Το δεύτερο θέμα που ήθελα να θίξω για τα εμβόλια ήταν η θέση
που έλαβε η κ. Παπαευαγγέλου κατά την ομιλία της.
Είπε λοιπόν ότι :
" Άλλο το να έχεις μια μάνα απέναντι σου και να συζητάς
αν πρέπει ή όχι να της χορηγήσεις ένα εμβόλιο και άλλο η δημόσια υγεία για την
οποία σχεδιάζεις ολόκληρο πρόγραμμα εμβολίων. Και οι γιατροί οφείλουν να ακολουθούν το
πρόγραμμα και όχι να κάνει ο καθένας ότι νάναι."
Σχόλιο. Άριστη η θέση της ομιλήτριας. Ανεξαρτήτως των λόγων που
λήφθηκαν υπόψη, δημιουργήθηκε ένα
εμβολιαστικό πρόγραμμα. Από κει και πέρα ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι αποριών,
διεκδικήσεων, απαιτήσεων, γιατί έτσι και όχι αλλοιώτικα. Πιέσεις, διαφημίσεις
υπερβολές και ότι άλλο θέλει ο καθένας. Αυτό δεν είναι πια κράτος.
Κι εγώ πολλές φορές στο παρελθόν έχω γράψει για διάφορες
παρεκκλίσεις από το πρόγραμμα αλλά ως προτάσεις και μόνον. Άλλο η πρόταση και
άλλο η εφαρμογή.
Το θέμα είναι ότι την ευθύνη του εμβολιασμού την έχει ο
γιατρός και ουδέποτε η μάνα. Τι θα πει να εξηγήσουμε στη μάνα και αν θέλει
χορηγούμε το εμβόλιο; Η μάνα δεν γνωρίζει. Θα καταφύγει στη γειτόνισσα και το
χειρότερο στο διαδίκτυο. Εκεί πλέον έχει χαθεί η μάχη για το εμβόλιο.
Μήπως κάπως έτσι δεν "κάηκε"
και το εμβόλιο κατά του HPV
και δεν μπορεί να πάρει ανάσα; Να
οι γυναικολόγοι, να οι γενικοί γιατροί,
να οι παιδίατροι... Αυτή η ηλικία είναι καλή, όχι η άλλη είναι καλύτερη, ναι
στα αγόρια, μα τι τους θέλεις τους άρρενες... Το διαδίκτυο βουλιάζει από άρθρα κατά
του HPV (και άλλων
εμβολίων φυσικά). Η μάνα θα ξεδιαλύνει τα σωστά από τα λάθη;
Αν γνωρίζαμε πόσοι παιδίατροι είναι κατά του HPV, κατά του
μηνιγγιτιδοκοκκικού εμβολίου αλλά ακόμη και κατά του MMR θα χαμογελούσαμε με την έρευνα κάποιων
οικονομολόγων που λένε ότι οι παιδίατροι συνιστούν σχεδόν όλοι το x εμβόλιο.
Πάμπολλοι είναι αυτοί που αρνούνται πλέον
την αξία των εμβολίων αλλά πολλοί τα χορηγούν λόγω προγράμματος και λόγω
βιοποριστικών αναγκών φυσικά.
Ας παύσουν
λοιπόν οι ιθύνοντες να πυροβολούν με τον ένα ή άλλο τρόπο τα εμβόλια,
πιστεύοντας ότι έτσι τα στηρίζουν. Ούτε διαφημίσεις χρειάζονται τα εμβόλια,
ούτε συστάσεις, ούτε ομιλίες, ούτε συζητήσεις με τους γονείς.
Ένα πράγμα χρειάζονται: ορθή εφαρμογή του εθνικού προγράμματος
εμβολιασμών. Πολύ σωστά λοιπόν το έθεσε η ομιλήτρια.
Τώρα θα πει κανείς: πάντα είναι σωστό το πρόγραμμα; Ίσως όχι, γιαυτό και αναπροσαρμόζεται κατά περιόδους. Και πρέπει να προσαρμόζεται στις
ανάγκες της κάθε κοινωνίας και όχι στις επιταγές ξένων προγραμμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου