ΜΙΑ ΜΕΡΑ...

l

Αγναντεύοντας τη χαραυγή μιας μέρας και απολαμβάνοντας το δειλινό της, 

διαπιστώνεις το μεγαλείο της φύσης και τη γαλήνη που σου προσφέρει.
Τι σχέση έχει αυτό το μεγαλείο με όσα κυκλοφορούν και συμβαίνουν γύρω μας;
Ιδεοληψίες, εμμονές, φαντασιώσεις, που προβάλλονται σαν πραγματικότητες.
Ειδήμονες και ειδικοί, αναντικατάστατοι και αναγκαίοι.
Ηγέτες και ηγετίσκοι. Σε κάθε τομέα. Όλοι απαραίτητοι.
Κανείς δεν αφήνει την καρέκλα.
Να μας σώσουν θέλουν. Όλοι όλους.
Χωρίς όμως έργο. Χωρίς δουλειά. Χωρίς να έχουν προσφέρει κάτι.
Και η χώρα βυθίζεται. Στο τέλμα.
Με όλα τα καλά μυαλά της νεολαίας να βαδίζουν τον δρόμο της ξενιτιάς.
Για να ζήσουν. Κι έτσι βοηθούν άλλες χώρες. Πολιτισμένες.
Γιατί εμείς καταντήσαμε ένα απέραντο φρενοκομείο.
Μιας τεταρτοκοσμικής χώρας.