Προσέξτε λίγο μία μελέτη
Νεογνά που εκτέθηκαν σε αντιβιοτικά κατά τη
διαδικασία του τοκετού έχουν αυξημένο κίνδυνο
να αναπτύξουν αυτοάνοσα νοσήματα στην παιδική ηλικία (AJOG doi.org/10.1016/j.ajog.2024.02.020)
Η χορήγηση αντιβιοτικού το 24ωρο προ του τοκετού
είναι συνήθης πρακτική για την προφύλαξη από τον στρεπτόκοκκο ομάδας Β (GBS). Στη Φινλανδία όπου έγινε η μελέτη, βρέθηκε ότι
το 1.3% των εκτεθέντων στην αντιβίωση αυτή παιδιών, εμφάνισαν κάποιο αυτοάνοσο
αργότερα. Οι συγγραφείς πιστεύουν ότι το αντιβιοτικό μεταβάλλει το μικροβίωμα του
εντέρου και το αυτοάνοσο είναι αποτέλεσμα αυτής της μεταβολής. Υπολογίζουν ότι ο
κίνδυνος αυτοανόσου είναι αυξημένος κατά 28% στα παιδιά αυτά σε σχέση με νεογνά που δεν
εκτέθηκαν.
Στη συνέχεια οι συγγραφείς λένε:
-η χορήγηση του αντιβιοτικού είναι σημαντική για τη
μάνα και το παιδί
-η σχέση αντιβιοτικού και αυτοανόσου δεν πρέπει να
εκτιμηθεί ως αιτιολογική σχέση
-καλό θα είναι όμως να βρεθεί άλλη στρατηγική πρόληψης
από GBS, όπως η
χορήγηση κάποιου εμβολίου
-το κατά πόσον η μεταβολή του μικροβιώματος μπορεί να
επηρεάσει το ανοσιακό σύστημα, δεν είναι γνωστό.
-η λοίμωξη από
GBS στη μητέρα
μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο ανοσορυθμιστικών καταστάσεων.
-για τεκμηρίωση των ευρημάτων χρειάζονται μακροχρόνια
παρακολούθηση.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι οι συγγραφείς έκαναν μία μελέτη, έβγαλαν ένα
συμπέρασμα, και στη συνέχεια το απομειώνουν (αν όχι το ακυρώνουν) με τις παρατηρήσεις
που κάνουν και τους περιορισμούς της μελέτης.
Καταλαβαίνετε πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε όταν διαβάζουμε τις διάφορες μελέτες;