Ενα σκάνδαλο στον ΔΟΑΤΑΠ
Tου Πασχου Μανδραβελη
Ενα παλιό μεράκι όλων των πρωθυπουργών ήταν να αξιοποιήσουν τους πετυχημένους Ελληνες της αλλοδαπής. Ορισμένοι, μάλιστα, έκαναν εκκλήσεις σε ακαδημαϊκούς μεγάλων πανεπιστημίων του εξωτερικού για να έρθουν εδώ και να συνδράμουν με τις γνώσεις τους και την εμπειρία τους στην αναβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης, αλλά και του τόπου γενικότερα.
Κάποιοι από τους Ελληνες του εξωτερικού το αποτόλμησαν και φυσικά το... πλήρωσαν. Η μετριοκρατία των ελληνικών πανεπιστημίων είτε τους έκανε σαν τα μούτρα της είτε τους πολέμησε σκληρά. Ενα παράδειγμα: Το 1998 μια ομάδα 32 πανεπιστημιακών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών πρότεινε για μετάκληση τον παγκοσμίου φήμης φυσικό Δημήτρη Νανόπουλο. Το ενδεκαμελές εκλεκτορικό σώμα του -κατά τα άλλα μεγαλύτερου πνευματικού ιδρύματος της χώρας- απέρριψε την πρόταση με ψήφους 6 - 4!
Μια αντίστοιχη ιστορία διαδραματίζεται αυτές τις μέρες στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Το Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής ξεκίνησε τη διαδικασία μετάκλησης ενός λαμπρού Ελληνα επιστήμονα της αλλοδαπής. Ο κ. Στάμος Καραμούζης είναι κοσμήτορας του τμήματος πληροφορικής του Regis University στο Κολοράντο των ΗΠΑ. Το εν λόγω πανεπιστήμιο δεν είναι απλώς ένα από τα μεγαλύτερα (16.000 φοιτητές). Κατατάσσεται επί 13 χρόνια 27ο ανάμεσα στα 100 κορυφαία πανεπιστήμια του U. S. News & World Report. Μόνο το τμήμα πληροφορικής στο οποίο είναι κοσμήτορας ο κ. Καραμούζης έχει 165 μέλη ΔΕΠ.
Οπως είναι φυσικό, το Πανεπιστήμιο Regis είναι αναγνωρισμένο από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (ΔΟΑΤΑΠ). Τα πτυχία δεκάδων Ελληνόπουλων έχουν επικυρωθεί χωρίς πρόβλημα και από το παλιό ΔΙΚΑΤΣΑ και από τον σημερινό ΔΟΑΤΑΠ. Από την Παρασκευή όμως τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν. Το 27ο καλύτερο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ μπορεί να πάψει να είναι αναγνωρισμένο από την ελληνική πολιτεία.
Οπως είναι φυσικό, η έλευση ενός καταξιωμένου επιστήμονα της αλλοδαπής θορυβεί την ιθαγενή μετριοκρατία. Εκ της εμπειρίας γνωρίζουμε ότι θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να αναπαραγάγει το τέλμα στο οποίο ευημερεί. Ετσι, κάποιοι του Πανεπιστημίου Μακεδονίας επιχείρησαν να μπλοκάρουν τη μετάκληση του κ. Καραμούζη στο εκλεκτορικό σώμα, όπως ακριβώς έγινε και με την υπόθεση του κ. Δημήτρη Νανόπουλου. Προς τιμήν τους, οι περισσότεροι των διδασκόντων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία αντιστάθηκαν. Ψήφισαν υπέρ της μετάκλησης. Οι υπερασπιστές, όμως, του τέλματος σκέφθηκαν κάτι σατανικό: απέστειλαν αίτημα στον ειδικό γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας κ. Βασίλειο Παπαζογλου, ζητώντας να αρθεί η αναγνώριση του Regis University από τον ΔΟΑΤΑΠ! Ζήτησαν δηλαδή από την ελληνική πολιτεία να πάψει να αναγνωρίζει ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Και ο πολιτικός προϊστάμενος της Ανώτατης Παιδείας αντί να γελάσει και να πετάξει το αίτημα στο καλάθι των αχρήστων το προώθησε για εξέταση. Ετσι, φτάσαμε στον έσχατο παραλογισμό: προκειμένου να μην έρθει ένας καθηγητής σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο, η πολιτεία θα πάψει να αναγνωρίζει το 27ο καλύτερο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ! Εχουν άδικο να απελπίζονται οι ξένοι με αυτό που αποκαλούν «ελληνική τραγωδία»;
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_125_18/02/2010_391145
3 σχόλια:
Για το θέμα αυτό υπάρχουν διάφορες απόψεις και σχόλια στη συζήτηση του Greek University Reform Forum
εδώ:
http://www.gurforum.org/2010/02/18/%cf%80%ce%b1%ce%bc%ce%b1%ce%ba-regis-university-%ce%b4%ce%bf%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%80/
ΑΑΤ
Είδα το Forum. Ενδιαφέρον. Πιθανόν να μην είναι έτσι όπως τα περιγράφει η "Καθημερινή" που υποτίθεται ότι είναι σοβαρή εφημερίδα.
Μια και βλέπω ότι κατέχετε αρκετά το θέμα, νομίζετε ότι θα πρέπει να αποσύρω την ανάρτηση;
κ. Καβαλιώτη
δεν ξέρω πια τι να πω με όλα αυτά που συμβαίνουν σ' αυτή τη χώρα (που αγαπούμε).
Αναζητώ κι εγώ -όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες φαντάζομαι- να στηριχθώ κάπου και να δω τα πράγματα λίγο πιο αισιόδοξα. Αναζητώ κάποια "σταθερά σημεία" για να μπορώ να πατήσω. Φαίνεται όμως ότι η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη από αυτό που φαίνεται και από αυτό που ζητώ.
Όσον αφορά στο άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη, αυτό έχει 2 σκέλη.
Το πρώτο αφορά στη γενική περιγραφή μιας κατάστασης που έχω την αίσθηση ότι σε μεγάλο βαθμό είναι αληθής (νομίζω πως έτσι έχουν τα πράγματα σχετικά με τον επαναπατρισμό καταξιωμένων επιστημόνων και τις αντιδράσεις των "εντοπίων"). Και δεν είναι η περίπτωση Νανόπουλου το μόνο παράδειγμα.
Από την άλλη βέβαια, ίσως υπάρχουν και άλλες παράμετροι που δεν ευνοούν τους επαναπατρισμούς (δεν φτάνει μόνο να τους φωνάξεις πίσω, πρέπει να κάνεις συγκεκριμένα σχέδια και να βάλεις το χέρι στην τσέπη -αναλαμβάνοντας και το "ρίσκο"). Επιπλέον, δεν νομίζω ότι όλοι οι επιστήμονες του εξωτερικού είναι άξιοι και ικανοί αλλά ούτε και ότι όλοι οι "ιθαγενείς" είναι σκάρτοι.
Το δεύτερο αφορά σε μια συγκεκριμένη περίπτωση (Σ. Καραμούζη).
Δυστυχώς, ούτε τον κ. Καραμούζη έχω τη δυνατότητα να κρίνω ούτε το πανεπιστήμιο Regis. Πολύ περισσότερο δε, να "αποφανθώ" αν ο επαναπατρισμός του θα ήταν επωφελής για τη χώρα ή όχι.
Δεν αποκλείω όμως, οι "ανθιστάμενοι επικριτές", που προσέφυγαν στον ειδικό γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας, να έχουν και δίκιο σε κάποια από τα επιχειρήματά τους. Γι' αυτό, δεν βρίσκω ότι η εξέταση των επιχειρημάτων αυτών είναι απαραίτητα κακή ιδέα (αντιθέτως, σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο, η συζήτηση οποιωνδήποτε ενστάσεων επιβάλλεται).
Το θέμα είναι, είναι έγκυρος και αξιόπιστος ο ΔΟΑΤΑΠ να αποφανθεί;
Και επεκτείνοντας λιγάκι, υπάρχουν θεσμοθετημένες και αξιόπιστες διαδικασίες για να λύνουν έγκαιρα και "για το κοινό καλό" τέτοια ζητήματα αντί να τα βραχυκυκλώνουν;
Απάντηση: ...;;;;;;
Εν πάση περιπτώσει, όσον αφορά στο ερώτημα της απόσυρσης της ανάρτησης, δεν βρίσκω κάτι κακό στο να αναρτώνται για συζήτηση απόψεις τρίτων που μας προβληματίζουν.
Ενδεχομένως, ο Πάσχος Μανδραβέλης να μην απέδωσε σωστά και να υπερέβαλε στο 2ο σκέλος του άρθρου του (πιθανόν πληροφορίες που δεν διασταύρωσε σωστά).
Γι' αυτό, ένας πιο ουδέτερος τίτλος στην ανάρτηση θα ήταν ίσως πιο κατάλληλος - αν και η "ΝΤΡΟΠΗ", από τα όσα έχουν συμβεί κατά καιρούς, δεν ξεπλένεται με τίποτα.
ΥΓ
Δεν μπορώ να πω ότι κατέχω ιδιαίτερα το συγκεκριμένο θέμα. Μπορεί να παρακολουθώ κάποια θέματα αλλά δεν είμαι πανεπιστημιακός (εξάλλου, δεν είμαι και εμπλεκόμενος στο παραπάνω ζήτημα).
Δημοσίευση σχολίου