ΕΜΒΟΛΙΑ-ΣΧΗΜΑΤΑ-ΠΟΛΥΔΥΜΑΜΑ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ

Η εισαγωγή πολλών εμβολίων στο εμβολιαστικό πρόγραμμα οδηγεί αναγκαστικά στη χρήση των πολυδυνάμων σκευασμάτων. Τα σκευάσματα αυτά είναι αξιόλογα, με καλή αντισωματική απάντηση για τα επιμέρους αντιγόνα που έχουν, και με συνήθεις, μόνο, ανεπιθύμητες ενέργειες. Οι γιατροί δεν πρέπει να τα «φοβούνται», αλλά πρέπει να τα χρησιμοποιούν.
Από τους πολλούς συνδυασμούς που μπορούν να γίνουν, προτιμούμε τα παρακάτω σχήματα ως πιο βολικά και πιο κοντά στα αναγκαία μεσοδιαστήματα.
Τα σχήματα αφορούν τους βασικούς εμβολιασμούς (έως την ηλικία των 18 μηνών)

1o ΣΧΗΜΑ

2 μ πενταδύναμο (DTaP+IPV+Hib) + MenC ( + Rota ?)
3 μ PCV7
4 μ εξαδύναμο (DTaP+IPV+Hib+HepB) + ΜenC ( + Rota ?)
5 μ PCV7
6 μ εξαδύναμο (DTaP+IPV+Hib+HepB) + Men C
7μ PCV7
(μπορεί να αντικατασταθεί χρονικά το μηνιγγιτιδοκοκκικό με το πνευμονιοκοκκικό εμβόλιο και το αντίθετο)


15 μ MMR
16 μ MenC
17 μ Var
18 μ εξαδύναμο (DTaP+IPV+Hib+HepB) + PCV7

Το σχήμα περιλαμβάνει 14 ενέσεις, μία μόνον επιπλέον δόση (του IPV) και κανονικές δόσεις ηπατίτιδας Β. Μεσοδιάστημα 2ης και 3ης δόσης 12 μήνες. Διπλάσιος του κλασικού σχήματος για το εμβόλιο αλλά είναι γνωστό ότι η μακρύτερη απόσταση των δύο αυτών δόσεων προκαλεί καλύτερη αντισωματική απάντηση.

2ο ΣΧΗΜΑ

0 μ HepB
1 μ HepB
2 μ πενταδύναμο (DTaP+IPV+Hib) + MenC ( + Rota ?)
3 μ PCV7
4 μ πενταδύναμο (DTaP+IPV+Hib) + ΜenC ( + Rota ?)
5 μ PCV7
6 μ πενταδύναμο (DTaP+IPV+Hib) + Men C
7 μ PCV7
8 μ HepB
(μπορεί να αντικατασταθεί χρονικά το μηνιγγιτιδοκοκκικό με το πνευμονιοκοκκικό εμβόλιο και το αντίθετο)


15 μ MMR
16 μ MenC
17 μ Var
18 μ πενταδύναμο (DTaP+IPV+Hib) + PCV7

Το σχήμα περιλαμβάνει 17 ενέσεις, μία μόνον επιπλέον δόση (του IPV) και κανονικές δόσεις ηπατίτιδας Β. Έχει το μειονέκτημα των 3 επιπλέον ενέσεων αλλά και το πλεονέκτημα ότι το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β γίνεται από τη γέννηση (κάτι που πιστεύω ότι πρέπει να γενικευθεί), ενώ το μεσοδιάστημα 2ης και 3ης δόσης είναι 7 μήνες (για όσους θέλουν να είναι πιο κοντά στο κλασικό σχήμα).

ΣΗΜ. 1. Το ερωτηματικό στο εμβόλιο Rota έχει να κάνει με το αν και πότε θα ενσωματωθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα και με τις ιδιαίτερες συνθήκες και απόψεις για το νόσημα. Θα επαναλάβουμε ότι αν γίνει, θα πρέπει να γίνει ΜΑΖΙ με τα άλλα εμβόλια και να μην αποτελέσει αιτία μετακίνησης κάποιων εμβολίων.

ΣΗΜ. 2. Οπωσδήποτε μπορεί ο γιατρός να χρησιμοποιήσει και άλλα σχήματα, γνωρίζοντας και έχοντας υπόψη ότι α) τα ζωντανά εμβόλια μπορεί να γίνουν την ίδια ημέρα ή σε διάστημα τουλάχιστον 1 μηνός μεταξύ τους, β) όλοι οι άλλοι συνδυασμοί, χρονικοί και εμβολιαστικοί, είναι δυνατοί, γ) όλα τα υπάρχοντα εμβόλια μπορεί να γίνουν, θεωρητικά, την ίδια ημέρα. Τέλος, απαραίτητο είναι ο γιατρός να εφαρμόζει ορθά το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών. Αν όλοι εφαρμόζουμε το ίδιο πρόγραμμα, τότε θα επιτύχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα των εμβολιασμών.