Εδώ και λίγο καιρό οι πάσης φύσεως ειδικοί μιλάνε για έξαρση και άλλων λοιμώξεων (πλην covid) στα παιδιά. Λογικό δεν είναι; Μετά τόσο καιρό σε περιορισμούς, μάσκες, αντισηπτικά κλπ για αντιμετώπιση ενός παθογόνου, επόμενο ήταν η απότομη διακοπή όλων αυτών να φέρει κάποια αυξημένη ευαισθησία σε άλλα παθογόνα.
Η προφύλαξη χρειάζεται γενικώς. Η έκθεση σε ιούς και παθογόνα λειτουργεί σαν μικρές δόσεις εμβολίου (πολύ αδρά αυτά). Άρα κατά κάποιο τρόπο χρειάζεται και αυτή. Βέβαια από μόνα τους ούτε το ένα είναι σωστό ούτε το άλλο. Απαιτείται μέτρο και όχι υπερβολές. Η φύση έχει την ικανότητα να κρατάει μια ισορροπία.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις ακραίες φωνές και την τρομοκρατία. Πανδημίες, τρι-δημίες, εφτα-δημίες κλπ. Ας θυμηθούμε τη χρονιά προ της COVID-19. Τι γινότανε; Οι τάξεις των σχολείων ήταν άδειες κατά το ήμισυ. Η νοσηρότητα υψηλή. Έτσι γίνεται εδώ και πολλά χρόνια. Άλλες φορές λιγότερο, άλλες περισσότερο. Γιατί μας ενοχλεί τώρα; Η επιδημία του κορωνοϊού φθίνει. Εμείς προσπαθούμε να την ενδυναμώσουμε με παραλλαγές, υποπαραλλαγές, μεταλλάξεις κλπ. Συγχρόνως βέβαια θα έχουμε και τις συνήθεις ετήσιες λοιμώξεις αναπνευστικού. Σε ελεγχόμενα πιστεύω επίπεδα. Έτσι μεγαλώνουν τα παιδιά και ενδυναμώνεται το ανοσολογικό τους σύστημα. Όχι μαντρωμένα και φιμωμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου