Κοινωνικό ιατρείο (σε μια Μητρόπολη της Θεσσαλονίκης)
Προσέρχεται μια οικογένεια με τρία παιδιά. Για έλεγχο βιβλιαρίων και εμβολιασμό αν
έλειπαν κάποια εμβόλια.
Το μεγάλο παιδί 13 χρ. Θα κάνει Τdap.
Τα μικρότερα 5 και 6 χρ. Τους λείπει η δεύτερη δόση MMR και Var.
Οι γονείς ανένδοτοι για το MMR. Προκαλεί αυτισμό κλπ κλπ. Το ένα από τα δυο
μικρότερα παιδιά της έχει αυτισμό που διαγνώστηκε σε ηλικία 3 ετών. Η μητέρα το
αποδίδει στο MMR.
Επίσης, τονίζει ότι το παιδί της
καλύτερης φίλης της έπαθε λευχαιμία 1 μήνα μετά τη λήψη MMR.
Κανένα από τα περιστατικά αυτά δεν είχε δηλωθεί στον ΕΟΦ ή
στην παραγωγό εταιρεία. Σε ερώτηση "γιατί;" , ο πατέρας απαντά
μαχητικά "και τι θα έκανε ο ΕΟΦ; δεν δουλεύει καθόλου από ότι ακούω".
Από ποιον άραγε το ακούει;
--------------------------------
Η σκηνή είναι αληθινή, συνέβη μόλις προχθές και από αυτή τη σκηνή
γεννιούνται πολλά σχόλια ή συμπεράσματα.
Όταν σε κοινωνικό ιατρείο, όπου προσέρχονται οικονομικά,
κοινωνικά και μορφωτικά αδύναμα άτομα, υπάρχουν τέτοιες αντιρρήσεις για εμβόλια
καταλαβαίνει κανείς σε τι βάθος έχει προχωρήσει το αντιεμβολιαστικό κίνημα.
Επίσης είναι εμφανής η απαρέσκεια για τους δημόσιους φορείς. Στο τελευταίο δεν έχουν και άδικο. Ο ΕΟΦ
γενικώς δεν έχει να δείξει και το καλύτερο έργο ακόμη και στο θέμα των
εμβολίων.
Το πρόβλημα είναι πώς μπορεί κανείς να καταπολεμήσει αυτό το
αντιεμβολιαστικό μένος. Όσο πάνε και δυσκολεύουν τα πράγματα. Πάλι θα πω ότι
εμείς οι γιατροί έχουμε μεγάλο μέρος ευθύνης με όλα όσα λέμε και πράτουμε. Αν διαβάσετε απόψεις γιατρών, ακόμη και
καθηγητικού επιπέδου, δημοσιευμένες σε
έντυπα ευρείας κυκλοφορίας αλλά και σε εφημερίδες που μοιράζονται στο δρόμο, θα
δείτε ότι γράφουν και μεγάλες ανακρίβειες για να
διαφημίσουν το α ή β εμβόλιο. Από κεί
και πέρα όποιος διαβάσει αυτές τις
ανακρίβειες δεν θα γίνει αντιεμβολιαστής; Η κατευθυνόμενη ενημέρωση νομίζω ότι
ουδέποτε ωφέλησε.