ΠΑΡΑΙΝΕΣΗ ΠΡΟΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥΣ

Μέσα στη δίνη της πανδημίας έφτασε η ώρα να αποφασίσει η εξουσία (πολιτική-επιστημονική) ότι πρέπει να εμβολιάσουμε και τα παιδιά. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των παιδιάτρων, αλλά και οι ίδιοι οι παιδίατροι, φαίνεται να ασπάσθηκαν ασμένως το γεγονός.

Θα ήθελα να πω στους συναδέλφους παιδιάτρους μερικά πράγματα.

Τα εμβόλια, ως γνωστόν, αποτελούν τον καλύτερο και φθηνότερο τρόπο πρόληψης λοιμωδών νοσημάτων, χωρίς όμως να καταφέρουν να εξαλείψουν κάποια από τις λοιμώξεις, πλην  της ευλογιάς. Σήμερα, ο πόλεμος με έναν άγνωστο μέχρι τώρα ιό,  οδήγησε στην ταχεία παρασκευή εμβολίων τα οποία επεβλήθησαν στον πληθυσμό με μοχλό την καθημερινή τρομοκρατία και την πρόκληση φόβου. Μέσα στη βιασύνη αντιμετώπισης του ιού ελαχιστοποιήθηκαν τα όρια ασφαλείας που είναι απαραίτητα για την παρασκευή και κυκλοφορία ενός εμβολίου. Μπορεί οι τεχνικές παρασκευής ενός εμβολίου να βελτιώθηκαν, αλλά η ασφάλεια είναι θέμα που πρέπει να το παρακολουθεί κανείς επί μακρόν. Π.χ. δεν υπάρχουν τεχνικές που να συμπιέσουν τα δεδομένα ώστε με στοιχεία μικρού χρονικού διαστήματος να οδηγηθούμε σε μακροχρόνια συμπεράσματα. Τα εμβόλια, λοιπόν, εγκρίθηκαν ως εξυπηρετούντα μια επείγουσα ανάγκη. Οι εταιρείες εξασφάλισαν τη νομική απαλλαγή τους για ό,τι θα μπορούσε να προκληθεί από το εμβόλιο. Έτσι, σήμερα παρακολουθούμε μία μαζική δοκιμή ενός προϊόντος σε ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων. Μέσα από τη δοκιμή αυτή θα εξαχθούν και τα τελικά συμπεράσματα για την αξία του προϊόντος, τις ανεπιθύμητες ενέργειες, την αποτελεσματικότητα κλπ. Το εμβόλιο έχει διάρκεια προστασίας 6-8 μήνες σύμφωνα με τους κατασκευαστές του. Με δεδομένο αυτό και με δεδομένες τις συνεχείς μεταλλάξεις του ιού δεν μπορεί να υπάρξει τείχος ανοσίας. Συνεπώς ο εμβολιασμός δεν πρόκειται να διακόψει την πανδημία. Απλά θα χρειάζονται συνεχείς επανεμβολιασμοί.

Τώρα ως προς τα παιδιά. Πρέπει ή όχι να σπεύσουμε να τα εμβολιάσουμε;

Μια κουβέντα να πω. Μη βιάζεστε αγαπητοί συνάδελφοι. Δείξτε λίγο αυτοσυγκράτηση.

Με βάση όσα σήμερα γνωρίζουμε, τα παιδιά είναι μικρός κρίκος στην αλυσίδα της μετάδοσης. Δεν νοσούν ιδιαίτερα, αλλά και η τυχόν νόσηση είναι ήπια. Με βάση στοιχεία των ΗΠΑ δημοσιευμένα τον Σεπτέμβριο 2021, το ποσοστό των παιδιών που νοσούσαν  μέχρι τέλος Ιουλίου ήταν περίπου 15%  του συνόλου των νοσούντων, ενώ αρχές Αυγούστου το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 22%. Η αύξηση αποδίδεται στο μεταλλαγμένο στέλεχος Δέλτα που είναι πιο μεταδοτικό. Προσέξτε όμως, το ποσοστό  των παιδιών που χρειάστηκαν νοσηλεία ήταν μόλις 0.1% έως 1.9%. Επίσης το ποσοστό θνητότητας ήταν πολύ μικρό,  0.00% - 0.03%. Τα ίδια και μικρότερα ποσοστά έχουμε και στην Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΔΥ (9-9-2021). 

Με αυτά τα ποσοστά δεν μπορεί να βγαίνουν στις τηλεοράσεις συνάδελφοι και να τρομοκρατούν τον πληθυσμό με απίθανες ατάκες και εκφοβιστικά, πλην όμως υποθετικά, ποσοστά. Και δεν μπορεί να βγαίνει ο πρόεδρος της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας και να λέει ότι τον Δεκέμβριο θα υπάρξει γενικευμένο lockdown στα σχολεία. Εκτός κι αν το έχουν ήδη προγραμματισμένο από τώρα. Ή εκτός αν έχουν άλλα οφέλη λέγοντας τέτοια πράγματα.

