Το παιδί είχε μια απλή λοίμωξη του αναπνευστικού. Εμπύρετη. Ο γονιός λέει ότι στο εφημερεύον νοσοκομείο είχε πολύ κόσμο. Έτσι για να μην περιμένει πήγε σε ιδιωτική κλινική. Έγινε εισαγωγή. Του είπαν ότι ο μέσος όρος νοσηλείας θα ήταν περίπου πέντε ημέρες. Στο πρώτο 24ωρο πήρε το παιδί οικειοθελώς και απεχώρησε. Γιατί; Κάτι του φάνηκε υπερβολικό. Και δεν είχε άδικο. Μία ημέρα νοσηλείας. Το ποσόν πληρωμής; 991 Ευρώ. Ναι, για μία ημέρα. 337.683 δρχ αν τις θυμάσθε ακόμη. Περιττό να αναφέρω τις εξετάσεις που έγιναν (και την κοστολόγηση τους), όπως περιττό να αναφέρω και την αμοιβή του γιατρού (όχι κάποιος μεγαλοσχήμων και επώνυμος, μάλλον από τους εφημερεύοντες θα ήταν).
Δεν είναι όμως να λυπάσαι, διότι πολλές φορές οι γονείς συνειδητά πηγαίνουν σε τέτοια ιδρύματα και διαλαλούν ότι εγώ πληρώνω και έχω εξυπηρέτηση. Ποια εξυπηρέτηση; Αν τους πουν ότι τελείωσε το επισκεπτήριο θα αποχωρήσουν όλοι χωρίς διαμαρτυρία (παρά το ότι πληρώνουν). Αν σε δημόσιο νοσοκομείο τους πουν ότι τελείωσε το επισκεπτήριο θα βγάλουν μια "πιθαμή γλώσσα" λέγοντας τα μύρια όσα.
Από τη μιά η κτιριακή πολυτέλεια (!) με γιατρούς ακριβοθώρητους και από την άλλη η κτιριακή μετριότητα με γιατρούς να πασχίζουν να εξυπηρετήσουν τον όγκο των εφημεριών με πενιχρότατους μισθούς και με κενές θέσεις ουκ ολίγες.
Αφού τα θέλουμε ας τα παθαίνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου