ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΥΓΧΑΝΕΙ
ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΔΥΝΑΤΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ
ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ
Πόσο όμως ισχύει το παραπάνω; Οι διαφορές από χώρα σε χώρα είναι πολύ μεγάλες. Και δεν είναι μόνο το οικονομικό που κάνει τις διαφορές. Αν ήταν έτσι, οι ΗΠΑ θα έπρεπε να μην είχαν διαφορετικότητα στην περίθαλψη των πολιτών της χώρας τους, όντας από τις πλουσιότερες χώρες του πλανήτη.
Πρέπει οι άνθρωποι να πιστέψουν στην ισότητα. Πρέπει οι γιατροί να πιστέψουν και να αγωνιστούν γιαυτήν. Πρέπει να δομήσουν ένα σύστημα όπου θα έχουν πρόσβαση οι πάντες, οι μειονότητες, τα ανασφάλιστα παιδιά, τα αδήλωτα παιδιά, τα παιδιά φυλών και εθνοτήτων, τα ορφανά παιδιά, τα παιδιά του εργάτη και του βιομήχανου. Του άπορου και του εκατομμυριούχου. Την ίδια περίθαλψη και την ίδια φροντίδα. ΟΛΟΙ.
Αν δεν γίνεται αυτό τότε δεν υπηρετούμε την ιατρική. Δεν υπηρετούμε τον άνθρωπο. Απλώς ζούμε και ωφελούμε μόνον τον εαυτό μας.
Απαιτείται για όλα αυτά οικονομική και κοινωνική πολιτική. Η οικονομική πολιτική ανήκει στο κράτος. Η κοινωνική όμως πολιτική αγγίζει κι εμάς. Μπορούμε να τη διαμορφώσουμε και οι ίδιοι. Αρκεί να πιστέψουμε στον άνθρωπο και στα δικαιώματα της ισότητας.
Οτιδήποτε άλλο είναι απλά υποκρισία και φαρισαϊσμός.