Πέραν όλων αυτών αγνοείται συστηματικά το θέμα ασφάλειας. Ήδη οι μυοπερικαρδίτιδες στα παιδιά είναι αναμφισβήτητες και οι γιατροί έχουν προειδοποιηθεί για αυτές επισήμως από τις εταιρείες. Το θέμα της ασφάλειας ελέγχθηκε μόνον για 2 μήνες και θα ολοκληρωθεί κι αυτό μελλοντικά.  Η φιλοσοφία του τρέχοντος εμβολίου είναι τελείως διαφορετική από όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Με αυτό εισάγεται στον οργανισμό η πληροφορία παρασκευής μιας πρωτεϊνης του κορωνοϊού. Ο οργανισμός του λήπτη πρέπει να παραγάγει την πρωτεϊνη, στη συνέχεια να την αναγνωρίσει ως ξένη και μετά να κινητοποιήσει το αμυντικό του σύστημα για παραγωγή αντισωμάτων. Και φυσικά δεν είναι κάτι σαν μήνυμα SMS που στέλνουμε με το κινητό μας, όπως χαριτολογώντας υποθέτω, είπε ένας συνάδελφος στην TV. Με το εμβόλιο λοιπόν δίνουμε την εντολή παραγωγής ακίδας στον οργανισμό μας. Και από αυτό και μόνο προκύπτουν πολλαπλά ερωτήματα, ιδιαίτερα για θέματα ασφάλειας (άμεσης και απώτερης). Η ασφάλεια είναι θεμελιώδης παράγοντας για τη συντήρηση της εμπιστοσύνης του κοινού στα εμβόλια. Η παράβλεψη του παράγοντα αυτού θα έχει σημαντικές συνέπειες μελλοντικά. Θα είναι βασικό λάθος λοιπόν να επιβάλουμε ένα Covid-19 εμβόλιο στα παιδιά χωρίς επαρκή δεδομένα ασφάλειας.

Αγαπητοί φίλοι παιδίατροι:

• Όταν ένα εμβόλιο αμφισβητείται ζωηρά από ομάδες επιστημόνων
• Όταν από επίσημους οργανισμούς  ανακοινώνονται χιλιάδες θάνατοι από το εμβόλιο
• Όταν υπάρχουν εκατομμύρια καταγεγραμμένες παρενέργειες του εμβολίου
• Όταν οι εμβολιασμένοι και οι ανεμβολίαστοι νοσούν και μεταδίδουν το ίδιο
• Όταν οι εμβολιασμένοι και οι ανεμβολίαστοι πρέπει να κρατούν τις ίδιες προφυλάξεις
• Όταν ανατρέπεται η ιατρική και δεν αναγνωρίζεται η φυσική ανοσία
• Όταν αποδεδειγμένα πλέον δεν μπορεί να υπάρξει τείχος ανοσίας
• Όταν η προστασία του εμβολίου εξανεμίζεται ταχέως και απαιτούνται συνεχώς επαναληπτικές δόσεις
• Όταν η συχνότητα νόσου στα παιδιά είναι μικρή και η θνητότητα ελάχιστη

πως θα συναινέσετε σε μαζικό εμβολιασμό των παιδιών;

Για πόσες φορές και πόσες δόσεις;

Προσέξτε στην εφαρμογή του εμβολίου:

• Πως θα διατηρηθούν οι συνθήκες ψύξης του εμβολίου στα ιατρεία;
• Ποιος θα έχει την ευθύνη ενός ανεπιθύμητου συμβάντος;
• Όλοι, επιτροπές και κατασκευαστές, έχουν το ακαταδίωκτο
• Τη νομική ευθύνη για τυχόν τραγικό συμβάν θα την έχει αποκλειστικά ο παιδίατρος
• Πως αποφασίζετε να χορηγήσετε υπό πίεση ένα εμβόλιο για το οποίο το κράτος θα δίνει κι ένα δώρο σε κάθε εμβολιαζόμενο;
• Δεν σκέπτεσθε ότι η πίεση αλλά και η αμοιβή για τη λήψη, σημαίνει κάτι υστερόβουλο;

 

Άποψη και συμβουλή μου:

Βαδίστε προσεκτικά, με σύνεση. Αν και ο επιλεκτικός εμβολιασμός ουδέποτε πέτυχε το στόχο του, εδώ πρόκειται για ειδικές συνθήκες. Σκεφθείτε και επιλέξτε ποιον και γιατί θα τον εμβολιάσετε. Σκεφτείτε που θα χορηγήσετε ένα προϊόν υπό έρευνα ακόμη, με βεβαρημένο ήδη ιστορικό δυσμενών συμβαμάτων και χωρίς απόλυτη και αποδεδειγμένη ένδειξη για τις ηλικίες που θέλετε να το χορηγήσετε. Η πανδημία του φόβου δεν είναι καλός σύμβουλος.

Μη σας δελεάζουν οι αμοιβές από οπουδήποτε κι αν προέρχονται. Ο γιατρός οφείλει να σκέπτεται πρώτα τον άρρωστο του. Και εδώ πρόκειται για υγιή παιδιά που έχουν ως προσδόκιμο ζωής ολόκληρες δεκαετίες.