Είναι γνωστό ότι για καλύτερη αποτελεσματικότητα των εμβολιασμών πρέπει να τηρούνται ορθά τα δοσολογικά σχήματα. Είναι, επίσης, γνωστό ότι επιπλέον δόσεις εμβολίων δεν έχουν επιπτώσεις και δεν είναι βλαπτικές. Αντίθετα, η παράλειψη δόσεων είναι αυτή που αφήνει ακάλυπτο τον λήπτη. Τέλος, είναι γνωστό ότι ορισμένα εμβόλια χρειάζονται ατύπως επαναληπτικές δόσεις. Έτσι, πχ το εμβόλιο της ανεμευλογιάς σε παιδιά κάτω των 12 χρόνων είχε ένδειξη για μία δόση, με άτυπη σύσταση για δεύτερη στη συνέχεια. Η άτυπη αυτή σύσταση επισημοποιήθηκε ήδη και εφαρμόζεται το διπλό δοσολογικό σχήμα. Το εμβόλιο του μηνιγγιτιδοκόκκου είχε σύσταση αρχικώς για 3 δόσεις σε ηλικίες κάτω των 12 μηνών, ενώ σε ηλικίες άνω των 12 μηνών η δόση ήταν μία. Στη δεύτερη αυτή ηλικιακή ομάδα καλό θα ήταν να γίνεται και μια δεύτερη δόση (6 και πλέον μήνες μετά), δεδομένων και των ιδιαιτεροτήτων των πολυσακχαριδικών αντιγόνων. Πολλοί γιατροί δεν χορηγούσαν το μηνιγγιτιδοκοκκικό εμβόλιο στη μικρή ηλικία για να αποφύγουν (για οποιοδήποτε λόγο) τις τρεις δόσεις. Κάκιστη ενέργεια.
Ακούστε τώρα το παράδοξο. Κάποιοι γιατροί, από αυτούς που αποφεύγουν τον συγκεκριμένο εμβολιασμό στη μικρή ηλικία (εκθέτοντας σε σοβαρότατο κίνδυνο τα παιδιά), μέμφονται συναδέλφους που εμβολιάζοντας παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, συστήνουν και δεύτερη δόση μηνιγγιτιδοκοκκικού. Ανατρέπουν, λένε, το σχήμα εμβολιασμού. Και ενώ η επιπλέον δόση δεν είναι βλαπτική, δεν αναρωτιούνται ότι η ανατροπή που γίνεται με την αποφυγή εμβολιασμού στη βρεφική ηλικία είναι επικίνδυνη.
Κάποτε θα πρέπει να σκεπτόμεθα πιο ορθολογιστικά με βάση την μεγαλύτερη δυνατή κάλυψη του λήπτη και όχι με βάση την οικονομική του ελάφρυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου