Δημοσιεύω δυο μειλ (από τα τόσα που λαμβάνω). Αφορούν το εμβόλιο μηνιγγιτιδοκόκκου Β. Ένα εμβόλιο που διαφημίσθηκε λανθασμένα, πήγε να επιβληθεί με πιέσεις και εκφοβισμούς, με πολλά άλλα μέσα, δημιούργησε ελπίδες στον κόσμο, αντιρρήσεις σε άλλους και ξαναέφερε στην επιφάνεια το θέμα της ασφάλειας των εμβολίων - θέμα που όφειλε να είναι λυμένο - . Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια των δυο μανάδων.
Τελικά, το εμβόλιο δεν περιλήφθηκε στο πρόγραμμα εμβολιασμών. Οι αποφάσεις της επιτροπής πρέπει να γίνονται δεκτές από τους παιδιάτρους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απαγορεύεται ο σχολιασμός τους.
Μετά τόσο θόρυβο που έγινε για το εμβόλιο, έπρεπε η επιτροπή να γνωρίσει τους λόγους μη ένταξης και να δώσει οδηγίες χειρισμού του θέματος στους παιδιάτρους. Προφανώς δεν εντάχθηκε λόγω χαμηλής συχνότητας νόσου και υψηλού κόστους. Ορθώς. Ας δημοσιεύσει όμως τα πρακτικά για να γνωρίζουμε κι εμείς.
Σε μια χώρα όπου όλα τα εμβόλια (σχεδόν όλα) εισάγονται στο πρόγραμμα, χωρίς ιδιαίτερη μελέτη αναγκαιότητας ή επιδημιολογικών δεδομένων, νομίζω ότι ένα εμβόλιο θα έπρεπε να λαμβάνει έγκριση για κυκλοφορία μόνον όταν είχε εκ των προτέρων ληφθεί απόφαση χορήγησης του στον πληθυσμό. Το να αφήνεται στην φιλοπατρία των παιδιάτρων ή στην οικονομική ευρωστία των γονιών, πιστεύω ότι είναι τελείως λάθος. Με όλα όμως τα εμβόλια (αν θυμάμαι καλά) έτσι έγινε. Τι να πεις όμως. Το σύστημα μας ουδέποτε ήταν ανθρωποκεντρικό. Πρώτα ερχόταν όλοι οι άλλοι και μετά οι λήπτες.
Ανεξάρτητα αν συμφωνώ ή όχι με την εκστρατεία του εμβολίου και την προς το παρόν αναγκαιότητα του ή όχι, θα ήθελα να πω ότι είναι αξιοπερίεργο να απορρίπτεται αυτό και να διατηρούνται εμβόλια για ηπιότατες νόσους άνευ θνητότητας.
Διαβάστε τα μειλ:
"Είμαι μία μαμά που αποφάσισε να κάνει την πρώτη δόση του BEXSERO στο παιδί της (ηλικίας 8 ετών), έπειτα από συζήτηση με την παιδίατρο. Μετά από τον εμβολιασμό του παιδιού δέχομαι από συγγενείς, γνωστούς, ιατρούς και φαρμακοποιούς έναν φοβερό ψυχολογικό ''πόλεμο''. Όλοι με έχουν τρομάξει λέγοντάς μου ότι έπρεπε να περιμένω, ότι το εμβόλιο είναι επικίνδυνο και ότι δεν ξέρουμε ακόμα αν είναι ασφαλές. Είμαι σε σύγχυση, καθώς έχω πανικοβληθεί τόσο, που σκέφτομαι να μη κάνουμε την δεύτερη δόση.... Επειδή έχω και ένα ακόμα παιδί ηλικίας 4 ετών που ακόμα δεν έχει εμβολιαστεί αναρωτιέμαι τι πρέπει να κάνω...Έχω χάσει τον ύπνο μου! ...Τελικά το κάνουμε ή περιμένουμε; Και πόσο πρέπει να περιμένουμε...Μερικούς μήνες; Χρόνο; ή μέχρι το εμβόλιο να αποδειχθεί ότι είναι απολύτως ασφαλές; Γιατί ούτε σε αυτό απαντάει κανείς από εκείνους που λένε ''όχι ακόμα''...".
-----------
"Μπορεί κάποιος να μας ενημερώσει υπεύθυνα εμάς τους άσχετους με την ιατρική γονείς που ψάχνουμε να βρούμε τα χρήματα; Τι πρέπει να κάνουμε τελικά; Διαβάζουμε - διαβάζουμε αλλά εμάς μας φαίνονται κινεζικά. Θέλω να μάθω απλά - αν έχω τα λεφτά το κάνω το εμβόλιο μηνιγγίτιδας Β; - ναι ή όχι;
Όπως βλέπετε είναι ερωτήσεις που κάνουν και γιατροί (βλ προηγούμενες αναρτήσεις).
Ναι ή όχι; Μια απάντηση χωρίς υποσημειώσεις αρκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου