Το lockdown γενικώς δεν αποτελεί και το καλύτερο μέτρο πρόληψης μιας επιδημίας. Θα έλεγα ότι δείχνει την αδυναμία των κρατών να τιθασεύσουν την επιδημία με άλλα μέσα. Ταυτόχρονα όμως δείχνει την επιθυμία των κρατών να "περάσουν" μέτρα (έστω και εμμέσως) αντίθετα στα κεκτημένα δικαιώματα των πολιτών, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί στον 20ο και 21ο αιώνα. Το πρώτο lockdown στη χώρα μας εφαρμόσθηκε με το σκεπτικό να προετοιμασθούμε, να μην πιεσθεί το σύστημα κλπ κλπ. Αυτά ήσαν μάλλον δικαιολογίες διότι κάποτε έληξε το lockdown, οι μήνες πέρασαν, ο κορωνοϊός δεν έφυγε, αλλά ξαναχτύπησε σφοδρά. Και φυσικά ο κόσμος που ήταν σε καραντίνα και "αποστειρωμένος", άρα ομάδα ευπρόσβλητη, άρχισε να αρρωσταίνει μαζικότερα. Άραγε κανείς δεν είχε σκεφτεί ότι αν μπεις σε μια γυάλα και κάποτε βγεις από αυτή θα είσαι πιο ευαίσθητος σε λοιμώξεις; Τόσοι κορυφαίοι λοιμωξιολόγοι ξημεροβραδιάζονταν στα τηλεπαράθυρα. Κανείς δεν το σκέφτηκε;
Το άλλο; Η ετοιμότητα; Η προετοιμασία; Το σύστημα βρέθηκε να είναι γυμνό και πάλι. Καμία ενέργεια ενίσχυσης του, καμία. Μόνο παλινωδίες των διαφόρων ειδικών. Και ήρθε το δεύτερο lockdown. Εντολή έξωθεν αυτή τη φορά. Και ποιο το αποτέλεσμα; Μεγάλη πίεση στο σύστημα που δεν προετοιμάστηκε. Μεγάλη πίεση στο ανθρώπινο δυναμικό του συστήματος που δεν ενισχύθηκε έγκαιρα. Και το ακόμη πιο τραγελαφικό; Να ψάχνουμε κρεβάτια, να ψάχνουμε νοσοκομεία, να φτιάχνουμε υπαίθρια κινητά νοσοκομεία. Να μην υπάρχει ένα και μόνον νοσοκομείο για Covid-19. Αλλά να έχουν μολυνθεί όλα ! Και να ζητά απεγνωσμένα ο ιατρικός σύλλογος γιατρούς πάσης φύσεως και ειδικότητας. Είναι αυτό αντιμετώπιση και προετοιμασία;
Η Θεσσαλονίκη είχε ένα νοσοκομείο Λοιμωδών. Ειδικό για λοιμώξεις. Το μόνο στη Β. Ελλάδα. Με εξειδικευμένο προσωπικό. ΄Αφρονες και υποτακτικοί πολιτικοί το έκλεισαν με αστείες δικαιολογίες. Έκλεισαν και το νοσοκομείο "Παναγία". Υπάρχει σήμερα και το κτίριο του παλαιού 424 ΓΣΝ. Τρία λοιπόν κενά νοσοκομεία στην πόλη. Και οι ιθύνοντες μιλούν για Βελίδειο, για καταφύγια, για υπαίθρια νοσοκομεία κλπ. Πόση διορατικότητα ! Μέσα στο καλοκαίρι θα μπορούσαν να είχαν "καλλωπίσει" τα κλειστά κενά κτίρια και να τα είχαν επαναλειτουργήσει. Θα είχαν λύσει τουλάχιστον το πρόβλημα του χώρου.
Όσον αφορά τις άλλες επιπτώσεις του lockdown: ισχυρό κτύπημα στην οικονομία που κάποια στιγμή μπορεί και να καταρρεύσει. Καταχνιά και θλίψη στον κόσμο. Ημιτελή μαθήματα στα σχολεία με ένα αδύναμο σύστημα τηλεμάθησης. Οπισθοδρόμηση άλλων νοσημάτων μιας και όλα τα νοσοκομεία έγιναν χώροι Covid-19. Σε πολλές οικογένειες παρατηρούνται ήδη εκρήξεις θυμού, οργής, άλλοι αναφέρουν κρίσεις πανικού, οι σχέσεις εντείνονται. Πόσο μπορείς να κρατήσεις τους ανθρώπους μέσα; Και πολύ περισσότερο τους νέους; Πως να στερηθούν τους φίλους ή τους συντρόφους; Η ανεργία; Που θα οδηγήσει;
Και κάποιοι ευφυείς ειδικοί μιλούν για κυλιόμενα lockdown. Για να οδηγήσουν τους πάντες στο φρενοκομείο. Ή να τους φέρουν σε τέτοια ψυχική κατάσταση ώστε να μπορούν στη συνέχεια να τους επιβάλλουν ό,τι θέλουν. Χωρίς συγχρόνως να πετυχαίνουν την επιθυμητή μείωση στη λοίμωξη.
Όλα αυτά δεν είναι θεωρίες, υποθέσεις και συνωμοσίες. Είναι η πραγματικότητα που τη βλέπουμε, που υπάρχει, που έρχεται.
Η ουσία είναι μία: το lockdown μόνον ευεργετικό δεν είναι. Το lockdown μόνον δυσμενείς επιπτώσεις μπορεί να έχει. Μπορούσαμε με πιο απλά και χωρίς συνέπειες μέτρα. Καθαρά χέρια, απόσταση, μάσκα. Χωρίς τιμωρίες αλλά με πειθώ. Ιχνηλάτηση, έλεγχο όσο το δυνατόν περισσότερου πληθυσμού και ανάλογη πρόληψη. Δυνατότητα πραγματοποίησης εργαστηριακού ελέγχου παντού δωρεάν ή με ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Έτσι θα γνωρίζαμε την πραγματικότητα. Θα μου πεις θέλει λεφτά. Μα τόσα και τόσα εκατομμύρια έδωσαν στα ΜΜΕ και δεν ξέρω που αλλού. Όμως έτσι μόνον θα γνωρίζαμε την πραγματικότητα και θα λαμβάναμε άμεσα και σωστά μέτρα. Και φυσικά λιγότερο επώδυνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου