνώση να είναι περιχαρακωμένη. Και να διοχετεύεται όπως και όπου αυτοί θέλουν.
Αμφιβάλλει κανείς ότι όλα αυτά σημαίνουν τροποποιημένη ή κατευθυνόμενη ή καθόλου γνώση;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου