Το τετραδύναμο κατά του HPV εμβόλιο, έλαβε θετική γνωμοδότηση από τον ΕΜΑ για νέο δοσολογικό σχήμα: 2 δόσεις (0, 6 μην.) για κορίτσια και αγόρια 9-13 χρ.
Η δοσολογία για ηλικίες πάνω από 13 χρόνων παραμένει προς το παρόν ίδια (3 δόσεις).
Έτσι και τα δύο εμβόλια που κυκλοφορούν, θα μπορούν να χορηγούνται εντός ολίγου σε 2 δόσεις. Αυτό φαντάζει ικανοποιητικό για καλύτερη συμμόρφωση και φυσικά θεωρείται πιο οικονομική προσέγγιση.
Εκείνο που μου προκαλεί εντύπωση είναι γιατί οι δυο εταιρείες δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε ενιαία γραμμή. Πρώτα ήταν το σχήμα: 0, 1, 6 μην η μία εταιρεία, 0, 2, 6 μην η άλλη. Τώρα η ηλικία: 9-13 χρ. η μία, 9-14 χρ. η άλλη. Κάπου ενδιάμεσα υπήρχε και διαφορά στη μέγιστη ηλικία (πέραν των 26 χρ) των γυναικών που μπορούσαν να λάβουν το εμβόλιο.
Πιστεύω ότι ακόμη και αυτές οι μικροδιαφορές συνέβαλαν στην αρχική (και συνεχιζόμενη) αμφισβήτηση του εμβολίου. Ενός εμβολίου κατά πλείστων παθήσεων (πλην του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας) που παρά τα πολλά χρόνια που κυκλοφορεί δεν κατόρθωσε διεθνώς να υπερβεί ή έστω να προσεγγίσει ένα ικανοποιητικό και αποτελεσματικό φράγμα κάλυψης. Ενός εμβολίου που ακόμη και σήμερα υφίσταται κριτικές και επιθέσεις όχι μόνο από το ισχυρό αντιεμβολιαστικό κίνημα αλλά και από μέλη του ιατρικού σώματος.
Φαντάζει περίεργο.
4 σχόλια:
Κύριε Καβαλίωτη δεν είναι κοθόλου περίεργο διότι
1.Η βασική ερευνήτρια για την παρασκευή του εμβλολίου Dr Diane Harper εγείρει αμφιβολίες για την ασφάλεια του
2.Το Ιαπωνικό Υπουργείο Υγείας εχει αρει την εμπιστοσύνη του για την ασφάλεια του εμβολίου
3.Οι ιατροί δεν συμπληρώνουν κίτρινες κάρτες για πιθανές εστω συσχετίσεις σοβαρών συμβαμάτων μετά από τον εμβολιασμό για να μην διαταράξουν τις καλές σχέσεις τους με τις Εταιρίες ,ετσι ώστε να είμαστε υποχρεωμένοι να εμπιστευθούμε μελέτες που ηδη εχουν χρηματοδοτηθεί από αυτές.
Κώστας Σιακαβέλλας,παιδίατρος
1. Το γιατί μια ερευνήτρια του εμβολίου (και για τις δυο εταιρείες δούλεψε) στράφηκε κατά του εμβολίου δεν μπορώ να το ερμηνεύσω ή να το κατανοήσω. Ίσως λόγω της μεγάλης γνώσης του θέματος, επισημαίνει κάποια πράγματα που οι περισσότεροι τα αγνοούν ή τα παραβλέπουν (εσκεμμένα ή μη). Ο καλός επιστήμονας οφείλει να είναι έντιμος απέναντι στο κοινό του (ιατρικό στην προκειμένη περίπτωση). Το θέμα είναι πότε μιλά σωστά και πότε κάνει λάθος. Αυτό μόνο η ιστορία το δείχνει και όχι φυσικά οι επιθέσεις συναδέλφων (ενίοτε κακοήθεις). Στη συγκεκριμένη περίπτωση θέλει λίγο έρευνα το γεγονός.
2. Η ιαπωνική κυβέρνηση παρά τις αντιρρήσεις της, φαίνεται ότι συνεχίζει τη χορήγηση του εμβολίου μέσω του εθνικού της προγράμματος εμβολιασμών.
3. Σ΄αυτό έχετε δίκιο μερικώς. Η μη συμπλήρωση καρτών δεν αφορά μόνο τις σχέσεις με τις εταιρείες, αλλά είναι αποτέλεσμα και της αμέλειας ή του φόβου εμπλοκής σε περιπέτειες. Οπωσδήποτε είναι αιτία μη πραγματικής και αληθούς καταγραφής του ποσοστού ανεπιθυμήτων ενεργειών. Οι αναλύσεις των διεθνών οργανισμών περί ασφάλειας μιλούν για ποσοστά ανεπιθυμήτων ενεργειών, πολλές φορές αρκετά αυξημένα έναντι του γενικού πληθυσμού, αλλά η μόνιμη επωδός είναι ότι δεν μπορεί να συσχετισθεί αιτιολογική σχέση με το εμβόλιο λόγω ανεπαρκών πληροφοριών.
Δεν γνωρίζω αν η ανεξαρτοποίηση των ιατρών από τις εταιρείες θα οδηγήσει σε διαφορετικά αποτελέσματα επί του θέματος (πιστεύω ναι).
Εκείνο που έχω να πω είναι πως δεν αντέχονται πλέον οι απόλυτα κατευθυνόμενες ομιλίες και δη από γιατρούς με κύρος και τίτλους. Και εκείνο που δεν αντέχεται καθόλου είναι η αλλαγή πλεύσης ακόμη και για το ίδιο προϊόν, ανάλογα με τις εκάστοτε επιθυμίες και απόψεις της εταιρείας τη συγκεκριμένη στιγμή.
Κάποτε πρέπει να άναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας.
Όσον αφορά τις χρηματοδοτούμενες μελέτες, αυτό είναι μάλλον αναπόφευκτο. Δύσκολο να γίνουν διαφορετικά οι μελέτες. Στους γιατρούς εναπόκειται να βγάλουν σωστά αποτελέσματα και όχι αυτά που συμφερουν την εταιρεία. Αρα εδώ το σφάλμα είναι δικό μας.
Με πιάνει φόβος όταν βλέπω τις κατευθυντήριες οδηγίες να αλλάζουν συχνά και όταν αναλογίζομαι πόσα εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη έπαιρναν φάρμακα πχ για την πίεση ή τη χοληστερίνη που δεν τα χρειαζόντουσαν.
Ας ελπίσουμε να βελτιωθούν τα πράγματα.
Το να υπάρχει πολυφωνία για ένα ιατρικό θέμα είναι απόλυτα φυσιολογικό.Όταν,όμως,η ιατρική πολυφωνία ή προβληματισμός διαχέεται στα ΜΜΕ πάσης μορφής και εκφράσεως, τότε μιλάμε για άλλο πράγμα. Για όσο χρόνο, λοιπόν,οι γιατροί δεν συνεννοούνται μεταξύ τους στους «χώρους» που πρέπει, τότε το κοινό «αλαλιάζει».Το έχουμε ζήσει πολλές φορές αυτό. Αν παρακολουθήσουμε την ιστορία της εφαρμογής του εμβολίου για την ηπατίτιδα Β στον τόπο μας, δεν θα πρέπει να είμαστε περήφανοι για τις απόψεις του ιατρικού δυναμικού της χώρας. Άλλωστε θα πρέπει να αποφασίσουμε ότι αν κάτι στραβό συμβαίνει στο χώρο των εμβολίων ,ΔΕΝ είναι υπεύθυνοι οι δάσκαλοι,οι υδραυλικοί,οι εργάτες,οι μητροπολίτες κοκ,παρά μόνον οι γιατροί,οι φαρμακοποιοί κι οι νοσηλευτές και δευτερευόντως το κράτος. Θυμάμαι από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 όταν, μεταξύ των πρώτων στην Αθήνα, άρχισα να εφαρμόζω το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β,την μεγαλύτερη πολεμική δέχτηκα από γιατρούς,φαρμακοποιούς και νοσηλευτές. Ποτέ, βέβαια, δεν κατάλαβα γιατί, για ένα ακριβό εμβόλιο (6.800 δρχ) η αρνητική επιστημονική στάση των φαρμακοποιών υπερίσχυε τους κέρδους που είχαν (6.800x35%=2.380 δρχ) από την πώλησή του και μάλιστα μετρητοίς τότε! Έχω την εντύπωση ότι ελάχιστα ανέβηκε έκτοτε το επίπεδο των εμπλεκομένων. Για να έρθουμε στα δικά μας, τώρα: Όσο ο Παιδίατρος θα ενημερώνεται από ομιλητές δορυφορικών συμποσίων-που στην πλειονότητά τους ΔΕΝ κάνουν εμβόλια σε κάποιο ιατρείο- με διαφάνειες εταιρικές, χωρίς δικό τους ψάξιμο στη βιβλιογραφία, έ τότε μην απορούμε κύριε Καβαλιώτη «γιατί οι γιατροί ΔΕΝ πείθονται». Έτσι δίνουν το δικαίωμα σε κάποιους παιδιάτρους να εισχωρήσουν στο αντιεμβολιαστικό κίνημα,φορώντας το προσωπείο του ομοιοπαθητικού! Προχθές, γιατρός ενηλίκων με παθολογική ειδικότητα έφερε για πρώτη φορά το πεντάχρονο παιδί του στο ιατρείο,όπου διαπίστωσα ότι από παιδίατρο-ομοιοπαθητικό (sic) που το παρακολουθούσε, δεν ήταν εμβολιασμένο για ηπατίτιδα Β και Α, πνευμονιόκοκκο, ανεμευλογιά,ενώ ήταν ατελώς εμβολιασμένο για μηνιγγιτιδόκκκκο C και αιμόφιλο Β!!!ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ. Φαίνεται ότι το HPV εμβόλιο από πλευράς ποσοστών εφαρμογής του (=διεθνές φαινόμενο) έχει την τύχη του εμβολίου της ηπατίτιδας Β. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι «ΕΜΒΟΛΙΟ της τελευταίας 25ετίας, που προφυλάσσει από ΠΑΘΟΓΟΝΟ που ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙ γρήγορα, όπως ο Αιμόφιλος Β, ο Μηνιγγιτιδόκοκκος C κλπ φαίνεται ότι θα έχει αργό ποσοστό εφαρμογής στο κοινό».Και κάτι ακόμη:Προτείνω σε αυτούς που χρησιμοποιούν τον όρο «Συμμόρφωση»ασθενούς να λένε «Συνεργασιμότητα». Αυτή είναι η καλύτερη απόδοση του όρου «compliance». Όσον αφορά την ασφάλεια του HPV εμβολίου, το άρθρο «Human Papillomavirus Vaccination Coverage Among Adolescent Girls, 2007–2012, and Postlicensure Vaccine Safety Monitoring, 2006–2013 — United States» που δημοσιεύτηκε στο Morbidity and Mortality Weekly Report (MMWR) MMWR [July 26, 2013 / 62(29);591-595] είναι σαφές.
ΔΕΝ είναι κακό να παραδεχτούμε ότι, χωρίς τη συμβολή των φαρμακοβιομηχανιών και την επιτήρηση των ομοσπονδιακών αρχών των ΗΠΑ, ΔΕΝ θα είχαμε εγκυρότερη πληροφόρηση για τα εμβόλια. Από τις ευρωπαϊκές αρχές ΔΕΝ περιμένω πολλά! Στην περίπτωση των HPV εμβολίων, η ανάλυση των 21.194 κίτρινων καρτών των Αμερικανών συναδέλφων που αφορούν τις 56.611.000 δόσεις των HPV εμβολίων είναι υπερεπαρκής για μένα. Ίσως η απάντηση για τη χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη, διεθνώς, με τα εμβόλια HPV να κρύβεται -μοιραία- σε αυτό που έγραψα παραπάνω: «ΕΜΒΟΛΙΟ της τελευταίας 25ετίας, που προφυλάσσει από ΠΑΘΟΓΟΝΟ που ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙ γρήγορα, όπως ο Αιμόφιλος Β, ο Μηνιγγιτιδόκοκκος C κλπ φαίνεται ότι θα έχει αργό ποσοστό εφαρμογής στο κοινό».
Kωνσταντίνος Καρύδης,Παιδίατρος-Λοιμωξιολόγος,Αθήνα,kkarydis@otenet.gr
Κ. Καρύδη
Ευχαριστώ για τα σχόλια σας με τα οποία συμφωνώ σε γενικές γραμμές και μάλιστα επαυξάνω. Μια - δυο παρατηρήσεις. Καλό είναι οι τυχόν διαφωνίες να παραμένουν "εντός των τειχών". Αυτό μου θυμίζει κάποιον συνάδελφο ομιλητή που όποτε τον ρωτάς κάτι απαντάει "μα αυτά πρέπει να τα συζητάμε ιδιαιτέρως και όχι ενώπιον κοινού" . Το κοινό βέβαια ήταν παιδίατροι που παρακολουθούσαν την ομιλία.
Πλην όμως κ. Καρύδη εγώ ουδέποτε θυμάμαι να έγινε μια κλειστή συγκέντρωση λοιμωξιολόγων όπου να συζητήθηκαν θέματα και διαφωνίες.
Και για να μη μου πείτε ότι δεν θυμάμαι λόγω ηλικίας, απαντήστε μου εσείς που είστε πιο νέος και είστε επίσης και λοιμωξιολόγος. Κληθήκατε ποτέ να παραστείτε σε μια τέτοια συγκέντρωση; Αν φυσικά έγινε ποτέ τέτοια συγκέντρωση. Λέμε για να λέμε μου φαίνεται.
Συνεπώς το κοινό θα συνεχίσει να "αλαλιάζει", όπως στοχευμένα παρατηρήσατε.
Όσον αφορά τις ομιλίες, πραγματικά τι άλλο να πω; Πολλοί ομιλητές ουδέποτε έχουν εμβολιάσει παιδιά. Πιστεύω επίσης ότι πολλοί έχουν δει ελάχιστα έως και καθόλου τα λοιμώδη νοσήματα για τα οποία διαπραγματεύεται η ομιλία τους. Εκ του βιβλίου θεωρίες.
Σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης στις επιτροπές λήψης αποφάσεων για τα εμβόλια συμμετέχει και εκπρόσωπος των ελεύθερων επαγγελματιών.
Εδώ;
Δημοσίευση σχολίου