ΠΕΡΙ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΟΣΙΑΣ

Θα πω μερικά πράγματα πάρα πολύ απλά, που κανονικά θα έπρεπε να απευθύνονται σε μη γιατρούς αλλά ας τα διαβάσουν και γιατροί που ασχολούνται με την ιατρική κατ εφαπτομένην.

Κάθε παθογόνος παράγοντας μπορεί να προκαλέσει νόσηση στον άνθρωπο, μια λοίμωξη.  Όταν συμβεί αυτό, γίνεται ένας πόλεμος μεταξύ οργανισμού και νόσου-παθογόνου. Κάποιος από τους δυο θα νικήσει. Ή το παθογόνο ή ο οργανισμός. Η λοίμωξη - ελαφρά, μέτρια ή βαριά - προκαλεί συμπτώματα και επιπλοκές με άλλοτε άλλη συχνότητα ή αφήνει και κατάλοιπα. Γνωστά αυτά. Η καταπολέμηση γίνεται ανάλογα με το είδος της λοίμωξης. Όταν λήξει η μάχη και αν νικήσει ο οργανισμός του ανθρώπου τότε παραμένει μια άμυνα του οργανισμού έναντι του παθογόνου, οπότε όταν αυτός ξαναεπιτεθεί να μην μπορέσει να επιτύχει στον σκοπό του, λόγω ακριβώς της φυσικής ανοσίας που έχει ο οργανισμός και που είναι κατά τεκμήριο ισχυρή.    

Για πρόληψη διαφόρων λοιμώξεων έγινε δυνατή η παρασκευή εμβολίων. Τα οποία τι κάνουν; Χορηγούμενα, κινητοποιούν τον αμυντικό μηχανισμό του οργανισμού  ώστε να προκληθεί ανοσία (επίκτητη αυτή τη φορά) και ο οργανισμός να αντέξει νέες επιθέσεις.

Παρατηρούμε λοιπόν ότι και στις δύο περιπτώσεις ο τελικός σκοπός είναι ίδιος. Η απόκτηση ανοσίας. Βέβαια η φυσική ανοσία είναι ισχυρότερη, αλλά προϋποθέτει νόσηση με όλες τις συνέπειες της. Ο εμβολιασμός προκαλεί ανοσία, έστω και μικρότερης ισχύος, αποφεύγοντας της συνέπειες μιας νόσησης. Ακόμη και ανεπιθύμητες ενέργειες να έχει, αυτές είναι σαφώς ολιγότερες από ότι στη νόσηση.  

Όλα αυτά νομίζω είναι κατανοητά και απλά για όλους. Γιατρούς και μη.

Πως πρέπει όμως να είναι τα εμβόλια; Τα εμβόλια είναι σύνθετα βιολογικά προϊόντα σχεδιασμένα να προκαλούν προστατευτική ανοσιακή απάντηση με τρόπο αποτελεσματικό και ασφαλή. Ένα ιδανικό εμβόλιο θα έπρεπε να έχει λίγες ανεπιθύμητες ενέργειες, και να παρέχει μακρόχρονη προστασία από κάποια νόσο χορηγούμενο ει δυνατόν σε μια εφάπαξ δόση. Επίσης, θα έπρεπε να είναι φθηνό, σταθερό σε διάφορες συνθήκες ώστε να συντηρείται και να διαχειρίζεται εύκολα, και φυσικά να είναι γενικά αποδεκτό και εύκολο στη χορήγησή του. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται ένα εμβόλιο, όσο αποτελεσματικό κι αν είναι, να προκαλεί θανάτους. Και βέβαια δεν δικαιολογείται να προκαλεί ανεπιθύμητες ενέργειες και δη συστηματικές και βαριές σε υψηλή συχνότητα. Αυτά είναι προϋποθέσεις για να παρασκευασθεί ένα εμβόλιο.  Ποια από τα παραπάνω θέματα και ειδικά ασφαλείας, πληρούν τα τρέχοντα εμβόλια (στη χώρα μας) για τον κορωνοϊό; Ένα εμβόλιο για το οποίο αναφέρονται από διεθνείς οργανισμούς τόσα και τόσα (θάνατοι, ποαρενέργειες κλπ).

Σε αντιδιαστολή θα αναφέρω ένα παράδειγμα παλαιότερου εμβολίου κατά του ιού Ρότα (κύριο αίτιο οξείας γαστρεντερίτιδας). Προκάλεσε περίπου 13 εγκολεασμούς ή και θανάτους (αν θυμάμαι καλά) στις ΗΠΑ, όταν πρωτοκυκλοφόρησε. Αυτό το γεγονός θεωρήθηκε μη αποδεκτό και το εμβόλιο αποσύρθηκε πάραυτα. Τότε είχε τεθεί η ιδέα να χορηγηθεί το εμβόλιο σε υποανάπτυκτες χώρες όπου πέθαιναν κάθε χρόνο 500.000 παιδιά από τον ιό Ρότα. Βέβαια θα πέθαιναν κάποια παιδιά από το εμβόλιο, αλλά θα σωζόντουσαν τα περισσότερα. Αυτό θεωρήθηκε ανήθικο. Τότε.

Σήμερα, το ίδιο πράγμα, με εμβόλιο με πολλαπλάσια μειονεκτήματα, θεωρείται ηθικότατο. Θα σωθεί πολύς κόσμος λένε, κι ας έχουμε και κάποια θύματα. Αντί να αποσύρουν το εμβόλιο, αντίθετα το επιβάλλουν με όσα μέσα διαθέτουν. Η ίδια ιστορία.

Τότε και τώρα. Ίδιο γεγονός, άλλη οπτική γωνία. Πότε οι ιθύνοντες είχαν δίκιο; Τότε ή τώρα;